စာေရးဆရာ ခ်စ္ဦးညိဳ၏ “ႏွင္းေကသရာ ခ်စ္တဲ့ သူရဲေကာင္း” စာအုပ္ကို ဖတ္လုိက္ရ၏။ ဤတြင္ နဂိုရွိရင္းစြဲ စိတ္ႏွင့္ (စာေရးဆရာ၏ ဇာတ္လုိက္ႀကီး) လဂြန္းအိမ္ ကို ခိုက္သြားခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ေသခ်ာသည္မွာ ဇာတ္လုိက္ေက်ာ္ လဂြန္းအိမ္ ကို “ရာဇဓိရာဇ္ အေရးေတာ္ပံုက်မ္း” မွာကတည္းက က်ေနာ္ သိေနႀကိဳက္ေနခဲ့ပါၿပီ။
မြန္သူရဲေကာင္း “လဂြန္းအိမ္” ။
က်ေနာ္ ထပ္တူျပဳလ်င္ ႐ုိင္းေနမည္လား မသိ။ သို႔ေသာ္ ေခတ္သစ္ မြန္သူရဲေကာင္း “လဂြန္အိမ္” တေယာက္ကို က်ေနာ္ သိခဲ့၊ ရင္းႏွီးခ်စ္ခင္ ခဲ့ရသည္။ စိတ္မေကာင္းစရာမွာ ဥပေဒဟု (စစ္အစိုးရမ်ားမွ) ေခၚဆိုသတ္မွတ္ေသာ နရ သိမ္အက်ဥ္းေထာင္ထဲတြင္ ျဖစ္ေနသည္။ ျပင္ပတြင္လည္း ၾကံဳဆံုခဲ့ဖူးေပးမယ့္ အရမ္းရင္းရင္းႏွီးႏွီးႀကီး မျဖစ္ခဲ့။ ၿပိဳင္ ဖက္မ်ားဟုေတာင္ ေျပာ၍ ရသည္။ ေထာင္ထဲက်မွ … သရက္အက်ဥ္းေထာင္ထဲက်မွ ..၊ ညီအကို ရဲေဘာ္ရဲဘက္၊ ရင္ ဘတ္တူ၊ ေက်ာခ်င္ကပ္ ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။
ဇာတ္အစကိုလွန္ရလ်င္ ဗမာျပည္၏ ကမာၻေက်ာ္ ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုႀကီးတြင္ ျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းေၾကာင္း ေတြေၾကာင့္ “ေက်ာင္းသား သမဂၢမ်ား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္” ႏွစ္ဖြဲ႔ကြဲ၍ ဖြဲ႔စည္းျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ တခုက ဗကသမ်ား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၊ တခု က “ျမန္မာႏုိင္ငံလံုးဆုိင္ရာ ေက်ာင္းသား သမဂၢ” ျဖစ္သည္။ ဗကသ တြင္ ယေန႔ကာလ နာမည္ႀကီး “ကိုမင္းကိုႏုိင္” “ကိုမိုးသီးဇြန္” တို႔ ဦးေဆာင္ဖြဲ႔စည္း လႈပ္ရွားခဲ့သလို၊ မကသ တြင္ ကိုမင္းေဇယ်ာ၊ ကိုေဌးေအာင္ တုိ႔ ေခါင္းေဆာင္ဖြဲ႔ စည္း လႈပ္ရွားခဲ့ၾကသည္။ ထိုကာလ “ေစာေမာင္ စစ္အစိုးရ” ေခါင္းစားခဲ့ရသည့္ ေက်ာင္းသားသမဂၢ ခြပ္ေဒါင္းေခါင္း ေဆာင္မ်ား ျဖစ္သည္။
ေျပာရလ်င္ ထိုေခတ္ ထုိစဥ္က က်ေနာ္တို႔ အေခၚ (ဗ ႏွင့္ မ) လံုးဝမတည့္။ ႐ုိက္ေမာင္းပုတ္ေမာင္းေတြေတာင္ ျဖစ္ခဲ့ သည္။ ထားေတာ့ …
ဗကသ ဥကၠ႒ မင္းကိုိႏုိင္၊ မကသ ဥကၠ႒ မင္းေဇယ်၊ ဒီလို နာမည္ခ်င္းပါ ခပ္ဆင္ဆင္ ၿပိဳင္ဖက္မ်ား၊ အားၿပိဳင္မႈမ်ား။ ၁၉၈၈ ကာလ စစ္အစိုးရ၏ ျပည္တြင္း “အေထြေထြ ဖိႏွိပ္မႈ” ဝင္ခ်ိန္၊ ဗ ေရာ မ ေတြပါ အဖမ္းဆီးခံရ၊ ေထာင္ေတြ (ႏွစ္ႀကီး) က်ကုန္တယ္။ ဗိုလ္ေနဝင္း စစ္အစုိးရေခတ္မွစ၍ ယေန႔ (သန္းေရႊ၊ ေမာင္ေအး) စစ္အစိုးရမ်ားေခတ္တုိင္ ဗမာျပည္ နရသိမ္အက်ဥ္းေထာင္မ်ားသည္။ ပိုေကာင္းဖို႔မရွိ၊ ပိုဆိုးဖို႔သာ ရွိသည္။ တထပ္တည္း တပံုစံတည္း။
သူတို႔ကို ဆန္႔က်င္ အံတု ပုန္ကန္ေသာ လူငယ္ေက်ာင္းသား၊ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားကို အစဥ္အဆက္ ပက္ပက္စက္စက္ ဖိႏွိပ္ ရက္စက္ လည္မ်ဳိနင္းခဲ့သည္ခ်ည္း ျဖစ္သည္။ ဒါ က်ေနာ့္ ကိုယ္ေတြ႔။ နရသိမ္ေတြထဲမွာ ေႂကြခဲ့ရသည့္ ၾကယ္ ေပါင္းမနည္း။ ဤတြင္ အျပင္၌ ကြဲခဲ့ၾကေသာ ဗ မ်ား၊ မ မ်ား (လူငယ္ေက်ာင္းသားေတြခ်ည္းပဲမို႔) ရင္ခ်င္းအပ္၊ ေက်ာ ခ်င္းကပ္ ၾကရၿပီ။ ေထာင္တြင္း စစ္ေခြးမ်ားဒဏ္ကို ေသြးခ်င္းဆက္၍ ရင္ဆုိင္ရပ္ခံၾကရသည္။ ဤတြင္ ေခတ္သစ္ မြန္သူရဲေကာင္း “လဂြန္းအိမ္” ကိုေဇယ် (က်ေနာ့္အေခၚ) မင္းေဇယ် ကို ေသြးသံအလိမ္းလိမ္းၾကားထဲ ကၽြမ္းဝင္ခဲ့ပါ သည္။
တကယ့္ ေသြးသံ ရဲရဲ။
ၿပီးခဲ့သည့္ ေရႊဝါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးတြင္ စစ္အစိုးရ၏ ၆၅ ႏွစ္ ေထာင္ခ်မႈကို (ဒုတိယအႀကိမ္) ခံစားေနရဆဲ ျဖစ္ သည္။ ကိုယ္ပိုင္မိသားစုေလး ရွိေနၿပီ ျဖစ္သည္။ သူ႔ဇနီး (ေက်ာင္းဆရာမ) အတြက္ က်ေနာ္ေတြး၍ စိတ္မေကာင္းဆဲ။ သို႔ေသာ္ ေသခ်ာသည္မွာ သူသည္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ခြပ္ေဒါင္းတေကာင္ ျဖစ္သလုိ မြန္တို႔၏ ရာဇဝင္ သူရဲ ေကာင္း “လဂြန္းအိမ္သစ္” ျဖစ္သျဖင့္ ဘယ္ေတာ့မွ ဒူးေထာက္ေခါင္းငံု႔ ေသြးေၾကာင္ေနမယ့္သူ မျဖစ္ႏုိင္။ က်ေနာ္ (တဦးခ်င္းအရ) လံုးဝ ယံုၾကည္ေလးစားေနမည္ ျဖစ္ေပသည္။
ကိုဆက္
http://www.naytthit.net/?p=13613
