ထြက္ေပါက္(ေက်ာ္သူ)

အဘရဲ႔အေမြ၊ အဖရဲ႔အေမြ။

အဘ (ဘဘဦးသုခ) . . . ။

(၇) ရက္သားသမီး ဆင္းရဲခ်မ္းသာ လူမ်ိဳးမေရြး၊ ဘာသာမေရြး၊ ျပည္သူလူထုတို႔ရဲ႔ နာေရးကိစၥအဝဝကို အဆင္ေျပာေခ်ာမြတ္စြာႏွင့္ သျဂၤိဳလ္ေပးႏိုင္ေအာင္ နာေရးကူညီမႈအသင္း (ရန္ကုန္)ကို ဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ . . . “အဘ”။

အဖ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း) . . . ။
အဖ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့တဲ့ . . . အေမြ။
အဖ ဦးေဆာင္ခဲ့တဲ့ . . . အေမြ။
ျမန္မာျပည္သူလူထုကို ကိုယ့္တိုင္း၊ ကိုယ့္ျပည္၊ ကိုယ့္လူမ်ိဳးအတြက္ လြတ္လပ္ေရးရရွိေအာင္ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့တဲ့ . . . “အေဖ”။

“အဘ”ရဲ႔ အေမြကို အထိခိုက္အပြန္းပဲ့မခဲ့ဘဲ ဆက္လက္တိုးပြားေအာင္ နာေရးကူညီမႈအသင္း (ရန္ကုန္) လူမႈေရးလုပ္ငန္းစဥ္မွ တစ္ဆင့္တက္၍ “သုခကုသိုလ္ျဖစ္ေဆးခန္း”ဟူ၍ အခမဲ့ကုသိုလ္ျဖစ္ေဆးကုသေပးျခင္းလုပ္ငန္းကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ရွိသမ်ွ အင္အား၊ အလွဴရွင္တို႔ရဲဲ႔သဒၶါတရားႏွင့္ ရဲရဲရင့္ရင့္ဖြင့္လွစ္ျပီးျဖစ္သလို ယခု “သုခအလင္း”ဟူေလေသာ စာၾကည့္တိုက္ကိုပါ ထပ္မံတိုးခ်ဲ႔ဖြင့္လွစ္လိုက္ျပီ ျဖစ္ပါသည္။

“သုခအလင္း” . . . ဟုဆိုရာ၌ လူမႈေရးလုပ္ငန္းမ်ားလုပ္စဥ္ လူမႈေရးသမားမ်ား၏စိတ္ဓာတ္၊ ခံယူခ်က္၊ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားထိမိေအာင္ ျပည္သူလူထုအတြက္ အက်ိဳးတိုးပြားေအာင္၊ အနာဂတ္ရဲ႔ အားကိုးအားထားရာ၊ အနာဂါတ္ရဲ႔ သူရဲေကာင္းမ်ားျဖစ္ရန္၊ အနာဂါတ္ျမန္မာျပည္ၾကီးရဲ႔ ဦးေဆာင္မႈေပးႏိုင္ေသာ လူငယ္မိ်ဳးဆက္သစ္မ်ား ေပါက္ဖြားေစရန္ ရည္သန္လ်က္ ဤ “သုခအလင္း”စာၾကည့္တိုက္ကို ဖြင့္လွစ္ေပးျခင္းျဖစ္သည္။

တစ္နည္းအားျဖင့္ ျငိမ္းခ်မ္းေသာအလင္းတန္းကို ဖြင့္လွစ္ေပးမည့္၊ ပ်ိဳးေထာင္ေပးမည့္ လမ္းျပၾကည္ဟု ဆိုခ်င္ပါသည္။

ဒီလို “အဘ (ဘဘဦးသုခ) ရဲ႔အေမြ” ကို တိုးပြားေအာင္ ထမ္းေဆာင္ထိန္းသိမ္းရာ၌ အေႏွာက္အယွက္၊ အတိုက္အခိုက္၊ အဖ်က္အဆီးမ်ား . . . မ်ားစြာၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရသည္။ ဤတြင္ “အဖ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း) ရဲ႔အေမြ” “အဖဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း) ရဲ႔ၾသဝါဒ” “အဖ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း) ရဲ႔ဆိုဆံုးမမႈ” တို႔ကို မိမိတို႔လက္ကိုင္တုတ္အျဖစ္ အသံုးျပဳရေတာ့မည္။

ဤတြင္ ကြ်န္ေတာ္၏စိတ္ထဲတြင္ “ဖ်က္ကနဲ” ေပၚလာသည္။ ကြ်န္ေတာ္၏ ဆရာတစ္ဦးျဖစ္ေသာ ကမာၻေျမျပင္ေပၚမွ ထြက္ခြာသြားျပီျဖစ္ေသာ ဘဘဆရာၾကီးမင္းသိခၤပင္ျဖစ္သည္။ ဆရာၾကီး မင္းသိခၤ၏ ပုဏၰားဘကြန္းကို သူ၏ဆရာျဖစ္ေသာ ဖိုးသူေတာ္ၾကီးက လူ႔ဘဝကိုရင္ဆိုင္ဖို႔၊ သူေဌးျဖစ္ဖို႔ ေပးလိုက္သည့္ ပစၥည္းမ်ားပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။

နံပါတ္ (၁) မီးအိမ္
နံပါတ္ (၂) လြယ္အိတ္
နံပါတ္ (၃) ဝါးရင္းတုတ္ . . . တို႔ျဖစ္သည္။

နံပါတ္ (၁) မီးအိမ္ ။ ။ မီးအိမ္သည္ကား ဘဝခရီးလမ္းကို ေလ်ွာက္ရာ၌ အေမွာင္ထုကို ျဖိဳခြင္းသြားဖို႔၊ ျငိမ္းခ်မ္းေသာပန္းတိုင္ကို

ေရာက္ဖို႔အလင္းတန္းမ်ားေပးမည့္ . . . မိမိတို႔ရိုးေျမက်သည္အထိ လက္ကိုင္ထားရမည့္အရာ ျဖစ္သည္။

နံပါတ္ (၂) လြယ္အိတ္။ ။ လြယ္အိတ္သည္ကား မိမိေလွ်ာက္ရာဘဝလမ္းခရီး၌ မိမိအတြက္ အက်ိဳးရွိမည့္ ေဆာင္ပုဒ္မ်ား၊ ခံယူခ်က္မ်ား၊ ဒႆနမ်ား၊ ကုသိုလ္အထုပ္မ်ား စုေဆာင္းသိမ္းဆည္းရမည့္ အရာျဖစ္သည္။

နံပါတ္ (၃) ဝါးရင္းတုတ္။ ။ ဝါးရင္းတုတ္သည္ကား မိမိေလွ်ာက္ရာလမ္းခရီး၌ ေႏွာက္ယွက္သူ၊ ဖ်က္ဆီးသူ၊ ဟန္႔တားမႈမ်ား၊ တားျမစ္ပိတ္ပင္မႈမ်ားကို ရွင္းလင္းသုတ္သင္ရာတြင္ သံုးရမည့္အရာ ျဖစ္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္တို႔၏ခံယူခ်က္ (အမ်ားျပည္သူလူထုအတြက္)ႏွင့္ ေလ်ွာက္လွမ္းေနေသာ ကုသိုလ္ေရး၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရးလမ္းခရီး၌ မိမိတို႔ရရွိသမ်ွ ကုသိုလ္ေရးအထုပ္ပစၥည္းမ်ားကို လြယ္အိတ္ထဲထည့္၊ ဘဝရဲ႔အလင္း၊ ဘာသာေရးရဲ႔အလင္း၊ ျငိမ္းခ်မ္းမႈအလင္း၊ လူမႈေရးအလင္း ဖန္မီးအိမ္ကိုကိုင္ခါ လမ္းခရီး၌ တားျမစ္ပိတ္ပင္ အယူသည္းမႈမ်ားကို မိမိတို႔၏ လက္ကိုင္ဝါးရင္းတုတ္ႏွင့္ ဖယ္ရွားသြားရမည္ျဖစ္ေတာ့သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ “ပုဏၰားဘကြန္းလမ္းစဥ္”ကို က်င့္သံုးရမည္ျဖစ္ေတာ့သည္။

ဤသို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႔လူမႈေရးလမ္းတစ္ေလ်ွာက္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးပန္းတိုင္သို႔ သြားရာလမ္းခရီးတြင္ အေမွာင္ရွိလွ်င္ အလင္းျပ၊ ကုသိုလ္အထုပ္မ်ားကို သိမ္းဆည္းသကဲ႔သို႔ အယူသည္းမႈ၊ ေႏွာက္ယွက္မႈမ်ားကို ရွင္းလင္း၍ သြားေသာ္လည္း မိစာၦဒိ႒ိရန္စြယ္ကား မေသးလွေခ်။ ဆုတ္ကပ္ေခတ္ၾကီးေရာက္ေနျပီ မဟုတ္ပါလား။

ရွင္းလင္း၍ မကုန္ႏိုင္။
သုတ္သင္၍ မကုန္ႏိုင္။
ဖယ္ရွား၍ မကုန္ႏိုင္။
ရန္သူအင္အားသည္ မ်ားလာျပီ၊ အယူသည္းမႈမ်ား တိုးပြားလာျပီ၊ ပိတ္ပင္တားဆီးမႈမ်ား မ်ားလာျပီျဖစ္ပါက . . . ။
ကြ်န္ေတာ္၏ ခံယူခ်က္ . . . အဓိ႒ာန္ကိုေတာ့ မည္သုိ႔မွ် မဖ်က္။
အမ်ားမိုးခါးေရေသာက္ေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္မေသာက္ႏိုင္။
ကြ်န္ေတာ္ . . . ၾကံ႔ၾကံ႔ခံမည္။
ခံယူခ်က္၊ က်င့္ၾကံမႈ၊ ရည္မွန္းခ်က္မ်ား လံုးဝအပြန္းအပဲ့မခံ။
အဆံုးစြန္ဆံုး ကြ်န္ေတာ္ေျပာေတာ့မည္။
တစ္ေယာက္နဲ႔အမ်ား
တစ္ေယာက္အားနဲ႔ အမ်ားအား . . . ။
အင္အားျခင္းမမ်ွျဖစ္လာခဲ့ေသာ္ . . . ။

တိုက္ပြဲတစ္ပြဲတြင္ ရန္သူအင္အားအလံုးအရင္းႏွင့္ မိမိဖက္မွ အင္အားနည္းသြားပါျခင္း၊ သစၥာအေဖာက္ခံရျခင္း . . . စသည္တို႔ေၾကာင့္ မိမိတစ္ဦးတည္း က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ္ သင္တို႔ေကာမည္သို႔ လုပ္မည္နည္း၊ မည္သို႔ဆံုးျဖတ္မည္နည္း၊ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ အေသခံ၍ တိုက္မည္။

ရန္သူ၏အဖမ္းကို မခံႏိုင္။
ရန္သူ၏စည္းရုံးမႈကို မခံႏိုင္။
ရန္သူ၏ သိမ္းသြင္းမႈကို မခံႏိုင္။
ေနာက္ဆံုး . . . မိမိတြင္ က်န္ရစ္ေသာ က်ည္တစ္ေထာင့္၊ ဗုံးတစ္လံုး . . . ဓားတစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ . . ။
ဟုတ္ပါသည္။

ပုဏၰားဘကြန္းကို သူ၏ဆရာ ဖိုးသူေတာ္ၾကီးေပးလိုက္သည့္ ပစၥည္မ်ားတြင္ ေနာက္ဆံုးနံပါတ္ (၄) ပစၥည္းတစ္ခုရွိပါေသးသည္။

ယင္းပစၥည္းသည္ . . . “မင္းလိုခ်င္တဲ့ ပန္းတိုင္ကို . . . ရက္ . . . လ . . . ႏွစ္ - ေနာက္ဆံုးထားျပီးသြား”။

“ေအး . . . အဲဒီ့ေန႔ရက္ေရာက္လို႔မွ မင္းလိုခ်င္တဲ့ပန္းတိုင္၊ မင္းသြားခ်င္တဲ့ ေနရာ၊ မင္းေရာက္ခ်င္တဲ့ ဌာနကိုမွ မေရာက္ခဲ့ရင္ မင္းအဲဒီ့အဆိပ္ပုလင္းကိုသာ ေသာက္ခ်လိုက္ေတာ့” ဟုဆိုကာ ဘကြန္း၏ လည္ပင္းတြင္ ၾကိဳးႏွင့္အဆိပ္ပုလင္းကို ခ်ိတ္၍ ဆြဲေပးခဲ့သည္။

ဟုတ္သည္ . . . ကြ်န္ေတာ့္တြင္ ေနာက္ဆံုးလက္နက္ရွိသည္။
ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႔ အဓိဌာန္
ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႔ ရည္မွန္းခ်က္
ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႔ ခံယူခ်က္

ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႔ သစၥာတရားတို႔ကိုေတာ့ လံုးဝအထိအခိုက္ အပြန္းအပဲ့မခံႏိုင္ေတာ့။ ကြ်န္ေတာ့္ ကိုယ္လြတ္ရုန္းျခင္းမဟုတ္။ အဖန္ငါးရာ ငါးကမာၻကိုလည္း မေၾကာက္ေတာ့။ အဓိဌာန္ကိုေတာ့ မဖ်က္ႏိုင္ေတာ့ေခ်။

သတ္ကြင္းရွိလွ်င္ ထြက္ေပါက္ရွိရမည္။
ဒါေၾကာင့္ . . ရန္သူ၏သတ္ကြင္းထဲသို႔ ေရာက္ခဲ့လွ်င္ ထြက္ေပါက္ကို ရွာရမည္ မဟုတ္ပါလား . .။
ယင္းထြက္ေပါက္သည္ . . . ?

ေက်ာ္သူ
_______________________________________________
အေမလက္ဆင့္ကန္းေျပာထားတာ . . .
“စိတ္မပ်က္နဲ႔၊ စိတ္ဓာတ္မက်နဲ႔” တဲ့။
“ကြ်န္ေတာ္ စိတ္မပ်က္ပါဘူး၊ စိတ္ဓာတ္မက်ပါဘူး အေမ
စိတ္နာနာနဲ႔ ဖိလုပ္ေနတာပါ”။
ဒါေၾကာင့္ . . . စိတ္နာနာနဲ႔ ခ်ေရးမိတာပါ ခင္ဗ်ာ။
_______________________________________________
သား (ေက်ာ္သူ)

http://www.moethaukkye.co.cc/2010/02/blog-post_1587.html