Tuesday, January 20, 2009

ရိုးမ ့ ့(့၃)၀က္ဆိုက္မွေဖာ္ျပခဲ့ၿပီးေသာကဗ်ာ

ေနာင္တမဲ့ပုံရိပ္မ်ား ဘယ္ေတာ့မွ ့ ့ ့ လရိပ္မနားႏုိင္ဘူးကြယ့္ ဗီဇနဲ႔ခင္းရာလမ္းမွာ ေျခသံျပင္းျပင္းနဲ႔ ထြက္လာေနၾကၿပီ။ ေမ ၿပီးရင္ ဇြန္ မ်က္ရည္မိုးေတြ ၿဖဳိင္ၿဖဳိင္က်ခဲ့ရတဲ့ ဇူလိႈင္မွာေပါ့ကြယ္ ... ။ သား ေရ …… ေလာကပါလတရားေတြ ဒလေဟာခၽြတ္ၿခဳံက်ၿပီးရင္ က်ေနရတဲ့….. တို႔(ဒို႔)ရြာကေလး ဖြတ္တက္မွ….. ေတာင္ပို႔မွန္းသိတာ မဟုတ္ပါဘူး ဖြတ္မတက္ခင္ကတည္းက ေတာင္ပို႔မွန္း သိၿပီးသားပါကြယ္။ သမီး ေရ….. ေဟာဒီ….. အဆုိးဆုံး ကာလေဒသဟာ ဒီထက္ပိုၿပီး ဘာမ်ား ဆိုးစရာက်န္ေတာ့လဲ ဆန္အိုးထဲ လက္ႏိႈက္ျပန္ေတာ့ လက္ကို ေႁမြကိုက္။ ရပ္ကြက္ထဲ….. လမ္းထြက္ျပန္ေတာ့လည္း ေနာက္ေက်ာကို ေခြးကိုက္ အိမ္ၾကက္ခ်င္း အိုးမည္းသုတ္ တိုက္ေနတာပဲ ေတြ႔ရတယ္။ ၿမဳိ႕ျပထဲ….. ေစ်းထြက္ျပန္ေတာ့လည္း ဖုန္ေထာင္းေထာင္းထေနတဲ့ ေစ်းကြက္ ….. သံေခ်းတက္မ်က္လုံးေတြ မ်က္လုံးခ်င္း ေထြခင္း….. ခ်ဳိတပ္ျမင္းေတြ ခုံေပါက္ေနတာကိုပဲ ေတြ႔ေနရတယ္။ ဘုရားသြား ေက်ာင္းတက္ ပုတီးစိပ္ တရားရိပ္ ခိုျပန္ေတာ့လည္း ဆည္းလည္းသံနဲ႔ ေခါင္းေလာင္းသံတို႔ မခ်ဳိျမ ဆီမီး ပန္းတို႔ ညႇိဳးကုံၾက အေမ ကိုးကြယ္တဲ့ သံဃာေတာ္ေတြလည္း မရွိၾကေတာ့ဘူးကြယ္။ သား သမီး တို႔(ဒို႔) ေရ….. တို႔(ဒို႔)ေျမေရမွာ တရက္စာနဲ႔တသက္တာ ခြဲျခားနားလည္ၾက။
တသက္တာနဲ႔ တရက္စာ ခြဲျခားနားလည္ၾက။
ကိုယ့္ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈနဲ႔ကိုယ္ပဲ အသဲၾကားက….. ကိုယ့္ကံၾကမၼာလက္သီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ အားေကာင္းေမာင္းသန္
ႏွစ္ေထာင့္တဆယ့္
ေျမြေပြးတေကာင္းရဲ႕
အေရခြံလဲမဲ့စီမံကိန္းကို ႏုိး သာ ႏိုး လိုက္ၾက။ ٭٭٭٭٭