Thursday, April 22, 2010

ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ (ျမန္မာ)မွ ေဒၚသန္းသန္းႏုႏွင့္


လွ်ပ္တစ္ျပက္ ေမးျမန္းျခင္း (၁၉၆၉)ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ထြက္ခြာသြားၿပီး (၂ဝဝ၃)ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို့ ျပန္လည္ ေရာက္ရွိလာၿပီး (၂ဝ၁ဝ) ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ဒီမိုကရက္တစ္ ပါတီ (ျမန္မာ) ပါတီ အမည္ျဖင့္ မွတ္ပံုတင္ကာ ပါတီတြင္ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ တာဝန္ယူထားေသာ ကြယ္လြန္သူ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးႏု၏ သမီးေဒၚသန္းသန္းႏုႏွင့္ လွ်ပ္တစ္ျပက္ သတင္းအဖြဲ႔ ေတြ႔ဆံုခဲ့သည္။ သူမ၏ ႏိုင္ငံေရး ဆရာမွာ ဖခင္ျဖစ္သူ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးႏုျဖစ္သည္ဟု ေဒၚသန္းသန္းႏုက ဆိုသည္။ ျမန္မာျပည္ ႏိုင္ငံေရးသည္ ေခတ္အဆက္ဆက္ အကြဲအၿပဲမ်ားျဖင့္ ျဖတ္သန္းခဲ့ရၿပီး ေနာက္ဆံုးတြင္ တိုင္းသူျပည္သားမ်ားသာ နစ္နာခဲ့ရသည္ဟု သူမေျပာျပသည္။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း သမီးတစ္ေယာက္၏ ႏိုင္ငံေရး သေဘာတရား၊ ႏိုင္ငံေရး အယူအဆ ဘယ္လိုရွိသလဲ၊ တိုင္းသူျပည္သားမ်ား အေပၚ သူမ၏ သေဘာထား ဘယ္လိုရွိသလဲ သိႏိုင္ရန္ လွ်ပ္တစ္ျပက္က ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။

အန္တီကပါတီမွာ ဘာတာဝန္ယူထားလဲ။

ကြၽန္မက ဒီပါတီမွာ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ တာဝန္ယူထားပါတယ္။ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ တာဝန္ဆိုေတာ့ ပိုၿပီး က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ လုပ္လို႔ရတာေပါ့ေလ။
ဒါဆို ပါတီရဲ႕႐ံုးလုပ္ငန္းေတြ အန္တီလုပ္တာေပါ့။
႐ံုးလုပ္ငန္းအတြက္ ႐ံုးအဖြဲ႕ရွိပါတယ္။ ႐ံုးအဖြဲ႕သတ္သတ္ဖြဲ႕ထားပါတယ္။
ပါတီရဲ႕ ဘ႑ာေရးဆိုင္ရာ ကိစၥေတြ အန္တီကိုင္တယ္ ဆိုတာ ဟုတ္လား။
ဘ႑ာေရးဆိုင္ရာ ကိုင္တယ္ဆိုတာက ကြၽန္မတုိ႔က ဘယ္ကမွ ဘ႑ာမရဘူးေလ။ မရဘူးဆို တာက ပါတီက တရားဝင္ပါတီမဟုတ္ေသးတာေၾကာင့္ သူမ်ားကို လုိက္အလွဴ ခံလုိ႔မရဘူး။ ဒါကေတာ့ ထံုးစံပဲ။ ေပးခ်င္တဲ့သူရွိရင္ေတာင္ ဒီပါတီဟာ တရားဝင္ပါတီ မဟုတ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေပးသင့္၊ မေပးသင့္ခ်ိန္ဆမွာေပါ့ေနာ္။ ကြၽန္မတို႔က ျဖစ္တဲ့နည္းနဲ႔ အလွဴရွင္ရွာတာေပါ့။ ရွာတယ္ဆိုတာက ကြၽန္မတို႔အဖြဲ႕ဝင္ေတြဆီက တတ္ႏိုင္ရင္ တတ္ႏိုင္သလိုပါ။ စၿပီး ကြၽန္မတုိ႔ စုမိကတည္းက တစ္ေယာက္ကို တစ္ေသာင္းက်စီေပါ့။ တစ္ေသာင္း ဆိုတာက အခုေခတ္ဘာမွ မရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ မလံုေလာက္လုိ႔ လိုတဲ့အခါမွာ ကြၽန္မရယ္၊ ခ်ိဳခ်ိဳရယ္၊ ေနရည္ရယ္ စုလိုက္ၾကတယ္။ ကြၽန္မတုိ႔က တတ္ႏိုင္လုိ႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ မတည္တယ္လို႔လည္း ေျပာလို႔မရဘူး။ မတည္တယ္ ဆိုတာက ေငြပမာဏ အမ်ားႀကီးကိုး။ ေလာေလာဆယ္ ကြၽန္မတို႔ ဘ႑ာေငြ ရွာတယ္ရယ္လုိ႔ မဟုတ္ဘူး။ ကိစၥတစ္ခု ျဖစ္ရင္ ဘယ္သူဘယ္ေလာက္ ထည့္ၾကဆုိတဲ့ သေဘာပါပဲ။

ပါတီဝင္အင္အားဘယ္ေလာက္ရွိၿပီလဲ။ ေျပာလုိ႔ရလား။
မရေသးဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ ကြၽန္မတုိ႔ စည္း႐ံုးေနတဲ့ အခ်ိန္အခါပဲ ရွိပါေသးတယ္။
စည္း႐ံုးေရးလုပ္ငန္းက ဘယ္ေနရာေတြမွာ စေနၿပီလဲ။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ စေနပါၿပီ။ ကြၽန္မတို႔က ပါတီမွတ္ပံုတင္ ေလွ်ာက္လႊာ တင္႐ံုပဲရွိေသးတယ္။ မွတ္ပံုတင္တာ မက်ေသးဘူး။ အတည္မျပဳေသးဘူး ဆိုေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ အေနအထားမွာ ရွိပါတယ္။

အခုခ်ိန္က်မွ ဘာေၾကာင့္ အန္တီက ဝင္ပါၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ရတာလဲ။ အန္တီ့အသံက အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ဘာ့ေၾကာင့္ ေပ်ာက္ေနရတာလဲ။
ကြၽန္မ ဒီမွာမရွိဘူး။ ဒီကို ျပန္ေရာက္တာ(၂ဝဝ၃)ခုႏွစ္ ႏွစ္လယ္ ဇူလုိင္လေလာက္မွ ျပန္ေရာက္တာ။
ဘယ္သြားေနတာလဲ။
ကြၽန္မတို႔က (၁၉၆၉)ခုႏွစ္ကတည္းက ျမန္မာျပည္ကေန ထြက္သြားတာပဲ။ အရင္တုန္းက အေဖက ဒီမုိကေရစီ ျပန္လည္ထြန္းကားေရး ဆိုၿပီး သူ႔နည္းသူ႔ဟန္နဲ႔ လုပ္တယ္။ အဲဒါက သိတဲ့အတုိင္း မေအာင္ျမင္ပါဘူး။ ကြၽန္မတုိ႔ ဥကၠ႒ဦးသုေဝလည္း ပါခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါၿပီးေတာ့ (၁၉၈ဝ) ျပည့္ႏွစ္ အေဖတို႔ ဒီကို ဦးေနဝင္းရဲ႕ဖိတ္ၾကားခ်က္အရ ျပန္လာတယ္။ အေဖတုိ႔(၁၉၈ဝ) ျပည့္ႏွစ္ျပန္လာေတာ့ ကြၽန္မမိသားစုမွာ ကြၽန္မရယ္၊ ကြၽန္မခင္ပြန္းဦးေအာင္ၿငိမ္းရယ္၊ သားႏွစ္ ေယာက္ရယ္ေပါ့။ အခုသားႀကီးက အသက္(၄ဝ)ရွိၿပီ။ သားအငယ္က အသက္(၃ဝ) ေက်ာ္ရွိၿပီ။ အကုန္လံုး ကြၽန္မတို႔ အိႏၵိယမွာက်န္ခဲ့တယ္။ က်န္ခဲ့တဲ့ အဓိက အေၾကာင္းရင္းက သားေတြရဲ႕ ပညာေရးေၾကာင့္ပဲ။ သားအငယ္ကေတာ့ အဲဒီတုန္းက ေတာ္ေတာ္ေလး ငယ္ေသးတယ္။ (၁ဝ)ႏွစ္သားေလာက္ပဲ ရွိဦးမယ္။ ဒီေတာ့ ဒီကုိျပန္ေခၚရင္ ပညာေရးအတြက္ အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္မွာစိုးလုိ႔ အိႏၵိယမွာပဲ က်န္ေနခဲ့တယ္။ အဲဒီမွာေနတဲ့ ေတာက္ေလွ်ာက္မွာ အိႏၵိယအစုိးရက တာဝန္ယူတယ္။ ကြၽန္မတို႔က နယူးေဒလီၿမိဳ႕ေတာ္မွာ ေနတာမဟုတ္ဘူး။ ဘံုးဘားဆိုတာက အိႏၵိယႏိုင္ငံရဲ႕ အလယ္ပိုင္းကၿမိဳ႕ေပါ့။ အေဖ၊ အေမ ရွိေနစဥ္က သူတို႔က တာဝန္ယူတယ္။ အေဖအေမျပန္လာေတာ့ ကြၽန္မတုိ႔ကို ဆက္တာဝန္ယူမွာလားလို႔ သူတို႔ကို အေဖကေမးတယ္။ အေဖက အိႏၵိယရဲ႕ ပထမဆံုး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ပ႑စ္ေန႐ူးနဲ႔ အရမ္း ရင္းႏွီးတယ္ေလ။ ႏွစ္ႏိုင္ငံဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဆိုတာထက္ ညီအစ္ကို လိုေတြေတာင္ျဖစ္ေနတာ။ အေဖတို႔ျပန္လာေတာ့ သူ႔သမီး အင္ဒီရာဂႏၵီလက္ထက္ေပါ့။

ကြၽန္မတို႔က အဲဒီတုန္းက အသက္အားျဖင့္ ၾကည့္ရင္လည္း အလုပ္လုပ္ႏိုင္တဲ့ အရြယ္ေပါ့။ အသက္(၃ဝ)ေက်ာ္ ဆိုေတာ့ အလုပ္လုပ္ရင္ ေကာင္းမွာပဲ ဆုိၿပီး ဆံုးျဖတ္တယ္။ ဘာအလုပ္လုပ္မလဲ ဆိုေတာ့ စီးပြားေရးဆို အိႏၵိယမွာ ေတာ္႐ံုပိုက္ဆံနဲ႔မရဘူး။ ကြၽန္မတို႔မွာလည္း ပိုက္ဆံမရွိဘူး။ ေဖေဖက ေခါင္းထဲမွာ အႀကံရတယ္။ အိႏၵိယမွာ အသံလႊင့္႐ံု All India Radio ရွိတယ္။ အေဖကလည္း ႀကိဳက္တယ္။ ဒီအလုပ္က ဣေျႏၵရတယ္။ တျခားအလုပ္က သူတို႔အိႏၵိယလူမ်ိဳးေတြနဲ႔ ကြၽန္မတို႔ မတိုးႏိုင္ဘူး။ ဒီျမန္မာျပည္မွာေတာင္ ကြၽန္မတို႔ စီးပြားေရးမလုပ္ႏိုင္တာ။ အိႏၵိယမွာဆိုရင္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းကုိ အနားေတာင္ မကပ္ႏိုင္ဘူး။ အဲဒီမွာ လခစားဝင္လုပ္ဖို႔ အဲဒီတုန္းက ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ အင္ဒီရာဂႏၵီကုိ ေျပာတယ္။ အေဖတုိ႔ျပန္သြားၿပီး လစ္လပ္ေနရာကို အဲဒီေနရာမွာ ၾကည့္ေတာ့ တစ္ေနရာပဲေတြ႕တယ္။ လစ္လပ္တာက All India Radio မွာ ႏိုင္ငံျခားဘာသာ (၂ဝ)ေက်ာ္ လႊင့္တဲ့အထဲမွာ ကြၽန္မတုိ႔ ျမန္မာဌာန ဆိုတာ တစ္ခုရွိတယ္။ အခု ဗီအိုေအ၊ ဘီဘီစီတို႔ အသံ လႊင့္သလုိေပါ့။ အဲဒီျမန္မာဌာနမွာ ကြၽန္မတို႔ ဘံုဘားကေန နယူးေဒလီကို ေျပာင္းတယ္။ All India Radio မွာအလုပ္ဝင္ဖုိ႔ စာေမးပြဲေျဖေတာ့ ကြၽန္မအေဖ မ်က္ႏွာေၾကာင့္ရတာ ဆိုၿပီး ကြၽန္မအမ်ိဳးသားက ကြၽန္မကို ဦးစားေပးၿပီး အရင္ေျဖခိုင္းတယ္။ သူကေတာ့ ေနာက္ (၂)ႏွစ္က်မွ ေနရာလစ္လပ္လုိ႔ ဝင္ရတယ္။ ကြၽန္မတို႔ အဲဒီမွာ (၁၉၈ဝ) ျပည့္ႏွစ္က စၿပီး အလုပ္လုပ္ခဲ့တယ္။ (၂ဝ၁ဝ)ျပည့္ႏွစ္ က်ေတာ့ ကြၽန္မကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ အလုပ္ထြက္ လုိက္တယ္။
အခု အန္ကယ္ဦးသုေဝ၊ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳေက်ာ္ၿငိမ္း၊ ေဒၚေနရည္ဗေဆြတို႔နဲ႔ အန္တီက ေပါင္းမိတာေပါ့ေနာ္။ ဒီေန႔လုိအေနအထားမွာ အန္တီတို႔ ႏိုင္ငံေရး လုပ္တာ ျပည္သူလူထုက ဘယ္ေလာက္ သက္ဝင္ယံုၾကည္မယ္လုိ႔ အန္တီထင္လဲ။
ကြၽန္မတို႔ ေဆာင္ရြက္ေနတာက ဒီမိုကေရစီရဖုိ႔ပဲ။ ျပည္သူလူထုကလည္း ဒီမိုကေရစီ သိပ္လိုခ်င္တယ္။ ကြၽန္မတို႔ ႀကိဳးႀကိဳးစားစား လုပ္သြားမယ္ ဆိုရင္ ျပည္သူေတြက လက္ခံလာမွာပဲ။ ကြၽန္မတို႔ကလည္း ဒီလုိတရားဝင္ လႈပ္ရွားႏိုင္ခြင့္ ေစာင့္ေနတာၾကာပါၿပီ။ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳေက်ာ္ၿငိမ္းနဲ႔ ေဒၚေနရည္ဗေဆြ ဆိုတာက ငယ္ငယ္ကတည္းက မိဘေတြေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္းေတြေပါ့ေလ။
သံုးေယာက္ထဲမွာ ဘယ္သူက အသက္အႀကီးဆံုးလဲ။
ကြၽန္မထင္တာ ကြၽန္မအႀကီးဆံုးဘဲ။ ကြၽန္မနဲ႔ခ်ိဳခ်ိဳနဲ႔က ႏွစ္လေလာက္ကြာတယ္။ ေနရည္ကေတာ့ ကြၽန္မတို႔ထက္ (၄)ႏွစ္ငယ္တယ္။

သမုိင္းမွာ ႏု-တင္၊ ေဆြ-ၿငိမ္း ဆိုၿပီး သမိုင္းတြင္ခဲ့တယ္။ အခုအခ်ိန္မွာ အန္တီတို႔ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း သံုးေယာက္ရဲ႕ သမီးေတြက ေပါင္းစည္းမိၾကတယ္။ ဒီေတာ့ အန္တီတို႔ ဘယ္လို နားလည္မႈနဲ႔ ေပါင္းစည္းမိၾကလဲ။ အခုလက္တြဲၿပီး လုပ္ၾကေတာ့ အန္တီတို႔ခ်င္း ဘယ္လုိ နားလည္မႈနဲ႔ လုပ္ၾကလဲ။
သူမ်ားအတြက္ေတာ့ ကြၽန္မသိပ္မေျပာတတ္ဘူး။ ကြၽန္မအတြက္ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ကြၽန္မမွာ ပါတီစြဲေတြ၊ ဝါဒစြဲ၊ ဘယ္သူက ဘာျဖစ္တယ္တု႔ိ ဘယ္သူ႕အေဖနဲ႔ဘယ္သူ႕အေဖ ဘာျဖစ္ၾကတယ္လို႔ ကြၽန္မမွာ ယံုၾကည္ခ်က္မရွိဘူး။ အခုလုပ္လုိ႔ရတာ အခုလုပ္မယ္ဆိုတဲ့ ခံယူခ်က္ပဲ ကြၽန္မမွာရွိတယ္။ အရင္တစ္ခ်ိန္တုန္းက ဟိုဒင္းျဖစ္တယ္ဆိုတာလည္း အဲဒီတုန္းက အေျခအေနအရ ျဖစ္ခဲ့ၾကတာေလ။ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ကြၽန္မတို႔ အကုန္လံုးက မိတ္ေဆြေတြပဲ။ ကြၽန္မတို႔ အေဖေတြကလည္း ျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္မွသာ ျဖစ္တာ။ ေနာက္ေတာ့ လည္း သူတို႔က မိတ္ေဆြ အရင္းအခ်ာေတြပဲ။ အဲဒီအေပၚမွာ ကြၽန္မမွာ ဘာမွပုဂၢိဳလ္စြဲမွရွိဘူး။ ႏိုင္ငံနဲ႔လူမ်ိဳးအတြက္ ျဖစ္တဲ့ နည္းနဲ႔ေကာင္းေအာင္လုပ္ေပးမယ္ဆိုတာပဲ ကြၽန္မမွာရွိတယ္။
အန္တီတို႔ သံုးေယာက္ကို အန္ကယ္ဦးသုေဝ ေခါင္းေဆာင္ၿပီးေတာ့ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း (၃)ေယာက္ရဲ႕ သမီးေတြပါဝင္ေပါ့ေနာ္။
ကြၽန္မတို႔ သံုးေယာက္ေပါင္း အလုပ္ လုပ္ျဖစ္တာကလည္း ဦးသုေဝရဲ႕ ေကာင္းတဲ့ idea ပါ။ အခြင့္အလမ္း ေပၚလာရင္ အလုပ္လုပ္ၾက ရေအာင္ဆိုတာ ကြၽန္မတို႔ေတြ႕တိုင္း ေဆြးေႏြးမိၾကတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပေပးမယ္ မေျပာခင္ကတည္းက ကြၽန္မတို႔ခ်င္း ေတြ႕ေနက်ပါ။ က်င္းပမယ္ ေျပာလာတဲ့ အခါက်ေတာ့ ဦးသုေဝက ကြၽန္ေတာ္တို႔ အတူတူ စုၿပီး အလုပ္လုပ္ၾကရင္ မေကာင္းဘူး လားဆိုေတာ့ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳတို႔၊ ေဒၚေနရည္တို႔ကုိ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ ကြၽန္မေခါင္းထဲမွာ မရွိဘူး။ ဒီ idea က ဦးသုေဝက ေပးတာ။ ဦးသုေဝက ကြၽန္မတို႔၊ ေနရည္၊ ခ်ိဳခ်ိဳ၊ ဝန္ႀကီးေဟာင္း ဗိုလ္ခင္ေမာင္ေလးရဲ႕သား ကိုဖိုးမဂၤလာတို႔ လူႀကီး သားသမီးေတြ အကုန္စု အလုပ္လုပ္ရင္ မေကာင္းဘူးလား ဆုိေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့လုိ႔။ သူကေတာ့ ဘယ္သူမုိ႔လို႔၊ ဘယ္ဝါမို႔လို႔ဆိုတာ ကြၽန္မမွာ မရွိပါဘူး။ အဲဒီလုိသာ ေျပာၾကစတမ္းဆိုရင္ ကြၽန္မတစ္ေယာက္တည္း ဘက္ပဲ့ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မ မပါဘဲ ေနရမွာ။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ အခုကြၽန္မတို႔ပါတီမွာ ဒီကဆရာႀကီးေတြ ေျပာသလို ႏု-တင္တို႔၊ ေဆြ-ၿငိမ္းတို႔ ေလွ်ာက္ၿပီး ပတ္သက္ေနမယ္ဆိုရင္ အားလံုးက ေဆြၿငိမ္းဘက္က လူေတြခ်ည္းပဲ။ ဦးသုေဝ ကိုယ္တုိင္က ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းနဲ႔ အနီးကပ္ အလုပ္ လုပ္လာတာပဲ။ ဒီေတာ့ ကြၽန္မမွာ ပထမက ဒီလုိလုပ္ဖုိ႔ အႀကံအစည္ မရွိဘူး။ ဦးသုေဝေျပာေတာ့ ကြၽန္မ လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔ လက္ခံလုိက္တယ္။ အဲဒီလုိနဲ႔ ကြၽန္မတို႔ေပါင္းၿပီး လုပ္ျဖစ္တာ။ ဘယ္သူက ကြၽန္မတုိ႔ကို Promote လုပ္ထားလို႔၊ ဘယ္သူနဲ႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ဖုိ႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ စကားေတြပဲ။
အန္တီတုိ႔ပါတီ အမတ္ေနရာ ဘယ္ႏွစ္ေနရာေလာက္ ၿပိဳင္မယ္ မွန္းထားလဲ။ လႊတ္ေတာ္သံုးရပ္ ရွိတယ္ေလ။
ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒ အထြက္ခင္တုန္းက ကြၽန္မတို႔ ဥကၠ႒ဦးသုေဝေကာ ကြၽန္မတုိ႔ေကာ တစ္ႏိုင္ငံလံုး အတုိင္းအတာနဲ႔ ပါမယ္ေပါ့ဆိုၿပီး အင္မတန္ တက္ၾကြခဲ့တယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒ ထြက္လာၿပီးေတာ့ အမတ္တစ္ဦး တင္သြင္းရမွာက ငါးသိန္း။ ဒါနဲ႔ မၿပီးေသးဘူးေလ။ သူ႕အသံုးစရိတ္က လာဦးမယ္။ ၿခိဳးၿခိဳးၿခံၿခံသံုးတာေတာင္ ခန္႔မွန္းၾကည့္ရင္ (၁၂)သိန္း ေျပာတယ္။ အမွတ္ေန ရာ(၁ဝဝ)ေလာက္ပဲ ကြၽန္မတို႔က မွန္းႏိုင္တယ္။ အဲဒါေတာင္ ကြၽန္မတို႔ ေတာ္ေတာ္စဥ္းစားရမယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ ေငြေၾကး အခက္အခဲ ရွိပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ေရြးေကာက္ပြဲ ကုန္က်စရိတ္ေတြ ရွိေသးတယ္ေလ။ စည္း႐ံုးေရးအတြက္တို႔ ဘာတို႔နဲ႔ဆိုရင္ အမတ္တစ္ေယာက္၊ တစ္ေယာက္ကို ေတာ္ေတာ္ကုန္မယ္။ ကုန္မယ္ ဆိုေတာ့ ကြၽန္မတုိ႔အတြက္ နည္းနည္းခက္ပါတယ္။
ပါတီရဲ႕ မူဝါဒ သေဘာထားကို အင္တာနက္ေပၚမွာ ဝက္ဘ္ဆိုက္ လႊင့္တင္ဖို႔ အစီအစဥ္ရွိလား။
ကြၽန္မတို႔ စိတ္ကူးရွိပါတယ္။ ပါတီအျဖစ္ တရားဝင္ျဖစ္သြားၿပီဆုိရင္ မီဒီယာကို အားကိုးေနကိုးရမွာေလ။ ဝက္ဘ္ဆိုက္ေပၚ တင္မွ ပိုၿပီးက်ယ္က်ယ္ ျပန္႔ျပန္႔ရွိမွာေလ။
ပါတီရန္ပံုေငြကို ဘယ္နည္းနဲ႔ရွာမလဲ။
လြယ္လြယ္ကူကူေျပာရင္ေတာ့ သူမ်ားဆီက အလွဴခံမွာေပါ့။
အလွဴခံမယ္ ဆိုေတာ့ အန္တီသူငယ္ခ်င္းေတြ ဆီကလား။ အန္တီ့အေဖနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ လူေတြဆီကလား။
ကြၽန္မအေဖနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သူေတြကလည္း တကယ္ေတာ့ သိပ္မရွိၾကေတာ့ပါဘူး။ အေျခအေနေတြ ေျပာင္းလဲတာနဲ႔အမွ် လူေတြလည္း ေျပာင္းလဲလာ တယ္ဆိုတာ ကြၽန္မတို႔ ေခါင္းထဲထည့္ထားရမယ္။
(၁၉၉ဝ)ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲကို Free and Fair ျဖစ္တယ္လို႔ ယူဆလား။
ျဖစ္ပါတယ္။
အခု (၂ဝ၁ဝ)ကိုေကာ အဲဒီလို ေမွ်ာ္လင့္ထားလား။
ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ကြၽန္မတို႔ယူဆပါတယ္။
အန္တီ့အေဖက အန္တီ့ကို ပါတီႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘာမွာခဲ့ဖူးလဲ။
တကယ္လို႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ဒီကို ျပန္လာၿပီး ႏိုင္ငံေရး လုပ္ျဖစ္ရင္ အကုန္လံုးကုိ အသစ္က ျပန္စပါလုိ႔ ကြၽန္မကို ေျပာဖူးတယ္။ သေဘာကေတာ့ သူ႕အရွိန္အဝါကိုမယူ နဲ႔လုိ႔ ေျပာခ်င္တာပါ။ တစ္ကျပန္စပါလုိ႔။ အေဖ့အရွိန္အဝါကို သံုးမယ္ ဆိုတာ ကြၽန္မ စိတ္ကူးလံုးဝမရွိဘူး။ အခုအခ်ိန္မွာ ဘယ္သူနဲ႔မဆို စည္းစည္းလံုးလံုး ေပါင္းလုပ္ႏိုင္ရင္ အေကာင္းဆံုးပဲ။
ျမန္မာျပည္သူေတြ အန္တီတို႔ မဲရလာေအာင္ ဘာနဲ႔ အရင္ဆံုးစည္း႐ံုးမလဲ။ အန္တီ႔အေဖရဲ႕ အရွိန္အဝါသံုးမလား။ ပါတီရ႕ဲ မူဝါဒ သေဘာတရားနဲ႔ပဲ လုပ္မွာလား။
အခုလည္း ကြၽန္မကို ဦးႏုသမီးလုိ႔ သိေနၾကတာပဲ။ ကြၽန္မက ပါတီ သေဘာတရားန႔ဲပဲ လုပ္မွာပါ။ ဒါကိုမွထပ္ၿပီး ကြၽန္မ အရွိန္အဝါ သံုးမယ္ဆိုရင္ ဒါလည္းနည္းလမ္း မက်ဘူးေလ။ ပါတီမူဝါဒနဲ႔ပဲ စည္း႐ံုးေရးဆင္းမွာပါ။
ပါတီမွတ္ပံုတင္ ဥပေဒအရ ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ ဒုတိယေခါင္းေဆာင္ တင္ရမယ္ဆိုေတာ့ အန္ကယ္ဦးသုေဝက ေခါင္းေဆာင္။ ဒုတိယ ေခါင္းေဆာင္က ဘယ္သူျဖစ္မလဲ။
ကြၽန္မကို ေရြးထားပါတယ္။
အန္တီလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေဟာင္း အျဖစ္ ဝင္အေရြးခံမလား။
ကြၽန္မက ရခ်င္ရမယ္။ ဥပေဒအရ ဒီမွာ (၁ဝ)ႏွစ္ေတာက္ေလွ်ာက္ ေနတဲ့သူ ျဖစ္ရမယ္ေလ။ ကြၽန္မက (၂ဝဝ၃)ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လကမွ ဒီကိုျပန္ေရာက္တာ ဆိုေတာ့ (၁ဝ)ႏွစ္ မျပည့္ေသးဘူး။ ဒီေတာ့ ကြၽန္မဝင္ၿပိဳင္ခြင့္ရွိခ်င္မွရွိမယ္။ မၿပိဳင္ရရင္လည္း ပါတီအတြက္ ပိုၿပီး က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ လုပ္ႏိုင္မယ္။
(၂ဝဝ၈)ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို လႊတ္ေတာ္ထဲမွ ျပင္မယ္ဆိုၿပီး တခ်ိဳ႕ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ အခုေျပာလာတာ ရွိတယ္။ အန္တီ့ သေဘာထားေကာ ဘယ္လိုရွိလဲ။
ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုတာ လႊတ္ေတာ္ကတစ္ညီတစ္ညာတည္း ျပင္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီမုိကေရစီကို ယံုၾကည္တဲ့သူေတြကို ကြၽန္မက မ်ားမ်ားပါေစခ်င္တာပါ။ အင္အားေကာင္းရင္ ဖြဲ႕စည္းပံုကိုျပင္ဖို႔ အဆုိတင္ႏိုင္တာေပါ့ေလ။ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ အတည္ျပဳႏုိင္မယ္လို႔ ကြၽန္မထင္တယ္။
အန္တီက ေမာင္ႏွမငါးေယာက္ရွိတယ္ဆိုေတာ့ အခုလို အန္တီႏိုင္ငံေရး လုပ္ေတာ့ သူတို႔က ဘာေျပာလဲ။ သူတို႔က အန္တီ့ အေပၚ ဘယ္လို သေဘာထားရွိလဲ။
ကြၽန္မကို မေကာင္းဘူးလုိ႔ေတာ့ ဘယ္သူမွမေျပာပါဘူး။ မလုပ္သင့္ဘူးလို႔လည္း မေျပာပါဘူး။ ကြၽန္မတို႔လည္း ကိုယ့္ခံယူခ်က္၊ ကိုယ့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ ကိုယ္ေပါ့ေလ။
ဦးႏုရဲ႕သမီးအေနနဲ႔ ျမန္မာျပည္သူေတြကို အန္တီဘာေျပာခ်င္လဲ။
ကြၽန္မအေဖက ဒီမိုကေရစီ ျပန္လည္ ထြန္းကားဖို႔ အမ်ားႀကီး လုပ္ခဲ့တာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒီမိုကေရစီ ျပန္လည္ထြန္းကားတာကို သူ႔မွာ ျမင္မသြားရဘူး။ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ကြၽန္မတို႔ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ အျပစ္ေျပာေနမယ့္အစား ကိုယ္လုပ္ႏိုင္တာကို လုပ္ၿပီးေတာ့ ႀကိဳးႀကိဳးစားစားနဲ႔ လုပ္သြားဖို႔ ကြၽန္မတို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ အားလံုးကို စည္းစည္းလံုးလံုး ရွိၾကပါလို႔ ကြၽန္မေျပာခ်င္တယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ အျပစ္ေျပာတာေတြ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေစခ်င္တယ္။ လွ်ပ္တစ္ျပက္သတင္းအဖြဲ႕
မူရင္း http://snapshot-news.com/