ဘယ္သူကဲ့ရဲ႕ကဲ့ရဲ႕ ဘုရားမကဲ့ရဲ႕ေအာင္ေန၊
စိတ္မွာအသိဥာဏ္နည္းရင္ ရိုင္းတယ္၊
စိတ္မွာအသိဥာဏ္မ်ားရင္ ယဥ္ေက်းတယ္။
ဆဲဆိုတာသူ႕အလုပ္ သည္းခံတာကိုယ့္တာ၀န္၊
ကဲ့ရဲ႕တာသူ႔အလုပ္ သည္းခံတာကိုယ့္တာ၀န္၊
ခ်စ္စရာေကာင္းတာသူ႔အလုပ္၊ မခ်စ္မိေအာင္သည္းခံတာကိုယ့္တာ၀န္။
မုန္းစရာေကာင္းတာသူ႔အလုပ္၊ မမုန္းမိေအာင္သည္းခံတာကိုယ့္တာ၀န္။
စိတ္မပူေလာင္ခ်င္ရင္ ဘယ္သူ႔ကိုမွမခ်စ္ပါနဲ႔၊
စိတ္မဆင္းရဲခ်င္ရင္ ဘယ္သူ႔ကိုမွမမုန္းပါနဲ႔။
ကိုယ့္ကိုကိုယ္စိတ္ေကာင္းရွိတယ္၊ သေဘာထားၾကီးတယ္လို႔ ယူဆထားရင္၊
ၾကီးတဲ့အျပစ္ေသးေအာင္၊ ေသးတဲ့အျပစ္ ပေပ်ာက္ေအာင္ ျပဳလုပ္ႏိုင္စြမ္းရွိရမယ္။
သူတစ္ပါးရဲ႕အမွားခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္ကို အျပစ္ျမင္၊ အျပစ္တင္မယ္ၾကံတိုင္း၊
ငါ့မွာေရာ အမွားလံုး၀မရွိဘူးလား လုိ႕ ဆင္ျခင္ႏွလံုးသြင္းႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့၊
သူတစ္ပါးရဲ႕လုပ္ရပ္ေတြအေပၚ သည္းခံခြင့္လႊတ္ႏိုင္စြမ္း တိုးပြားလာမွာအမွန္ပဲ။
ဘယ္အာရုံနဲ႕ေတြ႕ေတြ႕တုန္လႈပ္မႈမရွိပဲ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေနတတ္ျခင္းဟာ စိတ္က်န္းမာေရးပါပဲ။
စိတ္က်န္းမာေရး ခ်ဳိ႕ယြင္းသူေတြရဲ႕ အဓိကအားနည္းခ်က္ကေတာ့၊ အရာရာကို နားလည္မႈ ခြင့္လႊတ္မႈေခါင္းပါးျခင္းပဲ။
ေကာင္းတဲ့အေျခအေနနဲ႕ပဲေတြ႔ေတြ႔၊ ဆိုးတဲ့အေျခအေနနဲ႔ပဲေတြ႔ေတြ႕၊ ေကာင္းတဲ့အခ်က္ကို မရရေအာင္ရွာၾကံေတြးၿပီး စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ထားတတ္တာကိုစိတ္ထားတတ္တယ္လို႕ေခၚတယ္။ စိတ္မထားတတ္ရင္ စိတ္ခ်မ္းသာစရာနဲ႕ေတြ႔ေနတာေတာင္မွ စိတ္ဆင္းရဲေနတတ္ပါတယ္။
သူတစ္ပါးေကာင္းတာ မေကာင္းတာကို ေ၀ဖန္ေနရမယ့္ အခ်ိန္မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ကိုယ္ေကာင္းေအာင္ပဲ ေနရမယ့္အခ်ိန္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ ေသဖို႔ရာ တျဖည္းျဖည္းနီးလာၿပီေလ။
ေကာင္းမႈကုသိုလ္အလုပ္ဆိုတာ လုပ္ခ်င္စိတ္ထက္ထက္သန္သန္ရွိတုန္း ျမန္ျမန္သြက္သြက္ ထလုပ္လိုက္မွ ထေျမာက္ေအာင္ျမင္တတ္ပါတယ္။ အေၾကာင္းတစ္ခုခုျပၿပီး အခ်ိန္ဆြဲမယ္ဆိုရင္ မလုပ္ျဖစ္ေတာ့ပဲ လြဲေခ်ာ္သြားတတ္ပါတယ္။
စိတ္ညစ္တယ္ စိတ္ဓာတ္က်တယ္ဆိုတာ တစ္ကယ္ေတာ့ ေလာကသဘာ၀ကို မသိလို႔သာျဖစ္တယ္။ ေလာကမွာ ဘယ္အရာမွ ၾကာရွည္တည္တံ့တယ္ဆိုတာ မရွိပါဘူး။ ရႈံးလို႔စိတ္ဓာတ္က်ေနတာ၊ ႏိုင္လို႔ေသြးနားထင္ေရာက္ေနတာ၊ အားလံုးဟာေလာကဓမၼတာကိုသေဘာမေပါက္လို႔ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘယ္အရာမဆို ေရပြက္ပမာပါပဲ။ ႏိုင္ျခင္းနဲ႔ရႈံးျခင္း၊ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းနဲ႔စိတ္ညစ္ျခင္း၊ ေထာင္လႊားျခင္းနဲ႔နိမ့္က်ျခင္း၊ ရွင္ျခင္းနဲ႕ေသျခင္းဆိုတာေတြရဲ႕ၾကားမွာ ျခားထားတဲ့စည္းေၾကာင္းက ပါးပါးေသးေသးမွ်င္မွ်င္ေလးျဖစ္တယ္။
တစ္ဖက္ကတစ္ဖက္ကိုရုတ္တရပ္ခ်က္ခ်င္းၾကီး ကူးေျပာင္းေရာက္ရွိသြားႏုိင္ပါတယ္။ ႏုိင္ခ်ိန္မွာ မီးကုန္ယမ္းကုန္ေပ်ာ္ျမဴးၿပီး မာနေထာင္လႊားတာဟာ အသိဥာဏ္နည္းသူမ်ားရဲ႕ လကၡဏာျဖစ္တယ္။ အဲဒီအႏုိင္က ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာခံမွာမို႔လို႔လဲ။ တစ္သက္လံုးႏုိင္တဲ့ေနရာကခ်ည္းေနရမယ္မ်ား ထင္ေနလား။ ရႈံးနိမ့္သူက ရႈံးလို႔ဆိုၿပီး စိတ္ဓာတ္ေတြက်ဆင္းကာ ဘ၀ပ်က္သလို ခံစားေနရတာဟာ လူည့ံ ျဖစ္ေၾကာင္းျပတဲ့ လကၡဏာျဖစ္တယ္။ ရႈံးေပမယ့္ မညံ့ရင္ အႏိုင္ဘက္ကို ကူးေျပာင္းေရာက္ရွိသြားႏုိင္တယ္။ အခြင့္ထူးဆိုတာ ျမင္တတ္ ၾကည့္တတ္တဲ့သူေတြအတြက္ေတာ့ အခါမလပ္ရွိေနပါတယ္။ ယူတတ္ဖို႔ ယူရဲဖို႔လိုတယ္။ လူညံ့ျဖစ္ေနရင္ေတာ့ တစ္သက္လုံးအရႈံးေခ်ာက္ကမ္းပါးက တက္ဖြယ္မရွိဘူး။
စိတ္ညစ္စရာနဲ႕ ၾကဳံေတြ႕ရင္ တစ္ကိုယ္ေရတိတ္တိတ္ေလး က်ိတ္က်ိတ္မေဆြးပါနဲ႔။ ျဖစ္လာတာဟာ ေကာင္းဖို႔ျဖစ္လာတာပဲလို႔ ႏွလံုးသြင္းပါ။
လူေတြမွာ တစ္ခါတစ္ေလ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ အႏိုင္ယူခ်င္တဲ့စိတ္ျဖစ္တတ္တယ္။ သားသမီးအေပၚ၊ ခင္ပြန္း ဇနီးအေပၚကိုသာမက အလုပ္ခြင္မွာလည္း တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ အႏိုင္ယူခ်င္တဲ့စိတ္ရွိေနရင္ေတာ့ စိတ္မခ်မ္းသာမႈမရွိႏုိင္ပါဘူး။ ႏိုင္တဲ့သူလည္းစိတ္မေအးခ်မ္းဘူး။ရႈံးတဲ့သူလည္း စိတ္မေအးခ်မ္းဘူး။ အႏိုင္အရႈံးမရွိဘဲ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ေလးေလးစားစားဆက္ဆံေျပာရတာပိုၿပီး စိတ္ခ်မ္းသာႏိုင္ပါတယ္။
အရွင္ဆႏၵာဓိက
Ref http://www.facebook.com/#!/profile.php?id=100000356373575
စိတ္မွာအသိဥာဏ္နည္းရင္ ရိုင္းတယ္၊
စိတ္မွာအသိဥာဏ္မ်ားရင္ ယဥ္ေက်းတယ္။
ဆဲဆိုတာသူ႕အလုပ္ သည္းခံတာကိုယ့္တာ၀န္၊
ကဲ့ရဲ႕တာသူ႔အလုပ္ သည္းခံတာကိုယ့္တာ၀န္၊
ခ်စ္စရာေကာင္းတာသူ႔အလုပ္၊ မခ်စ္မိေအာင္သည္းခံတာကိုယ့္တာ၀န္။
မုန္းစရာေကာင္းတာသူ႔အလုပ္၊ မမုန္းမိေအာင္သည္းခံတာကိုယ့္တာ၀န္။
စိတ္မပူေလာင္ခ်င္ရင္ ဘယ္သူ႔ကိုမွမခ်စ္ပါနဲ႔၊
စိတ္မဆင္းရဲခ်င္ရင္ ဘယ္သူ႔ကိုမွမမုန္းပါနဲ႔။
ကိုယ့္ကိုကိုယ္စိတ္ေကာင္းရွိတယ္၊ သေဘာထားၾကီးတယ္လို႔ ယူဆထားရင္၊
ၾကီးတဲ့အျပစ္ေသးေအာင္၊ ေသးတဲ့အျပစ္ ပေပ်ာက္ေအာင္ ျပဳလုပ္ႏိုင္စြမ္းရွိရမယ္။
သူတစ္ပါးရဲ႕အမွားခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္ကို အျပစ္ျမင္၊ အျပစ္တင္မယ္ၾကံတိုင္း၊
ငါ့မွာေရာ အမွားလံုး၀မရွိဘူးလား လုိ႕ ဆင္ျခင္ႏွလံုးသြင္းႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့၊
သူတစ္ပါးရဲ႕လုပ္ရပ္ေတြအေပၚ သည္းခံခြင့္လႊတ္ႏိုင္စြမ္း တိုးပြားလာမွာအမွန္ပဲ။
ဘယ္အာရုံနဲ႕ေတြ႕ေတြ႕တုန္လႈပ္မႈမရွိပဲ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေနတတ္ျခင္းဟာ စိတ္က်န္းမာေရးပါပဲ။
စိတ္က်န္းမာေရး ခ်ဳိ႕ယြင္းသူေတြရဲ႕ အဓိကအားနည္းခ်က္ကေတာ့၊ အရာရာကို နားလည္မႈ ခြင့္လႊတ္မႈေခါင္းပါးျခင္းပဲ။
ေကာင္းတဲ့အေျခအေနနဲ႕ပဲေတြ႔ေတြ႔၊ ဆိုးတဲ့အေျခအေနနဲ႔ပဲေတြ႔ေတြ႕၊ ေကာင္းတဲ့အခ်က္ကို မရရေအာင္ရွာၾကံေတြးၿပီး စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ထားတတ္တာကိုစိတ္ထားတတ္တယ္လို႕ေခၚတယ္။ စိတ္မထားတတ္ရင္ စိတ္ခ်မ္းသာစရာနဲ႕ေတြ႔ေနတာေတာင္မွ စိတ္ဆင္းရဲေနတတ္ပါတယ္။
သူတစ္ပါးေကာင္းတာ မေကာင္းတာကို ေ၀ဖန္ေနရမယ့္ အခ်ိန္မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ကိုယ္ေကာင္းေအာင္ပဲ ေနရမယ့္အခ်ိန္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ ေသဖို႔ရာ တျဖည္းျဖည္းနီးလာၿပီေလ။
ေကာင္းမႈကုသိုလ္အလုပ္ဆိုတာ လုပ္ခ်င္စိတ္ထက္ထက္သန္သန္ရွိတုန္း ျမန္ျမန္သြက္သြက္ ထလုပ္လိုက္မွ ထေျမာက္ေအာင္ျမင္တတ္ပါတယ္။ အေၾကာင္းတစ္ခုခုျပၿပီး အခ်ိန္ဆြဲမယ္ဆိုရင္ မလုပ္ျဖစ္ေတာ့ပဲ လြဲေခ်ာ္သြားတတ္ပါတယ္။
စိတ္ညစ္တယ္ စိတ္ဓာတ္က်တယ္ဆိုတာ တစ္ကယ္ေတာ့ ေလာကသဘာ၀ကို မသိလို႔သာျဖစ္တယ္။ ေလာကမွာ ဘယ္အရာမွ ၾကာရွည္တည္တံ့တယ္ဆိုတာ မရွိပါဘူး။ ရႈံးလို႔စိတ္ဓာတ္က်ေနတာ၊ ႏိုင္လို႔ေသြးနားထင္ေရာက္ေနတာ၊ အားလံုးဟာေလာကဓမၼတာကိုသေဘာမေပါက္လို႔ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘယ္အရာမဆို ေရပြက္ပမာပါပဲ။ ႏိုင္ျခင္းနဲ႔ရႈံးျခင္း၊ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းနဲ႔စိတ္ညစ္ျခင္း၊ ေထာင္လႊားျခင္းနဲ႔နိမ့္က်ျခင္း၊ ရွင္ျခင္းနဲ႕ေသျခင္းဆိုတာေတြရဲ႕ၾကားမွာ ျခားထားတဲ့စည္းေၾကာင္းက ပါးပါးေသးေသးမွ်င္မွ်င္ေလးျဖစ္တယ္။
တစ္ဖက္ကတစ္ဖက္ကိုရုတ္တရပ္ခ်က္ခ်င္းၾကီး ကူးေျပာင္းေရာက္ရွိသြားႏုိင္ပါတယ္။ ႏုိင္ခ်ိန္မွာ မီးကုန္ယမ္းကုန္ေပ်ာ္ျမဴးၿပီး မာနေထာင္လႊားတာဟာ အသိဥာဏ္နည္းသူမ်ားရဲ႕ လကၡဏာျဖစ္တယ္။ အဲဒီအႏုိင္က ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာခံမွာမို႔လို႔လဲ။ တစ္သက္လံုးႏုိင္တဲ့ေနရာကခ်ည္းေနရမယ္မ်ား ထင္ေနလား။ ရႈံးနိမ့္သူက ရႈံးလို႔ဆိုၿပီး စိတ္ဓာတ္ေတြက်ဆင္းကာ ဘ၀ပ်က္သလို ခံစားေနရတာဟာ လူည့ံ ျဖစ္ေၾကာင္းျပတဲ့ လကၡဏာျဖစ္တယ္။ ရႈံးေပမယ့္ မညံ့ရင္ အႏိုင္ဘက္ကို ကူးေျပာင္းေရာက္ရွိသြားႏုိင္တယ္။ အခြင့္ထူးဆိုတာ ျမင္တတ္ ၾကည့္တတ္တဲ့သူေတြအတြက္ေတာ့ အခါမလပ္ရွိေနပါတယ္။ ယူတတ္ဖို႔ ယူရဲဖို႔လိုတယ္။ လူညံ့ျဖစ္ေနရင္ေတာ့ တစ္သက္လုံးအရႈံးေခ်ာက္ကမ္းပါးက တက္ဖြယ္မရွိဘူး။
စိတ္ညစ္စရာနဲ႕ ၾကဳံေတြ႕ရင္ တစ္ကိုယ္ေရတိတ္တိတ္ေလး က်ိတ္က်ိတ္မေဆြးပါနဲ႔။ ျဖစ္လာတာဟာ ေကာင္းဖို႔ျဖစ္လာတာပဲလို႔ ႏွလံုးသြင္းပါ။
လူေတြမွာ တစ္ခါတစ္ေလ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ အႏိုင္ယူခ်င္တဲ့စိတ္ျဖစ္တတ္တယ္။ သားသမီးအေပၚ၊ ခင္ပြန္း ဇနီးအေပၚကိုသာမက အလုပ္ခြင္မွာလည္း တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ အႏိုင္ယူခ်င္တဲ့စိတ္ရွိေနရင္ေတာ့ စိတ္မခ်မ္းသာမႈမရွိႏုိင္ပါဘူး။ ႏိုင္တဲ့သူလည္းစိတ္မေအးခ်မ္းဘူး။ရႈံးတဲ့သူလည္း စိတ္မေအးခ်မ္းဘူး။ အႏိုင္အရႈံးမရွိဘဲ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ေလးေလးစားစားဆက္ဆံေျပာရတာပိုၿပီး စိတ္ခ်မ္းသာႏိုင္ပါတယ္။
အရွင္ဆႏၵာဓိက
Ref http://www.facebook.com/#!/profile.php?id=100000356373575