Tuesday, December 20, 2011

Kachin people in Myanmar face food shortages

A civil war for more than sixty years has left the Kachin people in northern Myanmar facing much problems.
Aid agencies in northern Myanmar say tens of thousands of ethnic Kachin people are facing food shortages and health problems.

The Kachin, one of many ethnic groups in Myanmar, have been fighting for greater autonomy since the country gained independence from Britain more than six decades ago.

A 17 year ceasefire with the government was broken in June, after a dispute over a government project to build a dam in the state.

Over the past six months, around 30,000 people have been displaced and in the makeshift refugee camps, conditions are difficult.

Al Jazeera's Florence Looi reports.
Source: Al Jazeera

Sunday, December 18, 2011

Philippines steps up flood relief efforts

ျပည္သူေတြ စိတ္ခ်မ္းသာေစခ်င္တယ္ဆိုရင္ ...(Written by လူထုစိန္၀င္း)

၂၀၁၁ ခုႏႇစ္ဟာ ႏႇစ္ေပါင္းႏႇစ္ ဆယ္ေက်ာ္ကာလအတြင္းမႇာ သက္၀င္လႈပ္ရႇားမႈအရႇိဆံုးႏႇစ္အျဖစ္ သတ္မႇတ္ရလိမ့္မယ္။ ၁၉၈၈ အေရးအခင္းကတည္းက တစ္ႏႇစ္လာေျပာင္းႏိုးႏိုး၊ ေနာက္တစ္ႏႇစ္လာေကာင္းႏိုးႏိုးနဲ႔ ေသာင္မတင္ ေရမက် အီလယ္လယ္ႀကီးျဖစ္ေနခဲ့ရတာကို အားလံုးက စိတ္ ပ်က္လက္ပ်က္ ျဖစ္ေနၾကရတယ္။

စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဖ်က္သိမ္း
၂၀၁၁ ခုႏႇစ္ေရာက္ေတာ့ ႐ုတ္တရက္ခ်က္ခ်င္း ေျပာင္းလဲမႈေတြ ဆက္တုိက္ဆိုသလို ျဖစ္လာတယ္။ ၁၉၆၂ ခုႏႇစ္ကတည္းက အာဏာသိမ္းၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္လာခဲ့တဲ့ တစ္ေသြးတစ္သံတစ္မိန္႔ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ဖ်က္သိမ္း ေၾကာင္း တရား၀င္ထုတ္ျပန္ေၾကညာၿပီး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသိန္းစိန္ က လႊတ္ေတာ္ကေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္လိုက္တဲ့ သမၼတဦးသိန္းစိန္ကို အာဏာလႊဲေပးလုိက္တယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏႇင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ အစိုးရကို ဦးေဆာင္ခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႇဴးႀကီးသန္းေရႊလည္း အစိုးရရာထူး တပ္ရာထူး အားလံုးက အၿငိမ္းစားယူသြားတယ္။ သမၼတဦးသိန္းစိန္ရာထူး လက္ခံရယူတဲ့မိန္႔ခြန္းမႇာ သူနဲ႔တကြ အစိုးရအဖြဲ႔၀င္မ်ား၊ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလႇယ္မ်ားဟာ ျပည္သူလူထုက ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္လိုက္သူမ်ားျဖစ္တဲ့အတြက္ ျပည္သူမ်ားရဲ႕ဆႏၵသေဘာထားကို အျမဲတမ္းေလးစားလိုက္နာၿပီး ျပည္သူမ်ား စိတ္ခ်မ္းသာေစရန္ ေဆာင္ရြက္သြားမယ္။ ျပည္သူအားလံုး လိုလားတဲ့ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို မျဖစ္မေန အေကာင္အထည္ေဖာ္သြားမယ္လို႔ ထည့္သြင္း ေျပာၾကားသြားခဲ့တယ္။

သမုိင္း၀င္ေၾကညာခ်က္
အဲဒီေနာက္ၿပီးခဲ့တဲ့ႏႇစ္ကုန္ခါနီးမႇာ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္က ျပန္လႊတ္ေပးလုိက္တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အစိုးရ၀န္ႀကီး ဦးေအာင္ၾကည္က ေတြ႔ဆံုခဲ့တယ္။ ဦးေအာင္ၾကည္နဲ႔ ႏႇစ္ႀကိမ္ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးၿပီးေနာက္မႇာ သမၼတဦးသိန္းစိန္ကိုယ္တိုင္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေနျပည္ေတာ္မႇာ လက္ခံေတြ႔ဆံုခဲ့တယ္။ အဲဒီ ေနာက္ မတူတာေတြဖယ္ထားၿပီး တူတာေတြ အတူလက္တြဲ လုပ္ေဆာင္သြားမယ္ဆိုတဲ့ သမုိင္း၀င္ ပူးတြဲေၾကညာခ်က္ ထြက္လာတယ္။ ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္ကလည္း ေျပာင္းလဲမႈ လမ္းစကို ျမင္ေတြ႔ေနရၿပီ၊ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ဟာ ေျပာင္းလဲမႈကို အမႇန္တကယ္လိုလားသူျဖစ္တယ္လို႔ သူယံုၾကည္ေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားခဲ့တယ္။

တင္မယ္၊ ၀င္မယ္
အဲဒီေနာက္ေတာ့ ေရခဲေတာင္ႀကီး အရည္ေပ်ာ္က်သလို အေျပာင္းအလဲေတြ ဆက္တိုက္ေတြ႔ျမင္လာရတယ္။ ဧရာ၀တီျမစ္ဆံုေရကာတာစီ မံကိန္းကို ျပည္သူမ်ားရဲ႕ဆႏၵကို လိုက္ေလ်ာတဲ့အေနနဲ႔ဆိုၿပီး သမၼတက ရပ္ဆိုင္း ထားဖို႔ ညႊန္ၾကားခဲ့တယ္။ ႏႇစ္ေပါင္းႏႇစ္ဆယ္ေက်ာ္ အျပင္းအထန္ ဆန္႔က်င္ေ၀ဖန္ခဲ့ၾကတဲ့ အေမရိကန္၊ အဂၤလန္နဲ႔ ဥေရာပႏိုင္ငံေတြက ၀န္ႀကီး၀န္ကေလးေတြ ၀င္လာမစဲ တသဲသဲ ျဖစ္လာတယ္။ ကူညီေထာက္ပံ့မႈ ေတြ ျပန္ေပးမယ္။ ေခ်းေငြေတြေပးမယ္စတဲ့ အသံေတြလည္း ၾကားလာရတယ္။ ေနာက္ဆံုးအေျပာင္းအလဲကေတာ့ လူတုိင္းကိုပါးစပ္ေဟာင္းေလာင္းနဲ႔ မယံုႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္သြားၾကရတဲ့ကိစၥျဖစ္တယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ NLD ပါတီက ႏုိင္ငံေရးပါတီအျဖစ္ မႇတ္ပံုတင္ၿပီး ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲမႇာ ေနရာျပည့္ ၀င္အေရြးခံမယ္။ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုယ္တိုင္ ပါ၀င္အေရြးခံမယ္လို႔လည္း တရား၀င္ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့တယ္။

ယံုၾကည္မႈတုိးေစ
ဒီျဖစ္စဥ္ေတြအားလံုးဟာ ျပည္သူအားလံုးရႊင္လန္းအားတက္ေစတဲ့ အေပါင္းလကၡဏာ သတင္းေတြျဖစ္တယ္။ သမၼတဦးသိန္းစိန္အစိုးရအေပၚမႇာလည္း ယံုၾကည္မႈ တုိးလာေစတယ္။ ႏုိင္ငံတကာမႇာလည္း မ်က္ႏႇာပန္းလႇ လာတယ္။ ဒီေျခလႇမ္းေတြအတြက္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္းဆက္ ၿပီးေလွ်ာက္လႇမ္းသြားရင္ ျပည္သူအားလံုး ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တေနၾကတဲ့ အေၾကာက္တရားအားလံုးကင္းစင္တဲ့ စစ္မႇန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီပန္းတုိင္ကုိ ေရာက္လိမ့္ မယ္လို႔ ယံုၾကည္ႏိုင္ပါတယ္။ လမ္းေခ်ာ္မသြားေအာင္လည္း သတိရႇိၾကရပါမယ္။

ေဆး႐ံုအုပ္ႀကီး ေဒါက္တာေဒၚႏုႏုသာက ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အႀကီးဆံုးႏႇင့္ သက္တမ္းအရႇည္ဆံုးျဖစ္သည့္ ရန္ကုန္ျပည္သူ႔ေဆး႐ံုႀကီးမႇ ယခုႏႇစ္မ်ားအတြင္း ႏုိင္ငံေတာ္သို႔ တစ္ႏႇစ္လွ်င္ က်ပ္ေငြသိန္းေပါင္း ေထာင္ခ်ီ၍ ျပန္လည္ သြင္းေပးႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္း ေျပာၾကား

ပုဆိန္နဲ႔ မေပါက္ရေအာင္
အေပါင္းလကၡဏာေဆာင္တဲ့ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ မ်က္ႏႇာပန္းလႇေနတဲ့အခ်ိန္မႇာ ယံုၾကည္မႈအေပၚ ဒြိဟ၊ သံသယပြားေစတဲ့ အႏုတ္ လကၡဏာျပကိစၥရပ္မ်ားကို ရႇင္းလင္းဖယ္ရႇားပစ္ေစခ်င္ပါတယ္။ သတင္းသမား တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ျပည္သူမ်ားရဲ႕အသံေတြကို အျမဲနားစြင့္ေနတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ၾကားသိျမင္ေတြ႔ရတဲ့ ျပည္သူ႔အသံေတြနဲ႔ ျပည္သူ႔ဆႏၵေတြကို သက္ဆိုင္ရာမ်ားသိေအာင္ တင္ျပခ်င္ပါတယ္။ အပ္နဲ႔ထြင္းရမယ့္ကိစၥကို ပုဆိန္နဲ႔ေပါက္ရတဲ့အျဖစ္မ်ဳိး ေရာက္မသြားေစခ်င္လို႔ပါ။ ေထာင္ထဲမႇာက်န္ရစ္သူေတြကိစၥနဲ႔ ျပည္တြင္းစစ္ ရပ္စဲေရးကိစၥကေတာ့ အခုတေလာ အဆက္ မျပတ္ေရးခဲ့တာေၾကာင့္ ဒီတစ္ခါမေရးေတာ့ပါဘူး။ သားေရႊအိုးထမ္းၿပီး ျပန္လာမႇာကိုပဲ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနပါေတာ့မယ္။

ဘယ္သူမႇမေျပာၾကလို့
အခုေျပာခ်င္တာက ဂ်ာနယ္ေတြမႇာ သတင္းအျမဲပါေနေပမယ့္ ဘယ္ပါတီ ဘယ္အဖြဲ႔အစည္းေတြကမႇ အေရးထားၿပီး ေျပာတာဆိုတာမရႇိတဲ့အတြက္ စာဖတ္ပရိသတ္မ်ားက ေန႔စဥ္မျပတ္ ဖုန္းဆက္ၿပီး ရင္ဖြင့္ေနၾကတဲ့ အေၾကာင္းေတြပါ။သူတို႔အတြက္ေတာ့ အင္မတန္အေရးႀကီးတဲ့ ကိစၥေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အရင္ဆုံးေျပာၾကတာကေတာ့ ရထားခေတြ ဆယ္ဆတက္သြားတဲ့ ကိစၥျဖစ္တယ္။ ဒီေခတ္မႇာ မီးရထားက သာမန္ျပည္သူ ျပည္သားမ်ားအတြက္ အဓိကအားထားရတဲ့ အရာျဖစ္တယ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေနလူထုအတြက္ ဘတ္စကားခႏႇစ္ရာမတတ္ႏိုင္လို႔ ၿမိဳ႕ပတ္ရထားကို တစ္ဆယ္ေပးစီးရတယ္။ အခုၿမိဳ႕ပတ္ရထားက အသြားအျပန္ ႏႇစ္ရာေပး၀ယ္စီးရမႇာဆိုေတာ့ အမ်ားႀကီး ခက္ခဲသြားပါတယ္။ ရန္ကုန္ - မႏၲေလးကားခေတြက တစ္ေသာင္းအထက္ေပးရေတာ့ ဆင္းရဲသားမ်ား မစီးႏိုင္ၾကဘူး။ ရထားစီးရင္ တစ္ေထာင္ေတာင္မက်ေတာ့ ရထားပဲ အားကိုးရတယ္။

ေစ်းတက္ စီးပြားေရး
ရထားခတက္တဲ့သတင္းေနာက္က လိုက္လာတာက စာပို႔ခေတြ ျပည္တြင္းဆို ႏႇစ္ဆယ္ကတစ္ရာ၊ ျပည္ပဆို သံုးဆယ္က ငါးရာျဖစ္သြားတယ္ ဆိုတဲ့ သတင္းျဖစ္တယ္။ အဲဒီကိစၥေျပာလို႔ ပါးစပ္ေတာင္မပိတ္ရေသးခင္မႇာ ေနာက္ထပ္ဂ်ာနယ္ေတြထဲပါလာတာက မီတာခေတြလည္း ေနာက္ထပ္တစ္ဆတိုးၿပီး တက္ဦးမယ္ဆိုတဲ့ သတင္းၿပီးေတာ့ ေရခြန္ေတြ၊ အမိႈက္ခြန္ေတြလည္း တိုးဦးမယ္တဲ့။ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးဆိုတာ အၿပိဳင္အဆိုင္ေစ်းေတြ ေလ်ာ့ေရာင္းၾကလို႔ စားသံုးသူေတြ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေစတယ္လို႔ ဆရာႀကီးေတြက ေျပာၾကေပမယ့္ လက္ေတြ႔မႇာေတာ့ ေစ်းေတြတက္ခ်င္တိုင္း တက္ေနလို႔ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးလုိ႔ မေခၚဘဲ ေစ်းတက္ စီးပြားေရးလုိ႔ ေခၚခ်င္တယ္လို႔ေတာင္ ညည္းညဴေျပာဆိုေနၾကရတယ္။
 ၀မ္းသာရမႇာလား၊ ၀မ္းနည္းရမႇာလား
အဲဒီလိုညည္းညဴသံေတြ ၾကားေနရခ်ိန္မႇာ ထူးဆန္းတဲ့သတင္းတစ္ပုဒ္ ဖတ္လိုက္မိတဲ့အတြက္ ၀မ္းသာရမႇာလား၊ ၀မ္းနည္းရမႇာလား၊ ခြဲျခား မရႏိုင္တဲ့ ခံစားမႈတစ္မ်ဳိး ခံစားလိုက္ရတာကို ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ သတင္းက ၂၄-၁၁-၂၀၁၁ ထုတ္ Popular News ဂ်ာနယ္အတြဲ -၃ အမႇတ္ ၄၆ မႇာပါလာတာပါ။ 'ရန္ကုန္ျပည္သူ႔ေဆး႐ံုႀကီး ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ တစ္ႏႇစ္ သိန္းေထာင္ခ်ီ ျပန္သြင္းေပးႏုိင္' လို႔ ေခါင္းစီးတပ္ထားပါတယ္။ လိုရင္းေျပာရ ရင္ေတာ့ ႏို၀င္ဘာ ၁၅ ရက္ ေန႔က ျပည္သူ႔က်န္းမာေရးတကၠသိုလ္မႇာျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ က်န္းမာေရး အသံုးစရိတ္မ်ားဆိုင္ရာ အလုပ္႐ံုေဆြးေႏြးပြဲမႇာ ရန္ကုန္ျပည္သူ႔ေဆး႐ံုႀကီးက ေဆး႐ံုအုပ္ႀကီး ေဒါက္တာေဒၚႏုႏုသာက ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အႀကီးဆံုးႏႇင့္ သက္တမ္းအရႇည္ဆံုးျဖစ္သည့္ ရန္ကုန္ျပည္သူ႔ေဆး႐ံုႀကီးမႇ ယခုႏႇစ္မ်ားအတြင္း ႏုိင္ငံေတာ္သို႔ တစ္ႏႇစ္လွ်င္ က်ပ္ေငြသိန္းေပါင္းေထာင္ခ်ီ၍ ျပန္လည္သြင္းေပးႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္လို႔ ေရးထားပါတယ္။

စရိတ္မွ်ေပးက၀င္ေငြ
"ျဖည့္ဆည္းေပးစရာမ်ား ရႇိေနသည့္ၾကားကပင္ ႏုိင္ငံေတာ္သို႔ ယခုႏႇစ္ ပထမေလးပတ္က ေငြက်ပ္သိန္း ၁၃၀၀ ႏႇင့္ ဒုတိယေလးပတ္တြင္ ေငြက်ပ္သိန္း ၁၂၀၀ ေက်ာ္ေပးသြင္းႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္း ၎က ထပ္ေလာင္း ေျပာၾကား သည္။ ယင္းျပန္ေပးသြင္းႏိုင္ခဲ့သည့္ ေငြေၾကးမ်ားမႇာ စားစရိတ္မွ်ေပး စနစ္တစ္ခုတည္းက ျပန္လည္ ေပးသြင္းခဲ့သည့္ ပမာဏျဖစ္ၿပီး တျခား၀န္ေဆာင္မႈမ်ားအတြက္ ေကာက္ခံထားေသာ ေငြေၾကးပမာဏမ်ား မပါလာေသး ေၾကာင္း ေဒၚႏုႏုသာက ဆိုသည္" လို႔ ဆက္ၿပီးေဖာ္ျပထားတယ္။ ဒီသတင္းကို ဖတ္ၿပီးတဲ့အခါ မီးရထားဌာနလို လွ်ပ္စစ္ဌာနလို ဌာနႀကီးေတြက ႏႇစ္စဥ္က်ပ္ေငြဘီလ်ံရာနဲ႔ခ်ီ အ႐ံႈးျပေနခ်ိန္မႇာ ႏုိင္ငံေတာ္ကိုေတာင္ ေငြျပန္သြင္းေပးႏုိင္တယ္လို႔ သိလိုက္ရလို႔ တယ္ဟုတ္ပါလားဆိုၿပီး ၀မ္းသာသလို ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့လို႕ ခ်က္ခ်င္းျပန္ေတြး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးဆိုတဲ့ထဲမႇာ ေဆး႐ံုေတြပါ ထည့္ထားတာလားဆိုၿပီး စိတ္ထဲစႏိုးစေႏႇာင့္ ျဖစ္သြားရတယ္။ အထူးသျဖင့္ ျပည္သူ႔ေဆး႐ံုဆိုတာက ျပည္သူျပည္သားမ်ားရဲ႕ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရႇာက္မႈအတြက္ ႏုိင္ငံေတာ္ဘ႑ာေငြက ထုတ္ယူပံ့ပိုးေပးထားတာျဖစ္တယ္။ ကိုလိုနီေခတ္၊ ဖဆပလေခတ္၊ ျမန္မာ့ဆိုရႇယ္လစ္ေခတ္ စတဲ့ေခတ္တုိင္းမႇာ ျပည္သူ႔ဘ႑ာေငြနဲ႔ ရပ္တည္ခဲ့တာခ်ည္း ျဖစ္တယ္။ ကိုလိုနီေခတ္နဲ႔ ဖဆပလေခတ္ေတြမႇာ လူနာေတြ စားေရး၊ ေသာက္ေရးပါ ေဆး႐ုံက တာ၀န္ယူပါတယ္။ အျပင္က အစားအစာေတြနဲ႔ မတည့္မႇာစိုးလို႔ အိမ္ကထမင္းပို႔တာေတာင္ အားမေပးပါဘူး။ လိုအပ္တဲ့ စြပ္ျပဳတ္၊ ႏြားႏို႔၊ ဆန္ျပဳတ္စတာေတြလည္း ေဆး႐ံုကပဲ ေပးတယ္။ အဲဒီေခတ္က ရန္ကုန္ေဆး႐ုံႀကီးနဲ႔ မႏၲေလး ေဆး႐ံုႀကီးမႇာ ထမင္းေပါင္း ဘြိဳင္လာႀကီးေတြနဲ႔ အ၀တ္ေလွ်ာ္ ဘြိဳင္လာႀကီးေတြပါ ထားရပါတယ္။

နားလည္ဖို႔ခက္
အဲဒီေခတ္က ျပည္သူအားလံုးအတြက္ အခမဲ့ ေဆးကုခြင့္ရႇိတယ္။ ေငြေၾကးတတ္ႏိုင္သူမ်ားအတြက္ အထူးပိုက္ဆံခန္းေတြလည္း ထားပါတယ္။ အခုေခတ္မႇာ အေျခအေနအရ စရိတ္မွ်ေပး က်န္းမာေရးဆိုၿပီး လုပ္လာတာကို နားလည္ႏိုင္ေပမယ့္ အဲဒီစရိတ္မွ်ေပးက ရတဲ့ေငြေၾကးကို ျပန္ယူတယ္ဆိုတာေတာ့ နားလည္ဖို႔ ခက္ပါတယ္။ ဒီလိုကိစၥေတြဟာ သမၼတဦးသိန္းစိန္အစိုးရ ေရႇ႕မ်က္ႏႇာစာမႇာ ႀကိဳးစားပမ္းစားလုပ္ျပေနတဲ့ ျပည္သူေတြ စိတ္ခ်မ္းသာေစဖို႔ဆိုတဲ့ လုပ္ငန္းေတြကို ထိခိုက္ေစပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒီအခ်က္ေတြကိုလည္း ျပဳျပင္ပါဦးလို႔ တိုက္တြန္း ႏိႈးေဆာ္လိုက္ရပါတယ္။
 Ref:http://www.news-eleven.com/

Monday, December 12, 2011

စကၤာပူမွာ ျမန္မာ မိန္းကေလး တစ္ဦး ေသေၾကာင္း ႀကံ မႈ ျဖစ္

စကၤာပူ ႏိုင္ငံ က အိမ္ေဖာ္ ရွာေဖြ ေပး ေရး ဧဂ်င္စီ
တစ္ခု က ထြက္ေျပးလာပံု ရတဲ့အသက္ ၂၇ ႏွစ္အရြယ္ရွိ ျမန္မာ မိန္း ကေလးတစ္ဦး ဟာ ၄.၅ မီတာ ျမင့္တဲ့ လူသြားစႀကၤန္
ကုန္းေက်ာ္ တံတားေပၚ က ခုန္ခ်ခဲ့တယ္ လို ့
စကၤာပူ ကြန္ျမဴနတီ သတင္း ဆိုတ္ တစ္ခုျဖစ္
တဲ့ OMY မွာေဖာ္ျပထားပါတယ္။

သူခုန္ခ် ခ်ိန္မွာ သစ္ကိုင္း တစ္ခု နဲ ့ ခ်ိတ္မိခဲ့ ၿပီး တံတား ေအာက္ ကား လား ေပၚေရာက္တဲ့ အခါမွာ
လည္း ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ တစ္ခုခု နဲ ့ တိုက္မိ ခဲ့ ျခင္း မရွိ တာ က သူ ့ ကို ကံေကာင္း ေစခဲ့ ပါတယ္။

သူ ခုန္ ခ်တဲ့ ေနရာ ဟာ KPE၊PIE နဲ ့ ရွမ္း ရိပ္သာ လမ္းမ လမ္းဆံု ရွိ တဲ့ ေနရာ ေတြ မွာ ျဖစ္ၿပီး
ေမာ္ေတာ္ ယာဥ္ သြား လာ မႈ အရမ္း ရႈပ္တဲ့ ေနရာ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီမိန္းကေလး ဟာ မေန ့က တနဂၤေႏြ ေန ့က တံတားေပၚ က ေန ခုန္ ခ်ၿပီး သတ္ေသတာ လို ့
ဒီေန ့ ညေန ထုတ္ United Evening News မွာလည္း ေဖာ္ျပ ထား ပါတယ္။ သူမ ဟာ မခုန္
ခ်ခင္ အခ်ိန္ မွာ ကန္ တုန္ ေစ်းေရာင္း ဌာန ရဲ ့ အိမ္အကူ ရွာ ေဖြ ေရး ဧဂ်င္ စီက ထြက္ေျပးလာ
ပံု ရတယ္ လို ့ သတင္း မွာ ေဖာ္ျပ ထား ပါတယ္။

ဂ်င္းေဘာင္ဘီ အျပာ ေရာင္ ၊ အက်ီ အျပာ ေရာင္ တို ့ ကို ၀တ္ ဆင္ထား ၿပီး ခုန္ခ်ခဲ့တဲ့ အရွိန္
ေၾကာင့္ အသက္ မေသဆံုး ေသာ္လည္း ျပင္းထန္ တဲ့ ထိခိုက္ မႈ ေတြ ရွိ ၿပီး သတိလစ္ ေမ့
ေမ်ာ ေနကာ ျပန္လည္ သတိရရွိ ေအာင္ ေဆးရံု မွာ ကုသ ခံေနရ ပါတယ္။

အဆိုပါ အမ်ိဳးသမီး ခုန္ ခ်ၿပီး သတိလစ္ ေမ့ေမ်ာ ေနတာ ကို အငွားယာဥ္ ေမာင္းသူ တစ္ဦး က
ေတြ ့ရွိၿပီး ရဲစခန္း ကို ဖုန္းဆက္ အေၾကာင္း ၾကား ခဲ့ တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏို၀င္ဘာ လ က ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီး ငယ္ တစ္ဦးဟာ လည္း ေလးထပ္တိုက္ေပၚက ခုန္
ခ်ၿပီး ေသေၾကာင္း ၾကံခဲ့ရာ အထ ေျမာက္ ခဲ့ ပါတယ္။
Ref:http://freedomnewsgroup.com/2011/12/12/burmese-gilr-suicide-in-sg/

Wednesday, December 7, 2011

ေဆာင္းႏႇင္းၾကားက ေျမစာပင္မ်ား(Written by ျဖဴႏု၊ ေဇ၀င္းေနာင္)

ေဆာင္းႏႇင္းၾကားက ေျမစာပင္မ်ား(Written by ျဖဴႏု၊ ေဇ၀င္းေနာင္)

တစ္ေဆာင္းသစ္ခဲ့ျပန္ေလၿပီ။ ေအးျမမႈႏႇင့္အတူ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေဆာင္ၾကဥ္းလာမည့္ ေဆာင္းဟု ေမွ်ာ္လင့္ရပါေသာ ကာလသုိ႔၀င္ခဲ့ ၿပီျဖစ္ပါသည္။


ဒီဇင္ဘာတြင္ေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံတစ္၀န္း ေဆာင္း၏အေငြ႔အသက္၊ ေဆာင္း၏သ႐ုပ္သကန္သည္ တျဖည္းျဖည္း ပီျပင္လာသည္။ ျမန္မာျပည္၏ အေအးျမဆံုး အရပ္တစ္ခုျဖစ္ေသာ ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္းတြင္လည္း ခုိက္ခိုက္တုန္ေအာင္ခ်မ္းေသာ ကာလသို႔ ေရာက္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။အျပင္ပန္းရာသီဥတုက ေအးျမလႇပါသည္။ သို႔ေပမယ့္ ရာသီဥတုႏႇင့္ ေျပာင္းျပန္အခ်ဳိးက်ေနေသာ ပူေလာင္ေနေသာ ရင္ခြင္အစံုအစံုတို႔ အေၾကာင္းကိုေတာ့ မသိက်ဳိးကြၽံ ျဖစ္ေနမိခဲ့ၾကပါသည္။

ကခ်င္ေတာင္တန္းမ်ားေပၚတြင္ ေဆာင္း၏ အရိပ္အေယာင္မ်ားျဖစ္ေသာ ျမဴႏႇင္းမ်ား လႊမ္းမိုးေနၿပီျဖစ္သည္။ ျမဴႏႇင္းမ်ားအၾကားတြင္ စိမ္းျမရိပ္ညိဳေသာ ေတာတန္းမ်ား။ အေ၀းမႇ လႇမ္းေမ်ာ္ၾကည့္လွ်င္ေတာ့ တိတ္ဆိတ္ ၿငိမ္သက္ေနသည္ဟု ျမင္ေကာင္းျမင္ရႏုိင္သည္။ သို႔ေသာ္ အေသအခ်ာၾကည့္ျမင္တတ္မည္ဆိုလွ်င္ေတာ့ ခိုကိုးရာမဲ့ေသာ ဘ၀မ်ားစြာသည္ ရႇင္သန္ခြင့္အတြက္ ကူကယ္ရာ အားကိုးတႀကီး ရႇာေနၾကသည္ကုိ ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ပါလိမ့္မည္။

''အခု နဂိုရႇိၿပီးသား ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းေတြအျပင္ အခုရက္ပိုင္းမႇ စခန္းသစ္ေတြ ထပ္ေပၚလာတယ္။ ေတာထဲမႇာ စခန္းသစ္ေတြ ေပၚလာတာေပါ့။ စခန္းနဲ႔ လူဦးေရက မမွ်ဘူး။ တခ်ဳိ႕စခန္းေတြက ဖက္နဲ႔ပဲ တဲလုပ္ၿပီးေနရ တယ္။ တခ်ဳိ႕က အမိုးအကာမရႇိဘူး'' ဗန္းေမာ္ခ႐ုိင္အတြင္း ေတာတြင္းစခန္းမ်ားတြင္ လူမႈေရးလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကုိင္ေပးေနေသာ ကခ်င္တုိင္းရင္းသားတစ္ဦးက ေျပာျပခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ မိုးရာသီအ၀င္ ဇြန္လကစခဲ့သည့္ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ျဖစ္သည္။ ဗန္းေမာ္ခ႐ိုင္မႇ စခဲ့သည္။ ေနာက္ေတာ့ ျမစ္ႀကီးနား၊ ၀ိုင္းေမာ္...။
ကခ်င္ျပည္နယ္သည္ ပုံမႇန္အားျဖင့္ မိုးရာသီကာလမ်ားမႇာ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္လို မုိးရြာတတ္ေသာ ေဒသတစ္ခုျဖစ္သည္။ သည္ႏႇစ္လည္း မိုးကေစြႏုိင္အားဆဲ။ ေဒသခံတုိင္းရင္းသားတို႔သည္ မိုးေရစက္မ်ားအၾကားတြင္ပင္ အိမ္ငယ္မ်ားကုိ စြန္႔ခြာခဲ့ၾကေလသည္။ စစ္က သူတုိ႔ႏႇင့္ သိပ္အလႇမ္းမကြာေတာ့ဘူး မဟုတ္လား။ ေသနတ္သံ၊ မိုင္းကြဲသံမ်ားကုိ မၾကားရသည္မႇာ ႏႇစ္အခ်ဳိ႕ ၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ယခုေတာ့ ၾကားခဲ့ၾကရၿပီ။ ဘာအတြက္ေၾကာင့္ဆိုသည္ကို စိတ္၀င္စားဖုိ႔ထက္ သူတုိ႔ဘ၀အေရးကုိ လတ္တေလာ ဘယ္လိုေျဖရႇင္းရမည္ကိုသာ စဥ္းစားခဲ့ၾကရသည္။ အေျဖကား တစ္ခုတည္းသာ။ အိမ္ကိုစြန္႔ခြာဖုိ႔ဟူေသာ အေျဖကုိသာ သူတို႔ရၾကသည္။

သည္လိုႏႇင့္ သက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ား၊ ကေလးမ်ားအပါအ၀င္ ကခ်င္၊ ရႇမ္းဗမာတုိင္းရင္းသားမ်ား စသည့္ ေဒသခံတို႔သည္ ေအးခ်မ္းျမဲျဖစ္ခဲ့ေသာ ေက်းရြာငယ္တို႔ကို စြန္႔ခြာလာရသည္။ ကေလးတုိ႔သည္ စာသင္ဆဲျဖစ္ေသာ ေက်ာင္းမ်ားကို ခ်န္ထားခဲ့ၾကသည္။ မိဘတို႔ကေတာ့ စိုက္ပ်ဳိးဆဲေျမမ်ား၊ အပင္မ်ားကုိ စြန္႔ခြာခဲ့ၾကသည္။ သည္ေနရာကို သူတုိ႔မၾကာမီ ျပန္ေရာက္ႏုိင္မည္ဟူေသာ ယုံၾကည္မႈမ်ားကို ရင္တြင္ပိုက္လွ်က္။ သို႔ေသာ္ ယခုေတာ့ မိုးကုန္သည္မႇာၾကာခဲ့ၿပီ။ ေဆာင္းပင္၀င္ခဲ့ၿပီ။ ေကာက္ရိတ္သိမ္းသည့္ ရာသီေရာက္လွ်င္ ျပဳလုပ္ျမဲျဖစ္ေသာ ေကာက္သစ္စားပြဲတုိ႔သည္လည္း အသံတိတ္ဆိတ္ခဲ့ရၿပီ။ အိမ္အျပန္လမ္းမ်ားကလည္း ေ၀းသည္ထက္ ေ၀းခဲ့ရၿပီ။

ကခ်င္ျပည္နယ္အေၾကာင္းကို ေျပာၿပီဆိုလွ််င္ ျမစ္ႀကီးနားကုိ ေျပးျမင္တတ္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ တကယ္တမ္းမႇာေတာ့ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္း အမ်ားစုရႇိရာ၊ အဓိက သက္ေရာက္ခံစားရာ ေဒသသည္ ကခ်င္ျပည္နယ္၏ ေတာင္ပုိင္းမႇာရႇိ ေလသည္။ ဗန္းေမာ္၊ မုိးေမာက္ၿမိဳ႕ နယ္မ်ား၊ အဓိကအားျဖင့္ေတာ့ ဗန္းေမာ္ခ႐ိုင္အတြင္းမႇာ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းမ်ားသည္ နဂိုရႇိၿပီးသားအျပင္ အသစ္အသစ္ပင္ ေပၚေပါက္လာေနၾကဆဲ။

ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမ်ား၊ ကက္သလစ္ အသင္းေတာ္မ်ား၊ ႏႇစ္ျခင္း အသင္းေတာ္မ်ားမႇသည္ ေဘးလြတ္ရာ တိမ္းေရႇာင္ခဲ့သူမ်ား စုေ၀းမိၾကသည့္ ေတာတြင္းတစ္ေနရာအထိ စခန္းတို႔သည္ စုျပံဳက်ပ္ညပ္ေနေပၿပီ။

ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းတို႔ကို အေျခခံအားျဖင့္ေတာ့ ေလးမ်ဳိးေလာက္ ခြဲၿပီးေျပာႏုိင္ပါသည္။ ပထမတစ္မ်ဳိးကေတာ့ ၿမိဳ႕ေပၚက အသင့္အတင့္ အဆင္ေျပေသာ စခန္းမ်ား။ ကုလသမဂၢအဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ ေမတၱာဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ေဖာင္ေဒးရႇင္းႏႇင့္ ပုဂၢလိကအလႇဴရႇင္မ်ား၏ ကူညီမႈကို ေအာက္တိုဘာလက စၿပီးရရႇိခဲ့၍ အထိုက္အေလ်ာက္ အဆင္ေျပပါသည္ဟု ဆိုႏုိင္သည္။ သို႔ေပမယ့္ ႏုိ၀င္ဘာလကုန္ပုိင္းမႇာေတာ့ လူဦးေရက ႐ုတ္တရက္ ထိုးတက္လာသည္။ တိုးပြားလာေသာ လူဦးေရကုိ အလ်င္မီ ေအာင္ခ်က္ေကြၽးဖို႔ပင္ ခက္ခဲလာၿပီ။ ''အလႇဴရႇင္တစ္ေယာက္က လႇဴတဲ့ၾကက္သုံးေကာင္ကုိ ဘူးသီးနဲ႔ ေရာၿပီး လူ ၄၂၆ ေယာက္အတြက္ ညေနစာေကြၽးရတာ မ်ဳိးေတာင္ ရႇိပါတယ္'' ဗန္းေမာ္ေဒသခံက ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းက ျမင္ကြင္းကုိ ေျပာျပသည္။ ၿမိဳ႕ေပၚစခန္းတုိ႔သည္ ဗန္းေမာ္ၿမိဳ႕နယ္၊ မိုးေမာက္ၿမိဳ႕နယ္၊ ေရႊကူၿမိဳ႕နယ္တို႔တြင္ ရႇိေနသည္။ အခ်ဳိ႕ကေတာ့ အသိမိတ္ေဆြမ်ား အိမ္မႇာ ခုိကိုးေနထိုင္ၾကလ်က္။
ဒုတိယ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္း အမ်ဳိးအစားကေတာ့ ေတာတြင္းႏႇင့္ ေက်းရြာမ်ားတြင္ ခိုလႈံေနေသာ အမ်ဳိးအစားျဖစ္သည္။ မန္စီၿမိဳ႕နယ္မႇာ လြယ္က်ယ္စခန္း၊ နမ္ဖူစခန္း၊ ငါေနာင္ပါစခန္းတုိ႔ ရႇိေနသည္။ ဗန္းေမာ္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္း တြင္လည္း ရႇိသည္။ ေရႊကူၿမိဳ႕နယ္မႇာ ခေပါင္း ေတာတြင္းစခန္း၊ မိုးေမာက္ၿမိဳ႕နယ္မႇာ က်ခိုင္ရြာစခန္းတို႔ ရႇိၾကသည္။ ေတာတြင္းႏႇင့္ ေက်းရြာမ်ားက စခန္းမ်ားသို႔ ေနထိုင္စရာႏႇင့္ စားေသာက္စရာမ်ားအတြက္ အသင္းေတာ္ မ်ားက ကနဦးတြင္ ပ့ံပိုးႏုိင္ခဲ့ေသးသည္။ သို႔ေသာ္ ႏုိ၀င္ဘာလတြင္မူ ပံ့ပုိးရန္ ခက္ခဲလာၿပီ။ လူဦးေရက ထိုးတက္လာသည္။ ရာသီဥတုကလည္း ဆိုးလာသည္။ က်န္းမာေရးအရလည္း စိုးရိမ္ဖြယ္။ ''ေတာထဲမႇာ မုိးရာသီ တုန္းက မွ်စ္ေတြရႏိုင္ေသးေတာ့ မွ်စ္နဲ႔ဆန္ကုိ ေရာခ်က္စားရတယ္။ ဟင္းခ်က္စားတယ္။ အခုေတာ့ မွ်စ္ရာသီလည္းကုန္ၿပီဆိုေတာ့ ေတာငႇက္ေပ်ာက အူအႏုကုိေတာင္ ခ်က္စားေနရတယ္။ စခန္းေတြမႇာ အမိုးအကာ မရႇိဘူး။ အ၀တ္အထည္လည္း လိုေနပါတယ္'' ေတာတြင္းစခန္းမ်ားသို႔ ေရာက္ရႇိခဲ့သူ ေဒသခံတစ္ဦးက ဆိုခဲ့သည္။

ႏုိ၀င္ဘာလ ေနာက္ဆုံးပတ္မႇာေတာ့ တတိယအမ်ဳိးအစားဟုဆိုရမည့္ စခန္းသစ္မ်ား ႐ုတ္တရက္ ေပၚေပါက္လာပါသည္။ တ႐ုတ္နယ္စပ္ႏႇင့္နီးေသာ ေက်းရြာမ်ားရႇိ အသင္းေတာ္မ်ား၏ ဘုရားေက်ာင္းမ်ားႏႇင့္ ပတ္၀န္းက်င္ တြင္ လာေရာက္ခိုလႈံၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။ စား စရာမရႇိ၊ ေနထိုင္စရာမ်ား အတည္တက် မရႇိေသး။ စခန္းမ်ားအနက္ အဆိုးရြားဆုံးဟုဆိုရမည္ပင္။ မန္စီၿမိဳ႕နယ္ မန္၀ိန္းႀကီးစခန္း၊ အင္ဘာပါစခန္း၊ လနပါစခန္းတို႔တြင္ ႏုိ၀င္ဘာလ ၃၀ ရက္ေန႔မႇာပင္ လူဦးေရ က ၄၀၀၀ ၀န္းက်င္ ရႇိေနသည္။ ေနာက္ဆုံးအမ်ဳိးအစားျဖစ္ေသာ စခန္းမ်ားသည္ ကက္သလစ္ အသင္းေတာ္တည္ရႇိရာ ေက်းရြာမ်ားႏႇင့္ ေက်ာင္းပတ္၀န္းက်င္တြင္ စုစည္းေနခဲ့ေသာ စခန္းမ်ားျဖစ္သည္။ မန္စီၿမိဳ႕နယ္ နမ့္လင္းပါစခန္းႏႇင့္ မိုးေမာက္ၿမိဳ႕နယ္က ပရံခူးဒုံစခန္းတုိ႔ ျဖစ္သည္။ သို႔ေပမယ့္ တိုက္ပြဲမ်ားက ဆက္လာသည္ျဖစ္၍ စခန္းကို စြန္႔ခြာၾကရျပန္သည္။ နမ့္လင္းပါမႇတခ်ဳိ႕ ဗန္းေမာ္စခန္း ေရာက္လာသည္။ ပရံခူးဒုံစခန္းကအခ်ဳိ႕ လြယ္က်ယ္စခန္းေရာက္သြားၾကသည္။ မေျပးႏုိင္ေသာ သက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ား၊ ကေလးမိခင္မ်ားကေတာ့ ေတာတြင္းမႇာ က်န္ေနၾကဆဲ။ လမ္းမသိ၍ကား မဟုတ္။ သိလ်က္ႏႇင့္ လမ္းေပ်ာက္ေနၾကျခင္း။

''အခု ဒီစခန္းေလးမ်ဳိးလုံးမႇာ မေရာက္တာက ဘယ္လိုလူမ်ဳိးလဲဆိုေတာ့ အဘြားႀကီးေတြ မေရာက္လာဘူး။ အဘိုးႀကီးေတြ မေရာက္လာဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အဲဒီစခန္းကေနၿပီးေတာ့ လမ္းမႀကီးေရာက္ေအာင္ လာႏုိင္တာ ဆိုင္ကယ္ ကယ္ရီတစ္မ်ဳိးပဲရႇိတယ္။ အဲဒီေတာ့ အဲဒီဆိုင္ကယ္ကယ္ရီမႇာမႇ ပင္မလမ္းေတြကေန သြားလို႔မရဘူး။ မိုင္းေထာင္လို႔။ ေမႇာင္ခိုလမ္း၊ သစ္ေတြ ဘာေတြတင္တဲ့ လမ္းကေနပဲ သြားရတယ္။ အနည္းဆုံး ဆိုင္ကယ္မႇာ မထိုင္ႏုိင္တဲ့သူေတြက က်န္ခဲ့တယ္ေပါ့။ ေရာက္လာတဲ့သူေတြကလည္း မိသားစု တကြဲေတြေပါ့။ ညတိုက္ပြဲျဖစ္ လုိ႔ ေျပးတဲ့အခါက်ေတာ့ အေဖနဲ႔သား ဘယ္ေရာက္ေနမႇန္းမသိ။ အဘြားနဲ႔ေျမး တစ္ေယာက္ ဘယ္ေရာက္ေန မႇန္းမသိ။ အေမနဲ႔ ေနာက္တစ္ေယာက္ ဘယ္ေရာက္ေနမႇန္းမသိ ျဖစ္ၾကတယ္''ဟု ေဒသခံတိုင္းရင္းသားတစ္ဦးက ေျပာျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ယခုေတာ့ ၿမိဳ႕ေပၚက စခန္းမ်ားမႇာလည္း စားစရာ၊ ေနစရာ အခက္အခဲရႇိလာၿပီ။ ေတာတြင္းစခန္းမ်ားမႇာေတာ့ ဆိုဖြယ္ရာမရႇိၿပီ။ ခိုက္ခုိက္တုန္ေအာင္ ခ်မ္းျမဲျဖစ္ေသာ ေဆာင္းရာသီမႇာ ေတာထဲေနသူတို႔သည္ အမိုးအကာမရႇိေသာ၊ အခင္းတစ္ခုမွ် ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ ခင္း ထားရေသာေနရာတို႔တြင္ ညမ်ားစြာ ကုန္လြန္ျဖတ္သန္းလာရသည္။ ဖက္ႏႇင့္ မုိးကာထားေသာ တဲမ်ားလည္း မရႇား။ မ်ားစြာေသာ ျခင္မ်ားကလည္း ၀ိုင္း၀န္းႏႇိပ္စက္တတ္ေသးသည္။ မက်န္းမမာ ျဖစ္ၿပီဆုိပါစုိ႔။ ကုသရန္ ေဆးမရႇိ။ရႇိလွ်င္လည္း မလံုေလာက္။
ငႇက္ေပ်ာက အူအႏုကုိေတာင္ ခ်က္စားေနရတယ္။ စခန္းေတြမႇာ အမိုးအကာမရႇိဘူး အ၀တ္အထည္လည္း လိုေနပါတယ္ . .

ကေလးမ်ားကေတာ့ ေရာက္သည့္ေနရာတြင္ စာသင္ႏုိင္ခြင့္ရၾကေသးသည္။ လူမႈေရးကူညီသူမ်ားက စီစဥ္ေပးထားသည္။ ေရာက္သည့္ေနရာတြင္ စာသင္ေပးၾကသည္။ အစားအစာအတြက္ကေတာ့ ပဲျပဳတ္ ဟင္းတစ္ခြက္ ကုိပဲ ကေလးငယ္မ်ားစြာ ၀ိုင္း၀န္းစားေနၾကရသည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ထမင္းရႇိေနလွ်င္ပဲ ေက်းဇူးတင္စရာျဖစ္ရသည္။ ယခုအထိေတာ့ စခန္းမ်ားစြာသည္ ဧရာ၀တီျမစ္၏ အေရႇ႕ဘက္ကမ္းမႇ တစ္ဖက္တ႐ုတ္နယ္စပ္အထိ ၀န္းက်င္တစ္ေလွ်ာက္တြင္ တည္ရႇိေနသည္။ နယ္စပ္ႏႇင့္ေတာတြင္းက စခန္းမ်ားဆီ ကယ္ဆယ္ေရးသြား မည္ဆိုပါစုိ႔။ မူဆယ္ဘက္မႇ ျဖတ္၀င္ကာ တ႐ုတ္ဘက္က ကူးလွ်င္ေတာ့ ကူးႏုိင္သည္။ တျခားလမ္းကေတာ့သြား၍ အဆင္မေျပႏုိင္။ သြားႏိုင္သည္ပဲ ဆိုဦး၊ လူမႈေရးလုပ္ၾကသူတို႔တြင္ ရန္ပုံေငြ မရႇိၾကေတာ့ေပ။ အမ်ားစုက မူလရႇိေသာပမာဏကုိ ေက်ာ္လြန္ခဲ့ၿပီ။ ဒီဇင္ဘာကုန္လွ်င္ အကူအညီေပးႏုိင္ဖြယ္ရာ မရႇိၾကေတာ့ေပ။

ယခင္ကေတာ့ အၿငိမ္းစား၀န္ထမ္းမ်ား၊ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား ေနထိုင္ခဲ့ၾကေသာ ၿမိဳ႕နယ္ေလးမ်ား။ ပညာတတ္လူငယ္တို႔သည္ စီးပြားေရးမဖြံ႕ၿဖိဳးေသာ ၿမိဳ႕ငယ္ေလးမ်ားကို စြန့္ခြာသြားခဲ့ၾကသည္။ ေဒသတြင္းတြင္ စိုက္ပ်ဳိးေရးသည္ အဓိကလုပ္ငန္း။ ယခုေတာ့ စိုက္ပ်ဳိးခဲ့ ေသာလယ္ယာေျမမ်ားကိုပင္ စြန္႔ခြာခဲ့ၾကရသည္။ လာမည့္ႏႇစ္တြင္ စား နပ္ရိကၡာသည္ မေလာက္ငမည့္ဘက္ တြင္ အေလးသာေနသည္။

ေဆာင္း၏ အေငြ႕အသက္မ်ားကေတာ့ ကခ်င္ေတာင္တန္းမ်ားအၾကား လႊမ္းျခံဳေနဆဲ။ ေအးျမျခင္းသည္ ထိုေဒသက ေဒသခံမ်ားအတြက္ေတာ့ လက္ေဆာင္ေကာင္း မမည္ပါေပ။ ေႏြးေထြးျခင္းကိုေပးေသာ အမိုးအကာမ်ား မရႇိ၊ အ၀တ္အထည္ မရႇိ။ ျပင္ပက ေလကတုိက္ခတ္ႏုိင္ အားဆဲ။ ေမႇာင္ေနသည္ျဖစ္ေသာ ထိုျပင္ပကုိပင္ အကူအညီမဲ့ေသာ မ်က္၀န္းအစုံမ်ားစြာက ေငးေမာေနရသည္။ သူတို႔စြန္႔ခြာခဲ့ရေသာ ရြာေလးမ်ားသည္ သစ္ပင္ရိပ္ မ်ား ၀န္းရံေသာ ရြာကေလးမ်ားျဖစ္သည္။ အခ်ဳိ႕ကေတာ့ ေတာင္မ်ားအၾကားမႇာ။ လယ္ယာေျမမ်ားက ေကာက္ႏႇံမ်ားသီးမႇည့္လာလွ်င္ ဒါသည္ပင္ သူတို႔၏ ေပ်ာ္ရႊင္မႈျဖစ္သည္။ ရြာမ်ားတြင္ ေခတ္၏ အဆင္တန္ဆာမရႇိ။ အီလက္ထေရာ နစ္ဇိမ္ခံပစၥည္းမ်ား မရႇိသေလာက္ပင္။ လွ်ပ္စစ္မီးလည္း မရႇိ။ သို႔ေသာ္ သူတို႔ ေနေပ်ာ္ခဲ့သည္။ အပူအပင္ကင္းေသာ၊ ေရာင့္ရဲေသာဘ၀မ်ား။ အိမ္ငယ္ေလးမ်ားက ေနေပ်ာ္ခဲ့ေသာအရိပ္မ်ား။ ယခုေတာ့ သူတို႔ ဘယ္အခ်ိန္ အိမ္ျပန္ႏိုင္မည္ကို ဘယ္သူမွ် မသိႏုိင္ေသး။ လာမည့္ ခရစၥမတ္ႏႇင့္ ႏႇစ္သစ္ကူးသည္ သူတို႔ႏႇစ္မ်ားစြာ သီဆိုခဲ့ေသာ ေတးသီခ်င္းမ်ားထဲကလို ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ျဖစ္မည္လား သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္လည္း မသိႏိုင္ေသးပါေပ။

ၿငိမ္းခ်မ္းေအးျမမႈ၏ အရိပ္အေယာင္အခ်ဳိ႕ ေဆာင္းႏႇင္းတို႔ႏႇင့္အတူ သက္ဆင္းလာခ်ိန္မႇာ ေျမစာပင္မ်ား အေၾကာင္းကိုေတာ့ မေမ့မေလ်ာ့ဖုိ႔ေမွ်ာ္လင့္ေနမိပါသည္။

Monday, December 5, 2011

ကမၻာႀကီးကို ခါးေစာင္းတင္ထားႏုိင္မႇ ေတာ္ကာက်တယ္(Written by လူထုစိန္၀င္း)

အလဲဗင္းကို ဆူေပးပါခင္ဗ်
တစ္မနက္ ဂ်ာနယ္ေတြဖတ္ေနတုန္း နယ္စာဖတ္ပရိသတ္တစ္ေယာက္ ဆီက ဖုန္းဆိုလို႔ေကာက္နားေထာင္ လိုက္ေတာ့ အရင္ဆံုးၾကားလိုက္ရတဲ့ စကားျဖစ္တယ္။ အဆက္အစပ္မရႇိ ၾကားလိုက္ရတာေၾကာင့္ ဘုမသိ၊ ဘ မသိျဖစ္ၿပီး ေၾကာင္သြားလို႔ 'ခင္ဗ်ာ' လို႔ပဲ အာေမဋိတ္ျပဳလုိက္တယ္။

သည္းေျခခိုက္ေတြ ေနာက္မလိုက္ေတာ့
အဲဒီေတာ့မႇဖုန္းဆက္သူက ''ဒီမနက္ထြက္တဲ့ Bi-Weekly Eleven ဖတ္ၿပီးၿပီမဟုတ္လားခင္ဗ်။ ဆရာကေတာ့ ဘယ္လိုျမင္သလဲမသိဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္သြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္သိပ္အထင္ႀကီး ထားတဲ့ Eleven က ဒီလိုသတင္း မ်ဳိးထည့္တယ္ဆိုတာ ယံုေတာင္ မယံုႏိုင္ဘူး။ Eleven က လူငယ္ေတြကို ဆူေပးဦးမႇျဖစ္မယ္ထင္လို႔ ဆရာ့ဆီ ဖုန္းဆက္လိုက္တာပါ'' လို႔ အက်ဳိးအေၾကာင္းရႇင္းျပတယ္။ တိုက္တုိက္ ဆိုင္ဆိုင္ အဲဒီသတင္းဖတ္ၿပီး အုန္းအုန္း ကြၽက္ကြၽက္ေတာ့ျဖစ္သြားဦးမႇာပဲလို႔ ေတြးေတာေနခ်ိန္မႇာ ဒီဖုန္း၀င္လာတာျဖစ္တယ္။ ဒီေန႔ ျမန္မာစာဖတ္ပရိသတ္ဟာ 'သည္းေျခခိုက္' (Sensational) သတင္းေတြေနာက္ကို မလိုက္ၾကေတာ့ဘူး။ ေတာ္ေတာ္အဆင့္အ တန္းျမင့္ေနၿပီလို႔ ေဖာ္ျပေနတာျဖစ္လို႔ ၀မ္းသာရေသးတယ္။

ေကာင္းေကာင္းခ်ီးက်ဴး
ပဏာမအေနနဲ႔ အက်ဳိးအေၾကာင္း ရႇင္းျပၿပီးေတာ့ သူကဆက္ေျပာပါတယ္။ ''ကြၽန္ေတာ္က Eleven စထြက္ကတည္းက မျပတ္တမ္းဖတ္လာတဲ့ အမာခံပရိသတ္ပါ။ မူတစ္ခု အခိုင္အမာ ကိုင္စြဲထားတဲ့ဂ်ာနယ္မို႔ ႏႇစ္သက္ တယ္။ အ၀ါေရာင္သတင္းေဆာင္းပါးမ်ဳိးေတြနဲ႔ ဟုတ္ပါ့ဘုရား၊ မႇန္ပါ့ဘုရား စာမ်ဳိးေတြကင္းရႇင္းလုိ႔ သေဘာက်တယ္။ Eleven ၁၁ ျပည့္ေျမာက္ အခမ္းအနားအေခြကို ၾကည့္ၿပီး Eleven စီအီးအိုေျပာ သြားတဲ့ စကားေတြကို သိပ္အားရတယ္။ ကိုယ့္အ ေပၚက်ေရာက္လာႏိုင္တဲ့ အႏၲရာယ္ေတြကို ရဲရဲရင့္ရင့္ရင္ဆိုင္ၿပီး တုိင္းျပည္အတြက္ ေျပာသင့္ေျပာထုိက္တာေတြကို ေျပာသြားတာျဖစ္လို႔ အလြန္ေလးစားသြားတယ္။ ဧရာ၀တီျမစ္ဆံုေရကာတာ ကိစၥကေတာ့ ျမန္မာစာနယ္ဇင္းေလာကမႇာ မႇတ္တိုင္တစ္ခု အျဖစ္ မႇတ္တမ္းတင္ရလိမ့္မယ္လုိ႔ သတ္မႇတ္လုိက္တယ္။ သတင္းစာမႇာပါတဲ့ အစိုးရရဲ႕ ေပၚလစီေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ကို ျပတ္ျပတ္သားသား ေ၀ဖန္ေရးသားတာ ဒါပထမဆံုးေတြ႕ဖူးတာပဲ။ အရင္က ဘယ္သူမႇ မေရးဖူးဘူး။

ေကာင္းေကာင္းေ၀ဖန္
သူကခ်ီးက်ဴးစကားေတြအားရ ပါးရေျပာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့မႇ သူ မႀကိဳက္တာကိုဘြင္းဘြင္းရႇင္းရႇင္းဆက္ ေျပာတယ္။ Bi-Weekly Eleven ရဲ႕ ေရးသားခ်က္ေၾကာင့္ အဲဒီေန႔က တစ္ႏုိင္ငံလံုး ေရသန္႔ဘူးေတြ ေရာင္းမေလာက္ ေအာင္ ျဖစ္သြားပါတယ္တဲ့။ ဒီလို 'သည္းေျခခိုက္' သတင္းေတြ ေရးေနက်ဂ်ာနယ္ေတြမႇာပါရင္ ပရိသတ္က ဒါေလာက္အုန္းအုန္းကြၽက္ကြၽက္ ျဖစ္ခ်င္မႇျဖစ္မႇာပါ။ သူတို႔အထင္ႀကီးေလးစားတဲ့ ဂ်ာနယ္မႇာပါတာဆိုေတာ့ စိတ္ခ်ယံုၾကည္စြာနဲ႔ အမ်ားလုပ္သလို လိုက္လုပ္႐ံုသာမက၊ နီးစပ္ရာေတြဆီ ဖုန္းဆက္ၿပီးေတာင္ သတင္းေပးမိၾကတယ္။ ေနာက္ဆံုးမဟုတ္ဘူးဆိုတာသိရေတာ့ သတင္းက တစ္ျပည္လံုးသာမကဘူး ႏိုင္ငံျခားေရာက္ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြအထိ ပါပ်ံ႕ႏႇံ႔ေနၿပီ။ ဒါကိုၾကည့္ၿပီး ဂ်ာနယ္သမားေတြ ေကာင္းေကာင္းဆင္ျခင္ ၾကဖို႔ လူႀကီးေတြက ဆံုးမေပးပါ။ သတင္းမီဒီယာဆိုတာ အင္မတန္ တာ၀န္ႀကီးပါတယ္။ ေကာင္းသတင္းကိုသာ ျပန္႔ေစၿပီး အဆိပ္အေတာက္ အညႇီအေဟာက္ေတြကို မျဖန္႔မိေစဖို႔ ၾကပ္ၾကပ္ႏိႈးေဆာ္ေပးပါ။ ဆရာက Eleven စထြက္ကတည္းက ေရးလာတာဆိုေတာ့ အယ္ဒီတာေတြနဲ႔ ရင္းႏႇီးေနမႇာပါ။ အယ္ဒီတာ လူငယ္ေလးေတြကို ေကာင္းေကာင္းဆူေပးပါခင္ဗ်ား။

အသက္ငယ္ေပမယ့္ သတင္းေထာက္ဟာ သတင္းေထာက္လုပ္ႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္း အျပည့္အ၀ရႇိဖို႔ လိုပါတယ္။ အယ္ဒီတာလုပ္ရင္ အယ္ဒီတာလုပ္ႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္း အျပည့္အ၀ ရႇိရမယ္။ မျပည့္ေသးရင္ ျပည့္ေအာင္ အဆက္မျပတ္ျဖည့္ေနရမယ္။ သတင္းေထာက္တို႔၊ အယ္ဒီတာတို႔ဆိုတာက ကမၻာႀကီးကို ခါးေစာင္းတင္ထားႏိုင္မႇ ေတာ္ကာက်တဲ့ အလုပ္မ်ဳိးျဖစ္တယ္ . . .

ကိုရီးယားကားထဲကလို
သူေျပာတာေတြကို ဂ႐ုစိုက္နားေထာင္ပါတယ္။ အားလံုးမႇန္ပါတယ္။ ပါးစပ္ ၁၀ ေပါက္ပါရင္ ေတာင္ ျပန္ေျပာစရာစကားမရႇိပါဘူး ဆိုတဲ့ ကိုရီးယားကားထဲကလို ေျပာရမႇာပါပဲ။ မႇားသြားပါတယ္။ ေတာင္းပန္ပါတယ္ဆိုတာ ကလြဲၿပီး တျခား ေျပာစရာမႇမရႇိတာ။ အဲဒီေတာ့သူေက်နပ္ေအာင္ ''ဟုတ္ကဲ့ ဟုတ္ကဲ့ ဆူေပးပါ့မယ္'' လို႔ အာမဘေႏၲခံလုိက္ရတာေပါ့။ ဒီေခတ္ဂ်ာနယ္ေလာကမႇာ အသက္ႏႇစ္ဆယ္နဲ႔ သံုးဆယ္ၾကား ေယာက်္ားေလးေတြနဲ႔ မိန္းကေလးေတြ မ်ားသလို Eleven ဂ်ာနယ္ေတြမႇာလည္း လူငယ္ေတြခ်ည္းပါပဲ။ ေပၚလစီမူ၀ါဒ ခိုင္ခုိင္မာမာခ်ထားတဲ့ ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ဂ်ာနယ္ေတြရဲ႕လားရာလမ္းေၾကာင္းနဲ႔ က်င့္၀တ္ပိုင္းဆုိင္ရာေတြမႇာ အျပည့္အ၀ စိတ္ခ်ယံုၾကည္ႏိုင္ေပမယ့္ အလုပ္ ပိုင္းဆုိင္ရာေတြမႇာေတာ့ 'ေဒါင္ေဒါင္ျမည္သတင္းသမား' ေတြလို႔ေခၚခံရဖို႔ အေ၀းႀကီး လိုပါေသးတယ္။ အမ်ားႀကီး ႀကိဳးစားၾကရပါဦးမယ္။

ပိုက္ဆံမေႏႇာေျမာဘူး
သတင္းနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ Eleven က ပိုက္ဆံမႏႇေျမာပါဘူး။ ႏႇစ္စဥ္ အာဆီယံထိပ္သီးအစည္းအေ၀းတုိင္းကို ကိုယ့္စရိတ္နဲ႔ကိုယ္ သတင္းေထာက္လႊတ္ၿပီး သတင္းယူခိုင္းတယ္။ အိမ္နီးခ်င္းထိုင္းႏိုင္ငံက သတင္းမီဒီယာ လုပ္ငန္းေတြကို ေလ့လာဖို႔ သတင္းေထာက္ေလး၊ ငါးေယာက္ကို ကိုယ့္စရိတ္နဲ႔ကိုယ္ လႊတ္ေပးတယ္။ ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံမႇာက်င္းပတဲ့ ကမၻာ့ဖလားေဘာလံုးပြဲကိုလည္း ကိုယ့္စရိတ္နဲ႔ကိုယ္ သတင္းေထာက္လႊတ္ၿပီး သတင္းယူခိုင္းတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ သတင္းေတြကို ျပည့္ျပည့္စံုစံု ဦးဦးဖ်ားဖ်ား ဖတ္ၾက၊ သိၾကရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျပည္တြင္းသတင္းေတြမႇာေတာ့ အမ်ားႀကီးႀကိဳးစားဖို႔ လိုေနတာေတြ႔ရတယ္။ ပါသင့္ပါထိုက္တဲ့သတင္းေတြ တျခားဂ်ာနယ္ေတြမႇာပါၿပီး Eleven ဂ်ာနယ္ေတြမႇာ မပါတာမ်ဳိးေတြ ရႇိတယ္။ ဒါ့အျပင္ သတ္ပံုအမႇားနဲ႔ စာအက်အေပါက္ေတြလည္း အပတ္စဥ္ေတြ႔ေနရတယ္။ Eleven လို ဂ်ာနယ္ႀကီးမႇာ ဒါမ်ဳိးေတြ လံုး၀မ ရႇိသင့္ဘူး။

အပတ္စဥ္သတင္းစာ
Weekly Eleven နဲ႔ Bi Weekly Eleven တို႔ဟာ အပတ္စဥ္ထုတ္ ဂ်ာနယ္ေတြလို႔ ေခၚေနၾကေပမယ့္ အမႇန္ကေတာ့ သတင္းစာအလုပ္ေတြ လုပ္ေနၾကတာျဖစ္လို႔ အပတ္စဥ္ထုတ္ သတင္းစာလို႔ေခၚမယ္ဆို ေခၚႏိုင္တယ္။ အေနာက္ႏုိင္ငံေတြမႇာလည္း 'ဆန္းေဒးတိုင္း' တို႔ 'ဆန္းေဒးပို႔စ္' တို႔လို တစ္ပတ္တစ္ႀကိမ္ထုတ္ သတင္းစာေတြ ရႇိတာပါပဲ။ ဒီေန႔ ဂ်ာနယ္ဖတ္ပရိသတ္က သတင္းေတြသိခ်င္လို႔ ဖတ္ေနၾကတာျဖစ္တယ္။ သတင္းစာသမား တစ္ေယာက္ရဲ႕ မ်က္စိနဲ႔ေျပာရရင္ေတာ့ Eleven က သတင္းေတြနဲ႔ ေဆာင္းပါးေတြဟာ သတင္းစာရဲ႕ အဂၤါရပ္တစ္ခုျဖစ္တဲ့ ''လိုတိုရႇင္း'' ပံုစံ က်စ္လ်စ္သိပ္သည္းမႈ သိပ္မရႇိဘူး။ ရႇည္လ်ားေထြျပားၿပီး ပြေယာင္းေယာင္းျဖစ္ ေနတယ္လို႔ ျမင္တယ္။ စာမ်က္ႏႇာအျပင္အဆင္ ေလးေအာက္ဒီဇိုင္းကလည္း ဆြဲေဆာင္မႈ သိပ္မရႇိဘူး။ ေရာင္စံု႐ိုက္ႏႇိပ္ႏိုင္တာကို အျပည့္အ၀ အသံုးမခ်ႏိုင္ေသးပါဘူး။ သတင္းဓာတ္ပံုပညာ (ဖိုတိုဂ်ာနယ္လစ္ဇင္) နဲ႔ ေရာင္စံုပံုႏႇိပ္ပညာေပါင္းစပ္ၿပီး သြက္လက္လႇပတဲ့ စာေစာင္တစ္ခုျဖစ္ေအာင္လုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားၾကေစခ်င္ပါတယ္။

မ်က္စိပသာဒလႇပဖို႔
သတင္းစာတစ္ေစာင္ရဲ႕အသက္ဟာ အဲဒီသတင္းစာကက်င့္သံုးတဲ့ ေပၚလစီမူ၀ါဒေပၚမႇာ မူတည္တာမႇန္တယ္။ ဒါေပမဲ့သတင္းစာေတြအမ်ားႀကီး ျဖန္႔ခင္းေရာင္းခ်ေနတဲ့ထဲက ေကာက္ယူဆြဲလႇန္ၾကည့္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ မ်က္စိပသာဒလႇပေနဖို႔လည္း လိုတယ္။ လႇဖို႔ဆိုရာမႇာ ခံ့ညားလႇပတာကိုေျပာတာပါ။ ကလက္တက္တက္နဲ႔ လႇတာကို ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ စာနယ္ဇင္းမိတ္ကပ္ပညာ ကြၽမ္းက်င္သူတစ္ေယာက္ဟာ ခံ့ညားလႇပေအာင္ စာမ်က္ႏႇာဖြဲ႔တတ္ရပါတယ္။ မ်က္ႏႇာဖံုးတစ္ခုတည္းလႇ ေန လို႔မျဖစ္ဘူး။ အတြင္းကစာမ်က္ႏႇာတိုင္း လႇေနဖို႔လိုတယ္။

ကိုယ့္ဟာကိုယ္ခန္႔တဲ့ ေမာ္နီတာ
ႏိုင္ငံႀကီးေတြက သတင္းစာတုိက္ႀကီးေတြမႇာ စာဖတ္ပရိသတ္ရဲ႕ တုိင္တန္းမႈေတြကို စိစစ္ဖို႔နဲ႔ တိုက္တြင္းသတင္းစာက်င့္၀တ္ျမဲျမံေစဖို႔အတြက္ အခါမလပ္ ေစာင့္ၾကည့္စည္းၾကပ္ေပးဖို႔အတြက္၊ အမ်ားယံုၾကည္ေလးစားတဲ့ အယ္ဒီတာတစ္ဦးကို အလြယ္တကူ Watch dog လို႔ေခၚတဲ့ Ombudsman အျဖစ္ ခန္႔ထားေလ့ရႇိပါတယ္။ စာသင္ေက်ာင္းေတြမႇာ အတန္းလိုက္ ေမာ္နီတာေတြ ခန္႔ထားတဲ့သေဘာေပါ့။ အခုလည္း Eleven ရဲ႕ ေမာ္နီတာ အျဖစ္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ခန္႔ၿပီး အျမင္မေတာ္ဘူးထင္တာေလးေတြ ေရးလုိက္တယ္။ ကိုယ့္ေပါင္ကိုယ္လႇန္ေထာင္းသလို ဆုိပါေတာ့။ သူမ်ားက လာေထာင္းရင္ပိုနာမယ္မဟုတ္လား။ ဒါေလာက္ဆိုရင္ ''Eleven ကို ဆူေပးပါ ခင္ဗ်'' လို႔ ေျပာတဲ့ စာဖတ္ပရိသတ္လည္း ေက် နပ္သြားလိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္။

ေ၀ဖန္တာႀကိဳဆိုတယ္
လက္ေတြ႔လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ လူငယ္ေတြအေနနဲ႔လည္း 'ဆရာက ဒို႔ (တို႔) ကိုေခၚၿပီး ဆူရင္ရလ်က္သားနဲ႔ ခုလိုဂ်ာနယ္ကေနေရးတာေတာ့ မေကာင္းပါဘူး'ဆိုၿပီး စိတ္မကြက္ၾကေစခ်င္ဘူး။ Eleven ဟာ သူမ်ားေတြကိုသာ ေ၀ဖန္တာမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ကို ေ၀ဖန္တာကိုလည္း အျမဲႀကိဳဆိုတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ပရိသတ္သိေအာင္ျပလုိက္တာလို႔ သေဘာထားေစခ်င္တယ္။ ၿပီးျပည့္စံုသူဆိုတာ မရႇိပါဘူး။ လူတိုင္းမႇားတတ္တာပဲ။ မႇားတာက အျပစ္မဟုတ္ဘူး။ ရႇက္စရာလည္း မဟုတ္ဘူး။ မႇားတာကိုမႇားတယ္လို႔ ၀န္မခံခ်င္ဘဲ ဆင္ေျခဆင္လက္ အမ်ဳိးမ်ဳိးေပးၿပီး မုိးႀကိဳးပစ္တာကို ထန္းလက္နဲ႔ကာသလိုလုပ္ရင္သာ အျပစ္ျဖစ္တာပါ။ မႇားသြားပါတယ္။ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ေနာင္မမႇားေအာင္ သတိထားဆင္ျခင္ပါ့မယ္လို႔ ေျပာလိုက္ရင္ စာဖတ္ပရိသတ္က ေက်နပ္ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ပါတယ္။

အရည္အခ်င္းျပည့္၀ဖို႔လို
လူငယ္ေတြမို႔ မႇားသြားတာ ခြင့္လႊတ္ပါဆိုတာမ်ဳိး မေျပာေစခ်င္ဘူး။ အသက္ငယ္တာႀကီးတာကို စာဖတ္ပရိသတ္က မၾကည့္ဘူး။ ၾကည့္စရာလည္း မလိုဘူး။ ဂ်ာနယ္မႇာ ''ဂ်ာနယ္လစ္''ဆိုၿပီး လုပ္တယ္ဆိုကတည္းက ဂ်ာနယ္လစ္အရည္အခ်င္း အျပည့္အ၀ရႇိသူေတြလို႔ သူတုိ႔ယူဆထားမႇာပဲ။ အသက္ငယ္ေပမယ့္ သတင္းေထာက္ဟာ သတင္းေထာက္လုပ္ႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္းအျပည့္ အ၀ရႇိဖို႔လိုတယ္။ အယ္ဒီတာလုပ္ရင္ အယ္ဒီတာ လုပ္ႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္း အျပည့္အ၀ရႇိရမယ္။ မျပည့္ ေသးရင္ျပည့္ေအာင္ အဆက္မျပတ္ျဖည့္ေနရမယ္။ သတင္းေထာက္တို႔၊ အယ္ဒီတာတို႔ ဆိုတာက ကမၻာႀကီးကို ခါးေစာင္းတင္ထားႏိုင္မႇ ေတာ္ကာက်တဲ့အလုပ္မ်ဳိး ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ စဥ္ဆက္မျပတ္ ေလ့လာျဖည့္ဆည္းေနၾကပါလို႔ တုိက္တြန္း လိုက္ပါတယ္။
Ref:http://www.news-eleven.com/

Monday, November 28, 2011

က, ကညစ္ေပမႇာျခစ္ မျဖစ္ၾကရေအာင္ (Written by လူထုစိန္၀င္း)


ဒီေခတ္က နည္းပညာလႊမ္းမုိးတဲ့ ေခတ္ျဖစ္တယ္။နည္းပညာတိုးတက္မႈရႇိမႇ တိုင္းျပည္တိုးတက္ႏုိင္တယ္။ ေစ်းေရာင္းတာေတာင္တိုးတက္တဲ့ ေစ်းေရာင္းနည္းအတတ္ပညာေတြ သံုးတတ္ဖို႔ လိုအပ္လာတယ္။ သမား႐ိုးက် 'ဆန္ေပးေဆးယူ' ေစ်းေရာင္း နည္းေတြနဲ႔တင္ အလုပ္မျဖစ္ေတာ့ဘူး။

အာရႇရဲ့ ထိပ္ဆံုးက
ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ပညာေရးစနစ္ဟာ ကိုလိုနီေခတ္ကေတာင္ အာရႇတိုက္တစ္ခုလံုးမႇာ ထိပ္ဆံုးကရႇိတဲ့ ပညာေရးစနစ္ျဖစ္တယ္။ စာတတ္ေျမာက္မႈရာႏႈန္းမႇာဆိုရင္ အာရႇသာမကဘူး ဥေရာပႏိုင္ငံတခ်ဳိ႕ထက္ေတာင္ ျမင့္မား ခဲ့တယ္။ ဥေရာပႏိုင္ငံေတြမႇာ ၿမိဳ႕ေတာ္ ႀကီးက မႇဴးမ်ဳိးမတ္ႏြယ္ေတြနဲ႔ လူကံု ထံသားသမီးေတြသာ အိမ္မႇာဆရာထားၿပီး စာသင္ၾကားခြင့္ရၾကေပမယ့္ ျမန္မာျပည္က ေက်းလက္ေတာရြာေတြမႇာေတာ့ ေတာင္သူလယ္သမား ဆင္းရဲသား သားသမီးေတြအားလံုး ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းေတြမႇာ အခမဲ့ပညာ သင္ၾကားႏုိင္ခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးအမ်ားစုဟာ ေသစာရႇင္စာေလာက္ေတာ့ တတ္ၾကတယ္။ လက္မႇတ္ထိုးတဲ့ေနရာမႇာ ၾကက္ေျခခတ္စရာမလိုဘူး။ ျမန္မာျပည္က မယ္ေခြလို အမ်ဳိးသမီးစာဆိုေတြ စာပေလြရင္မႇာပိုက္ၿပီး ကဗ်ာလကၤာေတြ ေရးဖြဲ႕ေနခ်ိန္မႇာ ဥေရာပ ႏိုင္ငံအေတာ္မ်ားမ်ားမႇာ အမ်ဳိးသမီးေတြ ပညာသင္ၾကားခြင့္ရေရးအတြက္ တုိက္ပြဲ၀င္ေနရဆဲ ျဖစ္တယ္။

ကြမ္းယာဆိုင္ေတာင္မက်န္
၁၉၆၂ ခုႏႇစ္မႇာ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းလိုက္ၿပီး မၾကာမီမႇာ ျပည္တြင္းရႇိ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမႇန္သမွ် ကြမ္းယာဆိုင္ေတာင္မက်န္ ျပည္သူပိုင္သိမ္းလိုက္တယ္။ သာသနာျပဳေက်ာင္းေတြနဲ႔ ပုဂၢလိကေက်ာင္းေတြအားလံုး လည္း သိမ္းပစ္လုိက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး ပညာေရးအဆင့္အတန္းဟာ တရိပ္ရိပ္က်ဆင္းသြားခဲ့ရတယ္။ ပညာေရးစနစ္ေတြက မတည္ၿငိမ္ဘဲ ခဏခဏအေျပာင္းအလဲျဖစ္ေနတဲ့ဒဏ္ကို ေက်ာင္းသားေတြ မ႐ႈမလႇ ခံခဲ့ၾက ရတယ္။ ဆရာ၊ ဆရာမေတြလည္း 'ခုတစ္မ်ဳိးေတာ္ၾကာတစ္မ်ဳိး'ေပၚလစီမူ၀ါဒေတြေၾကာင့္ မလုပ္တတ္၊မကိုင္တတ္ျဖစ္ၿပီး လက္မိႈင္ခ် ေနၾကရတယ္။ ၾကားထဲကအေခ်ာင္ နာမည္ပ်က္တာပဲ အဖတ္တင္တယ္။

မရႇိမျဖစ္က်ဴရႇင္
အေျပာင္းအလဲမ်ားတဲ့ ပညာေရးစနစ္ေၾကာင့္ က်ဴရႇင္ေတြ ေပၚေပါက္လာရတယ္။ မရႇိမျဖစ္ အေနအထားမ်ဳိးထိ ေရာက္သြားတယ္။ အစိုးရ ေက်ာင္းက ဆရာ၊ ဆရာမေတြလည္း က်ဴရႇင္ေရစီးထဲ ေမ်ာပါလာၾကတယ္။ ဒီမႇာတင္ အားလံုးက ဆရာ၊ ဆရာမ ေတြကို ၀ိုင္းၿပီးလက္ညႇိဳးထိုးၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘယ္ဆရာ၊ ဆရာမမႇ က်ဴရႇင္မေပးခ်င္ပါဘူး။ ေက်ာင္းမႇာ ေက်ာင္းတက္ေခါင္းေလာင္းထိုးခ်ိန္ကစၿပီး ေက်ာင္းဆင္းေခါင္းေလာင္း ထိုးခ်ိန္အထိ တစ္တန္း၀င္တစ္တန္းထြက္ မနားတမ္း သင္ၾကားေနရတာဆိုေတာ့ ညေနေစာင္းတာနဲ႔ ေျခကုန္ လက္ပန္းက်ၿပီး ေမာဟိုက္ေနပါၿပီ။ အိမ္မႇာေျခပစ္လက္ပစ္ နားေနခ်င္တဲ့ သူခ်ည္းပါပဲ။ မတတ္သာလို႔သာ နားခ်ိန္ကေလးအဆံုးခံၿပီး က်ဴရႇင္သင္ရတာပါ။ ဘယ္သူကသင္ခ်င္ပါ့မလဲ။ ငါ့၀မ္းပူဆာမေနသာဆိုတဲ့ အေျခအေနမ်ဳိးသာမဟုတ္ရင္ ဘယ္ဆရာ၊ ဆရာမမႇ က်ဴရႇင္မသင္ပါဘူး။ ျမန္မာ့ပညာေရး ဒီအေျခအေနထိ က်ဆင္းသြားရတာဟာ ဆရာ၊ ဆရာမေတြ က်ဴရႇင္ေပးလို႔ မဟုတ္ပါဘူး။

ေတြ႔သမွ်လူ ပါရဂူ
ဆရာ၊ ဆရာမေတြက က်ဴရႇင္ကို ေမြးထုတ္လိုက္တာ မဟုတ္ဘူး။ ပညာေရးစနစ္ႀကီးဟန္မက်လို႔ က်ဴရႇင္ေတြ ေပၚေပါက္လာရတာျဖစ္တယ္။ ေနာက္ဆံုးဘယ္ေလာက္ထိ အေျခအေနဆိုးလာသလဲဆိုရင္ 'ျမင္ျမင္သမွ် ပါေမာကၡ၊ ေတြ႔သမွ်လူပါရဂူ' ဆိုတဲ့စာ ခ်ဳိးေတြေတာင္ ေပၚေပါက္လာခဲ့ရတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏႇစ္ငါးဆယ္အတြင္း အစိုးရအဆက္ဆက္လက္ထက္ေတြမႇာ ပညာေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈဆိုင္ရာ ေဆြးေႏြးပြဲေတြ၊ စာတမ္းဖတ္ပြဲေတြ၊ ညီလာခံေတြ အႀကိမ္ႀကိမ္ က်င္းပခဲ့ၾကတယ္။ စာတမ္းေတြလည္း အမ်ားႀကီးတင္ သြင္း ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ တုိင္းျပည္နဲ႔ သင့္ေတာ္အပ္စပ္တဲ့၊ မႇန္ကန္ေကာင္းမြန္တဲ့ ပညာေရးစနစ္တစ္ရပ္ ဒီေန႔ထိ မထူေထာင္ႏိုင္ေသးပါဘူး။

မၾကားဖူးတာေတြ
ဒီေန့ဒီအခ်ိန္မႇာေတာ့ ႏႇစ္ငါးဆယ္လံုးလံုး က်င့္သံုးလာခဲ့တဲ့ တစ္ပါတီတစ္ဖြဲ႕စည္း အာဏာရႇင္စနစ္ကို ထားရစ္ခဲ့ၿပီး ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီး ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္တဲ့ ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းကို စတင္ေလွ်ာက္လႇမ္းဖို႔ ေျခလႇမ္းျပင္ေနတာ ျမင္ေတြ႕ရတယ္။ ႏႇစ္ ေပါင္းငါးဆယ္လံုးလံုး မၾကားဖူးခဲ့တဲ့ ျပည္သူ႔ဆႏၵကို ေလးစားရမယ္။ အျမင္ခ်င္းမတူသူေတြနဲ႔ေတာင္ မတူတာေတြထားၿပီး တူတာေတြအတူတြဲလုပ္ႏုိင္ေအာင္ နည္းလမ္းေတြရႇာရမယ္။ စတုတၴမ႑ိဳင္ကို ၾကံ့ခိုင္ေအာင္ ထူေထာင္ရမယ္။ ဥပေဒအထက္မႇာ ဘယ္သူမႇ မရႇိေစရဘူး စတဲ့စကားသံေတြ ေန႔စဥ္ၾကားလာရတယ္။ ႏုိင္ငံေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြနဲ႔အတူ၊ စီးပြားေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြလုပ္ဖို႔ ေဆြးေႏြးပြဲႀကီးေတြလည္း တစ္ခုၿပီးတစ္ခု က်င္းပေနတာ ေတြ႕ရတယ္။

ကာယကံရႇင္ေတြမပါဘူး
ပညာေရးနဲ႔ပတ္သက္လို႔လည္း လႊတ္ေတာ္ထဲမႇာ ေမးျမန္းေဆြးေႏြးေနၾကတာ ၾကားရတယ္။ မၾကာခင္မႇာေတာ့ စီးပြားေရးေဆြးေႏြးပြဲႀကီးေတြ လုပ္ခဲ့သလို ပညာေရးဆိုင္ရာ ေဆြးေႏြးပြဲႀကီးေတြလည္း လုပ္လာလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရတယ္။ ျမန္ျမန္လုပ္ေလ ေကာင္းေလလို႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီလိုလုပ္တဲ့အခါမႇာ အရင့္အရင္ ေခတ္အဆက္ဆက္ကလုပ္ခဲ့တဲ့ ညီလာခံေတြလို အခရာအက်ဆံုး အဓိကလူေတြကို ခ်န္ထားပစ္ခဲ့တာမ်ဳိး မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။ ေရႇးကေဆြးေႏြးပြဲႀကီးေတြ ညီလာခံႀကီးေတြ က်င္းပတဲ့အခါ အ စိုးရဌာနဆိုင္ရာ အရာရႇိႀကီးေတြနဲ႔ တကၠသိုလ္က ပါေမာကၡႀကီးေတြ၊ ဆရာ၊ ဆရာမႀကီးေတြနဲ႔ တျခားပညာရႇင္ႀကီးေတြကို ဖိတ္ၾကားတက္ေရာက္ေစခဲ့တယ္။ တကယ့္ကာယကံရႇင္ေတြေတာ့ မပါဘူး။

လယ္မင္းသားေတြ
ေတာင္သူလယ္သမား ညီလာခံေတြမႇာ တဘက္ႀကီးေတြေခါင္းမႇာ ေပါင္းထားတဲ့ၿမိဳ႕က အရာရႇိႀကီးေတြနဲ႔ ပါတီေကာင္စီ၀င္ေတြ၊ လယ္သမားေယာင္ေယာင္၊ စပါးပြဲစား၊ ပဲစားေယာင္ေယာင္ 'လယ္မင္းသား' ေတြခ်ည္း တက္ေရာက္ၿပီး ေရးေပးထားတာေတြကို ဖတ္ၾက၊ ေျပာၾကတယ္။ လယ္သမားစစ္စစ္ေတြမပါေတာ့ ပကတိအေျခအေနမႇန္ကို ဘယ္လိုလုပ္သိမႇာလဲ။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ အပ္နဲ႔ထြင္းရမယ့္ကိစၥေတြကို ပုဆိန္နဲ႔ေပါက္ၿပီး ရႇင္းရတဲ့အျဖစ္မ်ဳိးေတြ ျဖစ္လာရတာမဟုတ္လား။

ရင္ဖြင့္သံေတြ
အလုပ္သမားညီလာခံဆိုတာေတြလည္း အလားတူပဲ။ ဘာမႇ မထူးဘူး။ အျပာေရာင္ အလုပ္သမား၀တ္စံု၀တ္ထားတဲ့ ညႊန္ခ်ဳပ္ေတြ၊ ညႊန္မႇဴးေတြ၊ စက္႐ံုမႇဴးေတြ၊ မန္ေနဂ်ာေတြနဲ႔ အလုပ္သမား အရာရႇိေတြခ်ည္းပဲ။ အဲဒီေတာ့ စက္႐ံု၊ အလုပ္႐ံုေတြရဲ႕ အေျခ အေနမႇန္ကို မသိရေတာ့ဘူး။ တစ္ႏႇစ္လံုးရပ္ထားၿပီး လူႀကီးလာမႇ စြမ္းအားျပည့္လည္ျပတဲ့ စက္႐ံုမ်ဳိးေတြကိုပဲ ဟုတ္လႇၿပီ ထင္ေနၾကတာ။ ဒါမ်ဳိးေတြ မေန႔တစ္ေန႔ကအထိေတာင္ ျမင္ေတြ႕ေနရေသးတယ္။ ဒီေန႔ဒီအခ်ိန္မႇာေတာ့ ဒါမ်ဳိးေတြဆက္ၿပီး ရႇိမေနသင့္ေတာ့ဘူး။ လယ္ယာစိုက္ပ်ဳိးေရးကိစၥေတြမႇာ အညာက၊ ျမစ္၀ကြၽန္းေပၚက၊ ေျမလတ္က၊ ကမ္း႐ိုးတန္းက၊ ေတာင္ေပၚကစသျဖင့္ ေဒသစံုက ေတာင္သူလယ္သမားစစ္စစ္ေတြရဲ႕ ရင္ဖြင့္သံေတြၾကားရေအာင္ လုပ္ဖို႔လိုတယ္။ အလုပ္သမားကိစၥေတြမႇာလည္း အလုပ္သမားစစ္စစ္ေတြ မပါမျဖစ္ ပါရပါမယ္။

ဆရာေတြကအသိဆံုး
လယ္ယာကိစၥကို လယ္သမားထက္ ဘယ္သူမႇ ပိုမသိႏိုင္ဘူး။ အလုပ္သမားကိစၥကို အလုပ္သမားက အသိဆံုးပဲ။ အလားတူပဲ ပညာေရးကိစၥမႇာလည္း လက္ေတြ႕သင္ၾကားေပးေနရတဲ့ ဆရာ၊ ဆရာမေတြနဲ႔ သင္ၾကားခံေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ ထက္ ဘယ္သူမႇ ပိုမသိႏိုင္ဘူး။ အဆင့္ျမင့္နဲ႔ အထက္တန္းပညာေရးကိစၥ ေဆြးေႏြးပြဲေတြမႇာ လက္ေတြ႔သင္ၾကားေပးေနတဲ့ ဆရာ၊ ဆရာမေတြ မပါမျဖစ္ ပါေစသင့္သလို အရြယ္ေရာက္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ အထက္တန္းနဲ႔ အဆင့္ျမင့္ပညာေက်ာင္းသားေတြရဲ႕အသံေတြပါ ၾကားႏိုင္ေအာင္ သူတို႔ကိုလည္း ပါ၀င္ေစသင့္ပါတယ္။

လြတ္လပ္တဲ့ တကၠသိုလ္ပညာေရး
ေရႇးကတကၠသိုလ္ဆီးနိတ္လို႔ေခၚတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕ဆိုတာ ရႇိတယ္။ အဲဒီမႇာ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က အဓိပတိျဖစ္ၿပီး ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးက ဒုတိယအဓိပတိ ျဖစ္တယ္။ ဘာသာရပ္အလုိက္ ပါေမာကၡေတြက ဆီးနိတ္လူႀကီးမ်ားအျဖစ္ပါ၀င္ၿပီး ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖကိုယ္စားလႇယ္ နဲ႔ ေက်ာင္းသားမ်ားရဲ႕ကိုယ္စားလႇယ္အျဖစ္ သမဂၢဥကၠ႒က ပါ၀င္ရတယ္။ တကၠသိုလ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး သင္ၾကားေရးကိစၥ အရပ္ရပ္ကို ဒီအဖြဲ႕က လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္တယ္။ အစုိးရက ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္တာမ်ဳိး မလုပ္ဘူး။

ဒီမိုကေရစီေခတ္မႇာ ဒီမိုကေရစီပညာေရးစနစ္ျဖစ္ဖို႔အတြက္ ေအာက္ေျခကစဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ အလားတူပဲ တျခားေနရာေတြမႇာလည္း ေအာက္ေျခက စေျပာင္းလဲဖို႔ လိုပါတယ္ . . .

က ကညစ္ေပမႇာျခစ္
ပညာေရးမႇာ အေျခခံအက်ဆံုးနဲ႔ အေရးႀကီးဆံုးက မူလတန္းပညာေရးျဖစ္တယ္။ တကၠသိုလ္အဆင့္ အထက္တန္းအဆင့္ေတြနဲ႔ အတူေရာၿပီး ေဆြးေႏြးတာမ်ဳိးမလုပ္ဘဲ မူလတန္းအဆင့္ပညာေရး ေဆြးေႏြးပြဲ သီးသန္႔ လုပ္သင့္တယ္။ မူလတန္းဆရာ၊ ဆရာမေတြကိုပဲဦး စားေပး ဖိတ္ၾကားၿပီး စာတမ္းဖတ္တာ၊ ေဆြးေႏြးတာေတြ လုပ္ေစသင့္တယ္။ ပညာေရးတကၠသိုလ္ ေကာလိပ္ေတြက မူလတန္းပညာသင္ၾကားေရးဆိုင္ရာ ဆရာ၊ ဆရာမေတြကလည္း ေခတ္မီသင္ၾကားေရး နည္းစနစ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ စာတမ္းေတြတင္တာ၊ ေဟာေျပာ တာေတြ လုပ္ေစသင့္တယ္။ မူလတန္းအတြက္ ျပ႒ာန္းစာအုပ္ေတြ ေရးသားျပဳစုတဲ့ေနရာမႇာလည္း ဒီပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ မပါမျဖစ္ပါသင့္သူေတြျဖစ္တယ္။ မူလတန္းကေလးေတြရဲ႕အေၾကာင္းကို မူလတန္းဆရာ၊ ဆရာမေတြက အသိဆံုးျဖစ္တယ္။ ကေလးေတြအေၾကာင္းမသိသူေတြကို အေရး ခုိင္းတဲ့အတြက္ ေရႇးက 'က ကညစ္ေပ မႇာျခစ္' ဆိုတဲ့ စာအုပ္မ်ဳိးေတြ ထြက္ရႇိလာတာျဖစ္တယ္။

ကညစ္ကို မျမင္ဖူးဘူး
'ကႀကီးကစြန္းပင္ ေရမႇာရႊင္' ဆိုတဲ့ စာကဟုတ္ေနပါလွ်က္နဲ႔ 'က ကညစ္ေပမႇာျခစ္' လုပ္ပစ္လိုက္ေတာ့ အားလံုး ဒုကၡေရာက္ကုန္ၾကေရာ။ က ညစ္တို႔၊ ေပတို႔ဆိုတာ ကေလးေတြက ဘယ္လိုလုပ္သိမႇာလဲ။ ကေလး မေျပာနဲ႔ သူတို႔ကို သင္ေနရတဲ့ဆရာမေတြ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ ကညစ္ကို မျမင္ဖူးသလို ေပရြက္ကိုလည္း ျမင္ဖူးတာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းသံုးစာအုပ္ျပဳစုရာမႇာ မူလတန္းဆရာ၊ ဆရာမေတြ မပါမျဖစ္ပါသင့္တယ္လို႔ ေျပာခဲ့တာျဖစ္တယ္။

ေလ်ာစီးသလို
အေျပာင္းအလဲတစ္ခု ျပဳလုပ္တဲ့အခါမႇာ ေလႇကားထစ္တက္သလို တစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္ အထက္ကိုတက္သြားတဲ့ပံုစံနဲ႔ သြားရပါတယ္။ ဒါမႇ ေခ်ာေခ်ာေမာေမာနဲ႔ လိုရာေရာက္ပါတယ္။ ေလ်ာစီးသလိုအေပၚကေအာက္ကို ေလ်ာခ်တဲ့ပံုစံနဲ႔ သြားတာက ၀႐ုန္းသုန္းကားႏိုင္လႇၿပီး အခန္႔မသင့္ရင္ တလိမ့္ေခါက္ေကြးက်သြားတတ္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီေခတ္မႇာ ဒီမိုကေရစီပညာေရးစနစ္ျဖစ္ဖို႔အတြက္ ေအာက္ေျခကစဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ အလားတူပဲ တျခားေနရာေတြမႇာလည္း ေအာက္ေျခကစေျပာင္းလဲဖို႔ လိုပါတယ္။ အေပၚပိုင္းပဲေျပာင္းၿပီး ေအာက္ပိုင္း အေျခခံက မေျပာင္းဘဲနဲ႔ေတာ့ ဘယ္နည္းနဲ႔မႇ ဒီမိုကေရစီျဖစ္မလာႏိုင္ဘူးလို႔ ေျပာလိုက္ခ်င္ပါတယ္။

Wednesday, November 23, 2011

မႏွင္းဆီသို႔ … ေပးစာ(Kamar Pale)

မႏွင္းဆီသို႔ … ေပးစာ
ဆူးေတြကုိမွ
သိပ္ၿပီးမုန္းေနပါသတဲ့လား
မႏွင္းဆီ …။

သင့္ရဲ႕
အလွ
ဣေျႏၵ
ဘ၀
ဂုဏ္သိကၡာ
ရွင္သန္ျခင္းမွာ
သင့္အတြက္
ႏွလံုးသား ခံကတုတ္ဟာ
ဆူးကေလးေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္။

ေညာင္ေရ ပန္းအိုး
မဟူရာ ေကသာ
ပြဲတက္မဂၤလာ
သင့္ကိုယ္သင္
စိတ္ခ်ယံုၾကည္ေစမႈကုိ
သင္မုန္းေနတဲ့ ဆူးကေလးေတြက
သူတို႔ေသြးနဲ႔ ေဆးမင္ထိုးခဲ့တယ္။

ဆူးေတြကိုမွ
သိပ္ၿပီးမုန္းေနပါသတဲ့လား
မႏွင္းဆီ …။

ရွိေစေတာ့ …
ရွိပါေစေတာ့ မႏွင္းဆီ
ကမ္းႏွင့္ေလွငယ္ဟာ
ဒီမွ်သာပဲ
ဆံုစည္းခြင့္ဟာ ရွိခဲ့တယ္။

သတိတရားကေလးနဲ႔
ေရွ႕ဆက္သြားပါ … မႏွင္းဆီ
ငယ္က
ထားခဲ့တဲ့
သံေယာဇဥ္ ေမတၱာတရားေတြက
ခုထိ
ရနံ႔မျပယ္ႏိုင္ေအာင္
စြဲလို႔ၿမဲလို႔ ေနဆဲပဲ။

မႏွင္းဆီ
မင့္အတြက္
ေနာက္ဆံုး ေစတနာစကားကုိ ဆိုပါမယ္
ေနညိဳခ်ိန္
ေရႊအိုေရာင္ ျခယ္ေရးထားတဲ့
မိုးသားတိမ္ဆိုင္ေတြနဲ႔ အၿပိဳင္
ဆံၿမိတ္မေျပခင္
အေႂကြမေစာေစဖို႔ ။ ။

မႏွင္းဆီ
ငယ္အိပ္မက္ေတြကို
အၿပီးတိုင္ စြန္႔လႊတ္လိုက္ၿပီလား။
Ref:"8888peoplepower@yahoogroups.com"

Monday, November 21, 2011

ပညာေရးကြန္ယက္ (၁) ႏွစ္ၿပည့္ ေစ်းေ၇ာင္းပြဲေတာ္ရုပ္/သံ

Ref:http://www.facebook.com/burmavjmedia?sk=wall

ထိပ္တန္းက်ေသာ အစိုးရ(Written by လူထုစိန္၀င္း)

အခုတေလာ စာေရးပ်က္တာေတြ မ်ားေနတယ္။ ႏို၀င္ဘာလလယ္ ေရာက္ေနတာေတာင္ ရန္ကုန္မႇာ ေဆာင္းမ၀င္ေသးဘဲ ပူျမဲပူေနေသးတာေၾကာင့္ ေနလို႔ထိုင္လို႔ သိပ္မေကာင္းဘူး။ ၿပီးေတာ့ ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း ေခါင္းပူစရာေတြကလည္း မ်ားတယ္။ 

လြတ္ၿပီဆိုနဲ႔ ၀င္မယ္ဆို
တိုင္းေရးျပည္ေရး လႈပ္လႈပ္ရႇား ရႇားျဖစ္လာတဲ့အခါမ်ဳိးေတြဆိုရင္ ဧည့္မ်ားသလို ဖုန္းေခၚသံေတြလည္း မ်ားတယ္။ မ်က္စိႀကီး နားႀကီး ရပ္ကြက္ထဲက လူတစ္ေယာက္လို႔ အမ်ားက ထင္မႇတ္မႇားေနၾကေလေတာ့ တစ္ခုခု အသံၾကားတုိင္း လႇမ္းေမးတတ္ၾကတယ္။ ဒီရက္ပိုင္းမႇာေတာ့ 'လြတ္ၿပီဆို' နဲ႔ '၀င္မယ္ဆို' ေမးခြန္း ႏႇစ္ခုကို ေမာေလာက္ေအာင္ကို ေျဖေနရတယ္။ မသိပါဘူး၊ မၾကားပါဘူး၊ မသိပါဘူး။ မၾကားပါဘူးေပါ့။ ဟုတ္တယ္ေလ ႏိုင္ငံ့အေရး ေပါက္နဲ႔ေက်းဆိုတာ အင္မတန္ခန္႔မႇန္းရ ခက္တာကလား။ မုိးေလ၀သခန္႔မႇန္းသလို ရာသီဥတုသာသာယာယာရႇိ မယ္ ခန္႔မႇန္းထားေပမယ့္ တ၀ုန္း၀ုန္း တဒိုင္းဒိုင္းထစ္ခ်ဳန္းၿပီး မိုးေတြသည္း ႀကီးမဲႀကီး ရြာခ်င္ရြာခ်တတ္တာ။

ဒီမိုကေရစီၾကာေတာမိုး
မ်က္စိႀကီးနားႀကီး ရပ္ကြက္သားဆိုေပမယ့္ မ်က္စိကမႈန္သီၿပီး နားကလည္း ထိုင္းေနၿပီဆိုေတာ့ တည့္တည့္ေျပာမႇ ရိပ္မိတယ္ဆို႐ံုေလာက္ ရႇိေတာ့တာ။ အဲဒီေတာ့ မသိပါဘူး။ မၾကားပါဘူးဆိုတာထက္ ဘာမႇပုိမေျပာႏိုင္ ေတာ့ဘူး။ ဒီမိုကေရစီဆိုတာကလည္း ၾကာေတာမႇာရြာတဲ့ ေပါကၡရ ၀သမိုးလို စိုခ်င္တဲ့ေနရာမႇာစိုၿပီး ေျခာက္ခ်င္တဲ့ေနရာမႇာ ေျခာက္တဲ့ သေဘာရႇိတယ္ထင္ပါရဲ႕။ အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားမႇာ ထုတ္ျပန္ေၾကညာ ေတာ့မႇ သိရတာခ်ည္းပါပဲ။ ကိုယ္တိုင္က သတင္းသမားျဖစ္ေတာ့ အခ်က္အလက္ မရႇိရင္ မေျပာတတ္ဘူး။ ေရာ္ရမ္းမႇန္းဆလည္း မလုပ္တတ္ဘူး။ ခုအခ်ိန္မႇာ သတင္းစာထုတ္မလားလို႔ေမးရင္ ေခါင္းခါမိမႇာပဲ။ ဘယ္လိုမႇ လုပ္တတ္မႇာ မဟုတ္တာ ေသခ်ာတယ္။

ငါးၾကင္းဆီနဲ႔ ငါးၾကင္းေၾကာ္
စာေတြအမ်ားႀကီးေရးေနေတာ့ ဓာတ္မသိသူေတြကေတာ့ မ်က္စိႀကီး နားႀကီးလို႔ ထင္ၾကရႇာတာေပါ့။ အဲဒီ အထင္နဲ႔ပဲ တစ္ခုခုလႈပ္လႈပ္ရြရြ ၾကားရျမင္ရတာနဲ႔ ဖုန္းလႇမ္းဆက္ၾကတယ္။ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္းက ျခံထဲကို ဘယ္အခ်ိန္က ကားဘယ္ႏႇစင္း ၀င္သြားတယ္ဆိုတာမ်ဳိး၊ အင္းစိန္ေထာင္ ဗူး၀မႇာ သတင္းေထာက္ေတြ အမ်ားႀကီး လာေစာင့္ေနတယ္ဆိုတာမ်ဳိး သတင္းေတြ လႇမ္းေျပာၾကတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ငါးၾကင္းဆီနဲ႔ငါးၾကင္းေၾကာ္သလို လူထုဆီကရတဲ့သတင္းေတြကို လူထုဆီျပန္ပို႔ေပးရတယ္။ နည္းနည္းေလး၀ါယမစိုက္ထုတ္ၿပီး ေသခ်ာ ေအာင္ ထပ္ဆင့္ေမးျမန္းရတာမ်ဳိးေတာ့ ရႇိတာေပါ့ေလ။ ဒါေလာက္ကေလးမႇ မလုပ္ရင္လည္း သတင္းသမားလို႔ အေခၚမခံထိုက္ေတာ့ပါဘူး။

ေစာင့္ၾကည့္မယ္ဆိုတဲ့ ကိစၥ
သမၼတဦးသိန္းစိန္အစိုးရကို မေထာက္ခံေသးဘူး။ ေထာင္ထဲက လူေတြလႊတ္၊ မလႊတ္ဆိုတဲ့စံနဲ႔ ျပည္တြင္းစစ္ ရပ္စဲေရး လုပ္ မလုပ္ဆိုတဲ့ စံႏႇစ္ခုနဲ႔ ခ်ိန္ထိုးၿပီး ေစာင့္ၾကည့္ဦးမယ္လို႔ ဂ်ာနယ္ေတြအေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမႇာ ေရးခဲ့တာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေမးျမန္းၾကသူ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္။ တခ်ဳိ႕က ဖုန္းဆက္တယ္။ တခ်ဳိ႕က စာေရးတယ္။ တခ်ဳိ႕က လူကိုယ္တိုင္ လာၿပီးေမးတယ္။ အင္တာနက္ကတစ္ဆင့္ ေမးတာေတြလည္းရႇိတယ္။ တခ်ဳိ႕က ေစာင့္ၾကည့္တာကို သေဘာတူတယ္။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ဘာေစာင့္ၾကည့္စရာလိုသလဲ ဒီပုတ္ထဲက ဒီပဲ ေတြပဲမဟုတ္ဘူးလားလို႔ ေစာဒက တက္ၾကတယ္။ တက္ပါေစ။ဒီလို ကုိယ္မႀကိဳက္တာကို မႀကိဳက္ဘူး ေျပာခြင့္ရႇိမႇ ဒီမိုကေရစီလို႔ ေခၚႏိုင္မႇာေပါ့။ အထက္ကေျပာသမွ် လက္ညႇိဳးေထာင္ ေခါင္းညိတ္လုပ္တဲ့ အက်င့္ေတြ ဆက္ၿပီးသယ္ေဆာင္လာဖို႔ မေကာင္းပါဘူး။

ျဖည့္စြက္ခ်က္
ေစာင့္ၾကည့္တာကို သေဘာတူသူနဲ႔ မတူသူပဲ ရႇိတာမဟုတ္ဘူး။ ျဖည့္စြက္ေဆြးေႏြးသူလည္း ရႇိပါတယ္။ သူ႔ေဆြးေႏြးခ်က္ကလည္း မႇန္ေနတာေၾကာင့္ ထည့္မစဥ္းစားလို႔မျဖစ္ဘူး ယူဆတယ္။ သူက စံႏႇစ္ခုနဲ႔ ခ်ိန္ထိုးၾကည့္႐ံု နဲ႔တင္ မလံုေလာက္ဘူးလို႔ ေထာက္ျပတယ္။ တိုင္းသူ ျပည္သားအမ်ားစုႀကီးရဲ႕ေက်ာေပၚမႇာပိေနတဲ့ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးေတြကို ေလ်ာ့ခ်မပစ္သေရြ႕ ကာလပတ္လံုး ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းမႇန္ေပၚကို ေရာက္ၿပီလို႔ မဆိုႏိုင္ဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။ ေဆြးေႏြးသူ မိတ္ေဆြက မႏၲေလးက လုပ္ငန္းရႇင္တစ္ေယာက္ပါ။ တုိင္းသူျပည္သားမ်ားအေနနဲ႔ ေျမခြန္၊ အိမ္ခြန္၊ ေရခြန္၊ မီးခြန္၊ ကုန္သြယ္လုပ္ငန္းခြန္၊ ၀င္ေငြခြန္စတဲ့ တရား၀င္ အခြန္အတုတ္မ်ားကို မႇန္မႇန္ကန္ကန္ ေပးသြင္းထမ္းေဆာင္ဖို႔ တာ၀န္ရႇိတယ္။ ေရႇာင္ရႇားပ်က္ကြယ္ရင္ အေရးယူသင့္တယ္လို႔ သူက လက္ခံပါတယ္။

တခ်ဳိ႕ကေစာင့္ၾကည့္တာကို သေဘာတူတယ္။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ဘာေစာင့္ၾကည့္စရာလိုသလဲ ဒီပုတ္ထဲက ဒီပဲေတြပဲ မဟုတ္ဘူးလားလို႔ ေစာဒကတက္ၾကတယ္။ တက္ပါေစ။ ဒီလိုကုိယ္မႀကိဳက္တာကို မႀကိဳက္ဘူး ေျပာခြင့္ရႇိမႇ ဒီမိုကေရစီလို႔ ေခၚႏိုင္မႇာေပါ့။ အထက္ကေျပာသမွ် လက္ညႇိဳးေထာင္ေခါင္းညိတ္ လုပ္တဲ့အက်င့္ေတြ ဆက္ၿပီးသယ္ေဆာင္လာဖို႔ မေကာင္းပါဘူး . . .

ခါးစည္းခံခဲ့ရ
တရား၀င္ဥပေဒနဲ႔ ျပ႒ာန္းသတ္မႇတ္ထားတဲ့ အခြန္အတုတ္မ်ားအျပင္ မလိုလားအပ္တဲ့ ဥပေဒနဲ႔လည္း မကိုက္ညီတဲ့ ေခါင္းစဥ္အမ်ဳိးမ်ဳိးတပ္ထားတဲ့ ေကာက္ခံမႈေတြက တရား၀င္ အခြန္အခေတြထက္ အမ်ဳိးပိုစံုၿပီး ေကာက္ခံ မႈပမာဏကလည္း မတန္တဆ ႀကီးမားမ်ားျပားလြန္းတဲ့ဒဏ္ ကို ေတာေရာၿမိဳ႕ပါမက်န္ ႏႇစ္ငါးဆယ္လံုးလံုး ခါးစည္းခံခဲ့ရတာေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ရဲ႕စီးပြားေရး နာလန္မထူႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ေနတာလို႔ သူကဆိုပါတယ္။ ၿမိဳ႕ေပၚက လုပ္ငန္းရႇင္ေတြဆိုရင္ ဥပေဒအရ ေကာက္ခံတဲ့အခြန္ေတြအျပင္ ေတာ္ေတာ္ၾကာ လမ္းခင္းဖို႔ဆိုၿပီး အနည္းဆံုး ငါးသိန္းက ဆယ္သိန္း၊ ဆယ့္ငါးသိန္းထိ ေကာက္လိုက္၊ ေတာ္ေတာ္ၾကာ ထရန္စေဖာ္မာထိုင္ဖို႔ဆိုၿပီး ငါးသိန္း၊ ဆယ္သိန္းေကာက္လိုက္၊ ေရပိုက္သြယ္ဖို႔၊ ဖုန္းလိုင္းသြယ္ဖို႔ဆို ေကာက္လုိက္နဲ႔ တစ္ႏႇစ္ပတ္လံုးေကာက္လို႔ မၿပီးႏိုင္ေတာ့ဘူး။

ျပာတာေတာင္ ဆရာေခၚရ
ဒီေကာက္ခံမႈေတြလုပ္ၿပီး လုပ္ငန္းေတြၿပီးေအာင္ လုပ္ မလုပ္ဆိုတာ မသိရသလို စာရင္းအင္းရႇင္းတမ္းလည္း ဘယ္ေတာ့မႇမျမင္ရဘူး။ ေတာက ေတာင္သူလယ္သမားေတြဆို ပိုဆိုးတယ္။ ႐ံုးက စာလာပိုတဲ့ျပာတာကိုေတာင္ ေၾကာက္ၿပီး ဆရာေခၚေနၾကရတာဆိုေတာ့ ဘာလာေကာက္ ေကာက္ ေမးရဲ ျမန္းရဲၾကတာမဟုတ္ဘူး။ ထည့္လိုက္ၾကရတာပဲ။ အမေတာ္ေၾကးထုတ္ေခ်းတဲ့အခါမ်ား ဟိုဟာဒီဟာေတြ ျဖတ္ယူထားလည္း မေျပာရဲဘူး။ ၿငိမ္ေနၾကရတယ္။ အဆိုးဆံုးကေတာ့ ေစ်းလာေရာင္းတဲ့သူေတြ ျဖစ္တယ္။ အမေတာ္ေၾကး ထုတ္ေပးတဲ့ေနရာနားမႇာ ကားေတြ ထုိးဆိုက္ၿပီး ဌာနဆိုင္ရာလိုလို ဘာလိုလိုနဲ႔ ေရာင္ေတာ္ျပန္ေရာလႊတ္ၿပီး ေျမဆီေတြနဲ႔ ပိုးသတ္ေဆးေတြ မ၀ယ္မေနရ ဇြတ္ေရာင္းၾကတယ္။ သူတို႔ ေရာင္းတဲ့တံဆိပ္ေတြက မေကာင္းလို႔ မ၀ယ္ခ်င္ေပမယ့္လည္း လယ္သမားေတြက ျပန္ေျပာရဲတာ မဟုတ္ဘူး။

အမေတာ္ေၾကးစနစ္ျပင္ဖို႔လို
အမေတာ္ေၾကးေပးတဲ့စနစ္ကို လည္းျပဳျပင္ဖို႔ စဥ္းစားသင့္တာၾကာၿပီ။ အမေတာ္ေၾကးေပး႐ံုနဲ႔ လယ္သမားေတြရဲ႕ အခက္အခဲ ေျပလည္သြားတာမဟုတ္ဘူး။ ေပးတုန္းက ဟိုႏႈတ္ ဒီႏႈတ္နဲ႔ အျပည့္မရေပမယ့္ ျပန္ဆပ္ခ်ိန္ ေရာက္ေတာ့ အျပည့္ဆပ္ၾကရတာ။ လယ္သမားေတြရဲ႕ဘ၀ အမႇန္ တကယ္တုိးတက္ဖို႔ဆိုရင္ မ်ဳိးေကာင္းမ်ဳိးသန္႔ သီးႏႇံေတြ ျဖန္႔ျဖဴးေပးၿပီး နည္းပညာအကူအညီေတြ လံုလံုေလာက္ေလာက္ ပံ့ပိုးေပးၾကရမႇာျဖစ္တယ္။ အဓိကကေတာ့ လယ္သမားေတြရဲ႕ ေက်ာေပၚက ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးေတြျဖစ္တဲ့ တရားမ၀င္ေငြေကာက္ခံမႈမ်ဳိးစံုကို အျမန္ဆံုး ရပ္စဲပစ္ဖို႔ျဖစ္တယ္။ ဒါေတြမလုပ္ဘဲနဲ႔ စီးပြားေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈလုပ္မယ္ေျပာဆိုေနျခင္းဟာ အိတ္ေပါက္နဲ႔ဖားေကာက္သလိုသာ ရႇိလိမ့္မယ္လို႔လည္း မိတ္ေဆြက ေထာက္ျပပါတယ္။

ထိပ္တန္းက်ေသာ အစိုးရ
ေနာက္ဆံုးေတာ့ မိတ္ေဆြက လူထုဦးလႇရဲ႕ 'ေထာင္နဲ႔လူသား' စာအုပ္ အဖြင့္စာမ်က္ႏႇာမႇာပါတဲ့ စာပိုဒ္ကေလးကို ဖတ္ျဖစ္ေအာင္ ဖတ္ၾကည့္စမ္းပါလို႔ ညႊန္းလိုက္တဲ့အတြက္ ရႇာၿပီးဖတ္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ဒီလိုေတြ႕ရပါတယ္။

"အစိုးရ"
''ဆင္းရဲသားမ်ားေပ်ာ္ရႊင္၍ ပညာမတတ္သူ၊ ဒုကၡေရာက္သူမ်ား မရႇိဘဲ အက်ဥ္းသားမဲ့ေသာ ေထာင္၊ သူေတာင္းစားကင္းေသာ လမ္း၊ လူအိုမ်ားခ်မ္းသာ၍ အခြန္အတုတ္နည္းပါေပသည္ဟု ေျပာႏုိင္ေသာ အစိုးရမ်ဳိးမႇ ေလာကတြင္ ထိပ္တန္းက်ေသာ အစိုးရဟု ႂကြားႏိုင္သည္"

Sunday, November 20, 2011

မႏၲေလးၿမိဳ႕ အိုးဘိုေထာင္အတြင္း ေမြးဖြားေသာ ကေလးငယ္အား ၇ ႏႇစ္အၾကာတြင္ ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕နယ္ ပရဟိတဘုန္းေတာ္ႀကီးတစ္ပါးက ေခၚယူေမြးစား

မႏၲေလးၿမိဳ႕ အိုးဘိုေထာင္အ တြင္း ေမြးဖြားေသာ ကေလးငယ္အား ၇ ႏႇစ္အၾကာတြင္ ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕နယ္ ေအာင္ခ်မ္းသာေက်း႐ြားအုပ္စု ၀ါးဘိုးေရေက်းရြာ အာရႇအလင္းေရာင္စာသင္တိုက္ မိဘမဲ့အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီး ေစာင့္ေရႇာက္ေရးေက်ာင္း ဆရာေတာ္က ႏို၀င္ဘာလ ၁၇ ရက္ေန႔က ေခၚယူေမြးစားခဲ့ေၾကာင္း သတင္းရရႇိသည္။

''ကေလးအေမက ကိုယ္၀န္ႀကီးနဲ႔ ေထာင္ထဲကို ေရာက္လာတယ္။ ေမြးဖြားခါနီးမႇာ ေထာင္ေဆး႐ံုကတစ္ဆင့္ ဗဟိုအမ်ဳိးသမီးေဆး႐ံုကို ပို႔ေပးခဲ့ၿပီး ဗိုက္ခြဲေမြးခဲ့တယ္လို႔ သိရတယ္။ ကေလးက ေထာင္ထဲမႇာ ၇ ႏႇစ္ ေလာက္ေန ခဲ့ရတယ္။အခုေမြးစားတဲ့ သူေပၚလာတယ္။ အခုလို ေမြးစားတဲ့သူေပၚလာတဲ့အတြက္ ကေလးရဲ႕ ေရႇ႕ေရးအတြက္ ေကာင္းသြားတာေပါ့'' ဟု ကေလးမိခင္ႏႇင့္ နီးစပ္သူတစ္ဦးက ေျပာသည္။ အဆိုပါကေလးငယ္၏ မိခင္ က်န္းမာေရးမေကာင္းသျဖင့္ ျပင္ပတြင္ ေဆးကုသမႈခံယူစဥ္ နီးစပ္သူမ်ားက ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕နယ္ ေအာင္ခ်မ္းသာေက်း႐ြားအုပ္စု ၀ါးဘိုးေရေက်း႐ြာ အာရႇအလင္းေရာင္ စာသင္တိုက္ မိဘမဲ့အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီး ေစာင့္ေရႇာက္ေရးေက်ာင္းသို႔ ဆက္ သြယ္ေပးခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

''ကေလးရဲ႕ မိခင္က်န္းမာေရး မေကာင္းလို႔ ဗဟိုအမ်ိဳးသမီးေဆး႐ံုမႇာ အမ်ိဳးသမီးေရာဂါနဲ႔ ေဆးလာကုေတာ့ ကေလးကပါလာတယ္။ နီးစပ္သူေတြက ဘုန္းဘုန္းနဲ႔ လႇမ္းဆက္သြယ္တယ္။ ဒါနဲ႔ကေလးကို ေမြးစားျဖစ္သြား တယ္။ ကေလးပံုစံေလးက ခ်စ္စရာေလးပါ။သူ႔မႇာအျပစ္မရႇိဘဲနဲ႔ ေထာင္ထဲမႇာ ေနေနရတာ မေကာင္းပါဘူး''ဟု အာရႇအလင္းေရာင္ ဆရာေတာ္ဘဒၵႏၲစိႏၲိတက မိန္႔ၾကားသည္။

အိုးဘိုအက်ဥ္းေထာင္အတြင္း ၇ ႏႇစ္ၾကာ ေနထိုင္ခဲ့ေသာ ကေလး၏ အမည္မႇာ မသြန္း၀သန္ၿဖိဳးျဖစ္ၿပီး ၂၀၀၄ ခုႏႇစ္ ၾသဂုတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔က ေမြးဖြားခဲ့ေၾကာင္း၊ လက္ရႇိတြင္ အသက္ ၇ႏႇစ္ ၃ လရႇိၿပီျဖစ္ေၾကာင္း၊ မိခင္ျဖစ္သူမႇာ ေထာင္ဒဏ္ ၂၆ ႏႇစ္ က်ခ့ဲေနရေသာ အက်ဥ္းသူတစ္ဦး ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
Ref:http://www.news-eleven.com/

Friday, November 18, 2011

အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္အေနျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးပါတီအျဖစ္ မွတ္ပံုတင္ၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားတြင္ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ျပိဳင္မည္ဟု ဆံုးျဖတ္

ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား မွတ္ပံုတင္ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔ အစည္းအေ၀း က်င္းပေနစဥ္
 အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္အေနျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးပါတီအျဖစ္ မွတ္ပံုတင္ၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားတြင္ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ျပိဳင္မည္ဟု ဆံုးျဖတ္ခဲ့ေၾကာင္း ႏို၀င္ဘာလ (၁၈)ရက္ေန႔တြင္ ျပဳလုပ္သည့္ ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔ အစည္းအေ၀း ေၾကညာခ်က္အရ သိရသည္။
 အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔ အစည္းအေ၀းအျပီးတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ေတြ႕ရစဥ္
 အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔ အစည္းအေ၀းအျပီးတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ေတြ႕ရစဥ္။
အဆိုပါဆံုးျဖတ္ခ်က္မေၾကညာမီတြင္ "ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရရင္ က်မက မွတ္ပံုတင္ေရးဘက္က ရပ္တယ္ ၊ ေရြးေကာက္ပြဲကိုလည္း (၃) ေနရာ စတိအစား လစ္လပ္ေနရာအားလံုးကို ယွဥ္ျပိဳင္ေစခ်င္တယ္" ဟု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေျပာၾကားခဲ့သည္။ အဆိုပါအစည္းအေ၀း၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ၂ ရပ္မွာ
(၁) ႏိုင္ငံေရးပါတီျဖစ္မွတ္ပံုတင္မည္
(၂) ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားတြင္ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ျပိဳင္ အေရြးခံမည္ ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။

အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔ အစည္းအေ၀း တက္ေရာက္လာသူတစ္ဦးကို ေတြ႕ရစဥ္
ယခုဆံုးျဖတ္ခ်က္ ၂ ရပ္ကို ကန္႔ကြက္သူမရိွ တစ္ညီတစ္ညြတ္တည္း ခ်မွတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔ အစည္းအေ၀းတြင္ သတင္းရယူေနေသာ ျပည္တြင္း ျပည္ပ သတင္းေထာက္မ်ားအားေတြ႔ရစဥ္
Ref: http://www.news-eleven.com/

Monday, November 14, 2011

၁၄-၁၁-၂၀၁၁ မြန္းလြဲ ၁း၀၀ နာရီတြင္ N.L.D. ရုံးတြင္ က်င္းပၿပဳလုပ္ေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ ရုပ္/သံ

------------------------------------------------------------------------------------------------
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ (၁၄ ႏိုဝင္ဘာလ ၂၀၁၁)

Saturday, November 12, 2011

မစုစုေႏြး၏ျပည္ၿမဳိ႕ခရီးစဥ္ရုပ္/သံ

ေအာက္တုိဘာလ ၁၂ ရက္ေန႔က လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္နဲ႔ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာတဲ့ မစုစုေႏြးဟာ သူ႔ရဲ့ပထမဆုံးနယ္ခရီးစဥ္အျဖစ္ ျပည္ၿမိဳ႕ကုိ သြားေရာက္ခဲ့ျပီး အနီးနား ၿမိဳ႕နယ္နဲ႔ ေက်းရြာေတြက ေတာင္သူလယ္သမားေတြနဲ႔ အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အဖြဲ႔၀င္တစ္ဦးရဲ႕ေနအိမ္မွာ ႏုိ၀င္ဘာလ ၉ ရက္ေန႔က ေတြ႔ဆုံခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီလုိေတြ႕ဆုံရာမွာ အဓမၼလယ္ေျမသိမ္းခံရတာမွဳေတြ ဘဏ္စုေငြျပန္မရတာေတြအပါအ၀င္ အျခားအေထြေထြျပသနာေတြနဲ႔ပက္သက္လ​ုိ႔ ေတာင္သူလယ္သမားေတြဘက္ကတင္ျပေဆြးေ​ႏြးခဲ့ၾကပါတယ္။

ဒီေဆြးေႏြးပြဲကုိ မေကြးတုိင္းအတြင္း စစ္စရန္ ၊ ၀ဲၾကီး ၊ ေထာက္မ ၊ ကံမစတဲ့ေက်းရြာေတြနဲ႔ ပဲခူးတုိင္းေဒသၾကီးက ပန္းေတာင္ ၊ တလုတ္ပင္ ၊ ဥသွ်စ္ပင္ ၊ သူရဲတန္း ၊ သီးကုန္း ၊ စတဲ့ၿမိဳ႕ရြာေတြက ေတာင္သူလယ္သမား ၁၀၀ ေက်ာ္ေလာက္တက္ေရာက္ေဆြးေႏြးခဲ့ၾ​ကတယ္လုိ႔လည္းသိရပါတယ္။

ေတာင္သူလယ္သမားေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆုံပြဲအျပီးမွာေတာ့ မစုစုေႏြးဟာ ေသြးႏွင့္ခေလးကူညီေရးအဖြဲ႔ရဲ႕ 7 days ဆုိင္းဘုဒ္တင္ပြဲကုိသြားေရာက္ခဲ​့ပါတယ္။

အဲဒီေနာက္ ျပည္ၿမိဳ႕ အန္အယ္ဒီရုံးခ်ဳပ္မွာ ေဒါက္တာဦးခင္ေမာင္၀င္းကုိလည္းသ​ြားေရာက္ ေတြ႔ဆုံခဲ့သလုိ ျပည္ၿမိဳ႕ ေရႊစံေတာ္ဘုရားကုိလည္းသြားေရာက္​ဖူးေျမာ္ခဲ့ပါတယ္။

မစုစုေႏြးဟာ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ႏုိ၀င္ဘာလမွာ စစ္အစုိးရဆန္႔က်င္ေရးလွဳပ္ရွားမ​ွဳေၾကာင့္ ေထာင္ဒဏ္ ၁၂ ခြဲ ခ်ခံခဲ့ရတာျဖစ္ျပီး ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလ ၁၂ ရက္ေန႔ လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္မွာ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီမုိကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးအတြက္ သူ႕ရဲ႕ အနစ္နာခံလွဳပ္ရွားခဲ့မွဳေတြေၾကာ​င့္ ကေနဒါႏိုင္ငံ လူ႔အခြင့္အေရးႏွင့္ ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔တဖဲြ႔က ေပးအပ္ခ်ီးျမင့္တဲ့ လြတ္ေျမာက္ေရးဆု ၊ ခ်က္သမၼတႏုိင္ငံ people in need အဖြဲ႔က ေပးအပ္တဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔သက္ဆုိင္တဲ့ဆု အပါအ၀င္ အီတလီႏုိင္ငံ Agrate ၿမိဳ႕က ေပးအပ္တဲ့ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ၿမိဳ႕သားဆု ေတြကုိ ရရိွထားတာျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
Ref:http://www.facebook.com/burmavjmedia?sk=wall

Friday, November 11, 2011

၁၁ ရက္၊ ၁၁ လ၊ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ "၁" ေျခာက္လုံးစုံသည္႕ေန႔ ဂုဏ္ျပဳဆုေတာင္းပြဲ အခမ္းအနား ရန္ကုန္ၿမိဳ ႔ ဆီဒိုးနားဟိုတယ္တြင္က်င္းပ အခမ္းအနားသို႔ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ သူရဦးေရႊမန္း သ၀ဏ္လႊာ ေပးပို႔

၁၁ ရက္၊ ၁၁ လ၊ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ "၁" ေျခာက္လုံးစုံသည့္ေန႔ ဂုဏ္ၿပဳဆုေတာင္းပြဲ အခမ္းအနားကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ဆီဒိုးနားဟိုတယ္တြင္ က်င္းပခဲ့ၿပီး အခမ္းအနားသို႔ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ သူရဦးေရႊမန္းက သ၀ဏ္လႊာ ေပးပို႔ခဲ့သည္။

အခမ္းအနားတြင္ အနာဂတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ ဖေယာင္းတိုင္ထြန္း ဆုေတာင္းျခင္းကို ဦးဇာဂနာ၊ လႈမႈေရးအသင္းအဖြဲ႕မ်ားကိုယ္စား နာေရးကူညီမႈအသင္း ဥကၠ႒ ဦးေက်ာ္သူ၊ သတင္းမီဒီယာမ်ားကိုယ္စား ျပည္သူ႔ေခတ္ဂ်ာနယ္၏ အယ္ ဒီတာခ်ဳပ္ ေဒါက္တာေဖျမင့္၊ NGO အဖြဲ႕မ်ားကိုယ္စား ေဒါက္တာေက်ာ္သူ၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ားကိုယ္စား ဒဂုံဆိပ္ကမ္းစက္မႈဇုန္ အတြင္းေရးမွဴး ဦးေက်ာ္သူ၊ တိုင္းရင္းသားမ်ားကိုယ္စား ခ်င္းျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ခ်င္းအမ်ဳိးသားပါတီ ဥကၠ႒ ဦးဇိုဇမ္း၊ ယုံၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းက်ခံေနရသူမ်ားကိုယ္စား ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္သူ ကို ေဌးၾကြယ္၏ ညီမ မခင္မိမိၾကြယ္၊ လူငယ္ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားကိုယ္စား Generation Wave မွ ကိုေဇယ်ာေသာ္၊ လူငယ္အႏုပညာရွင္မ်ားကိုယ္စား သ႐ုပ္ေဆာင္ အဆိုေတာ္ ခ်စ္သုေ၀၊ အလုပ္သမားမ်ားကိုယ္စား လႈိင္သာယာမွ ကိုေအာင္ထြန္း၊ လယ္သမားမ်ားကိုယ္စား တြံေတးမွ ကိုေဇာ္မင္းထြန္းစသည့္ သက္ဆိုင္ရာ နယ္ပယ္အသီးသီးမွ ကိုယ္စားျပဳပုဂၢိဳလ္ ၁၁ ဦးက ဦးစြာျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ 
ထို႔ေနာက္ ဦးဇာဂနာက "ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ အမွန္ေျပာရရင္ေတာ့ ဆုမေတာင္းေတာ့ပါဘူး။ ဆုေတာင္းတိုင္းသာ ျပည့္မယ္ဆိုရင္ဆိုတဲ့ စကားကို ကြၽန္ေတာ္ မႀကိဳက္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသူ ႏိုင္ငံသား အားလုံးရဲ႕ရင္ထဲမွာမတူညီတဲ့ဆႏၵေတြ အားလုံးရွိေနၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီမတူညီတဲ့ဆႏၵေတြ အားလုံး ဒီကေန႔ကစၿပီး ျပည့္ၾကပါေစလို႔ ကြၽန္ေတာ္ ဆုေတာင္း ေပးခ်င္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ" ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ထို႔ေနာက္ ဆရာေဇာ္ဂ်ီ၏ "သင္ေသသြားေသာ္" ကဗ်ာအား အဆိုပါပုဂၢိဳလ္ ၁၁ ဦးက ရြတ္ဆုိခဲ့ၾကသည္။ 
 ယင္းေနာက္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ သူရဦးေရႊမန္းက ေပးပို႔လာသည့္ သ၀ဏ္လႊာကို ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးသိန္းညြန္႔က ဖတ္ၾကားခဲ့ရာ ယင္းသ၀ဏ္လႊာ အျပည့္အစုံမွာ "အရာခပ္သိမ္းသည္ အျမဲ မျပတ္ ေျပာင္းလဲေနသည္။ ကာလေဒသအေျခအေနႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြရွိေသာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈျဖစ္ေရးသည္ မိမိတို႔ ျမန္မာ့လူေဘာင္အဖြဲ႕အစည္းအတြင္း သက္၀င္လႈပ္ရွားရန္ လိုသည္။ ထိုလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားအား စဥ္ဆက္မျပတ္ ျပဳလုပ္ေနမွသာ ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာၿပီး ေခတ္မီဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေသာ နိုင္ငံအျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိနိုင္မည္ျဖစ္သည္။ သို႔ျဖစ္၍ အမိႏိုင္ငံေတာ္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ စဥ္ဆက္မျပတ္ လိုအပ္မည့္ ၿပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို ၿငိမ္းခ်မ္းစြာေဆာင္ရြက္ေနၾကသည့္ လူပုဂၢိဳလ္ႏွင့္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအား ဂုဏ္ျပဳရမည္ျဖစ္ပါသည္။" ဟူ၍ျဖစ္သည္။

အခမ္းအနားတြင္ ဆရာမႀကီး ပါေမာကၡေဒါက္တာေဒၚျမင့္ျမင့္ခင္က အမွတ္တရစကားေျပာၾကားခဲ့သည္။ ယင္းအျပင္ ကိုမင္းကိုႏိုင္၏ မိခင္ေဒၚလွၾကည္ကလည္း အမွတ္တရစကားေျပာၾကားခဲ့သည္။
ထို႔ေနာက္ Eleven Media Group ၏ Chairman & CEO ေဒါက္တာသန္းထြဋ္ေအာင္က ဂုဏ္ျပဳအမွတ္တရစကား ေျပာၾကားခဲ့သည္။
အခမ္းအနားသို႔ ဂုဏ္ျပဳရန္ မတက္ေရာက္ႏိုင္ေသးသည့္သူမ်ား၊ ဂုဏ္ျပဳခံႏိုင္သည့္ေနရာတြင္ မရွိသည့္သူမ်ား၊ ဘ၀ကို အသက္ေပးၿပီး စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံခဲ့ရသူမ်ား အားလံုးကို ဂုဏ္ျပဳသည့္အေနျဖင့္ စားပြဲနံပါတ္ ၁၁ ကို ေနရာ လြတ္အျဖစ္ ထားရွိၿပီး ၎တို႔ ကိုယ္စား ဂုဏ္ျပဳစီစဥ္ထားရွိခဲ့ကာ ယုံၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းခံေနရသူမ်ား၏ မိသားစု၀င္မ်ားက အဆိုပါစားပြဲ၀ိုင္းတြင္ ဆုေတာင္းခဲ့ၾကသည္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ဆီဒိုးနားဟိုတယ္တြင္ ည ၆ နာရီ ၃၀ မိနစ္မွ ည ၉ နာရီ ၃၀ မိနစ္ အထိ က်င္းပခဲ့သည့္ ၁၁ ရက္၊ ၁၁ လ၊ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ "၁" ေျခာက္လုံးစုံသည့္ေန႔ ဂုဏ္ျပဳ ဆုေတာင္းပြဲ အခမ္းအနားသို႔ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားမွ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ အၾကံေပးမ်ား၊ ယုံၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းက်ခံေနရသူမ်ား၏ မိသားစု၀င္မ်ား၊ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္မ်ား၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဆိုင္ရာ နိုင္ငံျခားသံ႐ုံးမ်ားမွ သံတမန္ မ်ား၊ INGO ႏွင့္ NGO မ်ားမွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ စာေရးဆရာမ်ား၊ ျပည္တြင္းၿပည္ပသတင္းမီဒီယာမ်ား၊ အႏုပညာရွင္မ်ား၊ ျပည္သူမ်ား ၇၀၀ ေက်ာ္ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။ 
Ref:http://www.news-eleven.com/

အသံေတြၾကားေနရတယ္

အသံေတြၾကားေနရတယ္

ထိုင္ဆိုထိုင္ ေလွ်ာက္ဆိုေလွ်ာက္
ေျပာဆိုေျပာ ေရးဆိုေရး
ျမင္ဆိုျမင္ ၾကားဆိုၾကား
၀င္ဆို၀င္ ထြက္ဆိုထြက္ေနရတဲ့ေခတ္ၾကီးထဲ၊

အသံေတြကိုၾကားေနရတယ္
ေပ်ာ့ေျပာင္းေနပါျပီ(မာေနတာေတြ၊မေျပာင္းတာေတြြကိုမစဥ္းစားဘူး)
ခဏခဏေတြ ့ေနတာပဲ(ေစာင္းၾကိဳးေတြကုန္တာထည့္မေျပာဘူး)
အေရွ ့အေနာက္ကလူေတြလာေနျပီ(ခရီးစရိတ္ေတြသာကုန္ျပီးျပန္တာမသိဘူး)
လႊတ္ေနပါျပီ လႊတ္အံုးမွာပါ(ဆင္ၾကီးကိုေခြးေမွ်ာ္သလို)
ဥပေဒေတြျပင္ေနပါျပီ(ဟိုကေလလည္လိုက္တာကိုအျမီးေလးတႏွန္ ့ႏွန္ ့)၊

အသံေတြကိုၾကားေနရတယ္
တရား၀င္မွတ္ပံုတင္ပါ(တရား၀င္ျဖစ္ေနတာနားမလည္ဘူး)
လႊတ္ေတာ္ထဲ၀င္ပါ(မိေအးႏွစ္ခါနာရေအာင္၊လႊတ္ေတာ္ျပင္ပရဲ ့တန္ဘိုးကိုနားမလည္ဘူး)
၂၀၀၈ကိုေလးစားပါ(စစ္ဖိနပ္ေအာက္တိုး၀င္ေနမွန္းမသိဘူး)
အသံေတြၾကားေနရလား
ၾကားရင္အေၾကာင္းမျပန္နဲ ့။

ျမတ္သစ္(dawn)

Wednesday, November 9, 2011

Monday, November 7, 2011

Bangkokpost-Morning Focus:Mon November 07th, 2011

Ref:Bangkokpost

Friday, November 4, 2011

Sunday, October 30, 2011

ျပည္ေထာင္စု၀န္ၾကီး ဦးေအာင္ၾကည္ႏႇင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ စတုထၴအၾကိမ္ေတြ႔ဆံု လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ေပးသင့္သူမ်ားကိစၥႏႇင့္ စီးပြားေရးဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္မႈအတြက္ အေရးပါေသာ ကိစၥရပ္မ်ားကို ေဆြးေႏြးခဲ့ေၾကာင္းသိရ

အစိုးရသစ္ လက္ထက္တြင္ ျပည္ေထာင္စု၀န္ၾကီး ဦးေအာင္ၾကည္ ႏႇင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔မႇာ စတုထၴအၾကိမ္ေျမာက္အျဖစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၃၀ရက္ေန႔ မြန္းလြဲ ၁နာရီမႇ ၁နာရီ ၅၅မိနစ္ အခ်ိန္အထိ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရႇိ စိမ္းလဲ့ကန္သာ ဧည့္ေဂဟာတြင္ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကပါသည္။ ေဆြးေႏြးမႈအျပီး၌ သတင္းမီဒီယာမ်ားႏႇင့္ေတြ႕ဆံုခဲ့ကာ သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္ကို ျပည္ေထာင္စု၀န္ၾကီး ဦးေအာင္ၾကည္က ဖတ္ၾကားခဲ့ပါသည္။

''ယခင္ ေဆြးေႏြးခဲ့မႈမ်ားအေပၚ ႏိုင္ငံေတာ္က လိုအပ္သည္မ်ား ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးေနသည့္အေျခအေန၊ တိုင္းျပည္စီးပြားေရး ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္လာေစရန္အတြက္ လြတ္လပ္စြာ ကုန္သြယ္ခြင့္၊ ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ခြင့္ ရရႇိေရးႏႇင့္ လြတ္လပ္စြာေငြေၾကးလည္ ပတ္သံုးစြဲခြင့္ရရႇိေရးတို႔၏ အေရးၾကီးမႈတို႔ႏႇင့္ပတ္သက္၍ အျမင္ခ်င္းဖလႇယ္ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကပါသည္။ ထို႔အျပင္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏႇင့္ ထာ၀ရျငိမ္းခ်မ္းေရး ရရႇိရန္ ႏိုင္ငံေတာ္က ေဆာင္ရြက္ေပးေနမႈမ်ား တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းမႈ အေျခအေနမ်ားႏႇင့္ လြတ္ျငိမ္းခ်မ္း သာခြင့္ ေပးသင့္သူမ်ားကိစၥကိုလည္း ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကပါသည္။ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးမႈမ်ားကို ဆက္လက္ျပဳလုပ္သြားရန္ သေဘာတူညီခဲ့ၾကပါသည္'' ဟု သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္၌ ပါရႇိခဲ့ပါသည္။

ထို႔ေနာက္ သတင္းေထာက္မ်ားအား ေမးခြန္းသံုးခု ေမးျမန္းခြင့္ျပဳခဲ့ျပီး ပထမဆံုးေမးခြန္းကို ႐ိုက္တာသတင္းဌာနမႇ ဦးေအာင္လႇထြန္းက ေမးျမန္းခဲ့ပါသည္။ ''လက္ရႇိျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အခင္းအက်င္းမႇာ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ တိုးတက္မႈေတြကို မၾကာေသးခင္က ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ ဥပမာေျပာရရင္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားအခ်ိဳ႕ လႊတ္ေပးတာ၊ the labour union ဖြဲ႕ခြင့္ေပးတာ၊ ဆႏၵျပခြင့္ေပးတယ္။ ေနာက္ဆံုးကေတာ့ ပါတီမႇတ္ပံုတင္ဥပေဒေပါ့။ ဒီအရာေတြက NLD ပါတီျပန္ မႇတ္ပံုတင္ဖို႔အတြက္ လံုေလာက္တဲ့ လိုအပ္ခ်က္မ်ားျဖစ္ပါျပီလား'' ဟု ဦး ေအာင္လႇထြန္းက ေမးျမန္းခဲ့ရာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေျဖၾကားခဲ့ပါသည္။

"NLDပါတီ ျပန္ျပီးေတာ့ မႇတ္ပံုတင္ေရးကိစၥဟာ ဥပေဒေပၚမႇာ တည္ပါတယ္။ အဲေတာ့ ဒီဥပေဒ အတည္ျပဳျပီးေတာ့ ထြက္လာတဲ့အထိ ကြၽန္မတို႔ေစာင့္ျပီးမႇ ေျပာႏိုင္မယ့္ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽန္မတို႔က ဒီဥပေဒက ထြက္လာျပီ ဆိုလို႔ရႇိရင္ အစည္းအေ၀းေခၚရမႇာေပါ့။ ဒါကြၽန္မ တို႔ရဲ႕ ပါတီစည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းအရ အစည္းအေ၀းေခၚျပီးမႇ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ခ်ပါလိမ့္မယ္'' ဟု ေဒၚ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေျဖၾကားခဲ့ပါသည္။

''ကြၽန္ေတာ္သိထားတာကေတာ့ ဥပေဒပါ အေၾကာင္းအရင္းရဲ႕ အဓိက အခ်က္သံုးခ်က္ကေတာ့ သိထားျပီးပါျပီ။ NLD က ဥပေဒပညာရႇင္အခိ်ဳ႕လည္း သိထားျပီးထင္ပါတယ္''ဟု ဦးေအာင္လႇထြန္းက ဆက္လက္ ေမးျမန္း ခဲ့ရာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ''ဟုတ္တယ္။ ကြၽန္မတို႔က တိက်တယ္ေလ။ ဥပေဒကို မသိရေသးလို႔၊ ကြၽန္မတို႔ မျမင္ရေသးလို႔ မေျပာေသးတာပါ'' ဟု ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။

အဆာဟိရႇင္ဘြန္း သတင္းစာမႇ ဦးတင္ေမာင္၀င္းက '' ၀န္ၾကီးနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေတြ႕တာလည္း ေလးၾကိမ္ရႇိတာ သိရပါတယ္။ အဲေတာ့ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မယ္ဆိုတာေတြကို အမ်ားအားျဖင့္ သိရပါတယ္။ အဲေတာ့ ဘယ္ေန ရာေတြမႇာ ဘယ္လိုေတြေပါ့ေနာ္၊ နည္းနည္းအေသးစိတ္ သိလိုရမယ္ဆိုရင္လည္း သိခ်င္တာေလးေတြရႇိပါတယ္''ဟု ေမးျမန္းခဲ့ပါသည္။ ထိုေမးခြန္းကို ဦးေအာင္ၾကည္က ''ကြၽန္ေတာ္တို႔ ၾသဂုတ္ ၁၂ရက္ေန႔က ထုတ္ျပန္ခဲ့တဲ့ သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္ကေလး ရႇိပါတယ္။ အဲဒီအထဲမႇာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဒီမိုကေရစီ ျဖစ္ေပၚတိုးတက္မႈ လုပ္ငန္းစဥ္မႇာပါမက၊ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရးနယ္ပယ္အသီးသီးမႇာ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ၾကမယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔သေဘာတူထားခဲ့ျပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဥစၥာဟာ ေတာ္ေတာ္ေလး ျပည့္စံုလံုေလာက္တဲ့ အေျဖျဖစ္မယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္'' ဟု ျပန္လည္ေျဖၾကားခဲ့ပါသည္။

ရန္ကုန္တိုင္းမ္ဂ်ာနယ္မႇ ကိုေက်ာ္စြာမင္း ေမးျမန္းခဲ့ေသာ''အခု ဒီေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးမႈမႇာ ဦးေအာင္ၾကည္နဲ႕ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ဟာ NLD ပါတီ မႇတ္ပံုတင္ဖို႔ ကိစၥရပ္ရယ္၊ေနာက္တစ္ခါႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ ဆက္လက္ လႊတ္ေပးေရးကိစၥရပ္ရယ္၊ ေနာက္တစ္ခါ အန္တီစုအေနနဲ႕ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတၾကီးနဲ႔ ေတြ႕ဆံုဖို႔ကိစၥရပ္ေတြကိုေရာ ေဆြးေႏြးခဲ့တာရႇိပါသလား''ေမးခြန္းကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေျဖၾကားခဲ့ပါသည္။

''ကြၽန္မတို႔ ဒီကိစၥကို အားလံုး ေဆြးေႏြးပါတယ္။ အျမဲပဲ ေတြ႕တိုင္းလည္း ဒီကိစၥကို ေဆြးေႏြးပါတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုရင္ ဒါဟာကြၽန္မတို႔ရဲ႕ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရးကိစၥနဲ႔ ဆက္ႏႊယ္ေနတဲ့ကိစၥမို႔ပါ'' ဟု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က ေျပာၾကားပါသည္။ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ထပ္မံလႊတ္ေပးရန္ အစီအစဥ္ရႇိမရႇိ ဟူေသာ ဦးေအာင္လႇထြန္း၏ ေမးခြန္းကို ဦးေအာင္ၾကည္က ျပန္လည္ ေျဖၾကားခဲ့ပါသည္။

''ကြၽန္ေတာ္တို႔က လုပ္ငန္းစဥ္တစ္ရပ္ကို လုပ္တဲ့အခါမႇာ ကြၽန္ေတာ္တို႔တစ္လႇမ္းျပီးတစ္လႇမ္း ေဆာင္ရြက္တတ္တဲ့ သဘာ၀ရႇိပါတယ္။ ဒါအားလံုးလည္း သိတဲ့အတိုင္းပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က စံုလည္းမခုန္ဘူး။ ရပ္လည္း မေနပါဘူး'' ဟု ဦးေအာင္ၾကည္က ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏႇင့္ ဦးေအာင္ၾကည္တို႔ ေတြ႕ဆံုခဲ့မႈမ်ား
၁။ ၂၀၀၇ ခုႏႇစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၂၅ ရက္
၂။ ၂၀၀၇ ခုႏႇစ္ ႏို၀င္ဘာလ ၉ ရက္
၃။ ၂၀၀၇ ခုႏႇစ္ ႏို၀င္ဘာလ ၁၉ ရက္
၄။ ၂၀၀၈ ခုႏႇစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၁၁ ရက္
၅။ ၂၀၀၈ ခုႏႇစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၃၀ ရက္
၆။ ၂၀၀၉ ခုႏႇစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၃ ရက္
၇။ ၂၀၀၉ ခုႏႇစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၇ ရက္
၈။ ၂၀၀၉ ခုႏႇစ္္ ဒီဇင္ဘာလ ၉ ရက္
၉။ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏႇစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၁၅ ရက္

အစိုးရသစ္ လက္ထက္ေတြ႔ဆံုမႈ
၁။ ၂၀၁၁ ခုုႏႇစ္္ ဇူလိုင္လ ၂၅ ရက္
၂။ ၂၀၁၁ ခုႏႇစ္ ၾသဂုတ္လ ၁၂ ရက္
၃။ ၂၀၁၁ ခုႏႇစ္ စက္တင္ဘာလ ၃၀ ရက္
၄။ ၂၀၁၁ ခုႏႇစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၃၀ရက္

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏႇင့္ ဦးေအာင္ၾကည္တို႔ ေတြ႕ဆံုခဲ့မႈမ်ား
၁။ ၂၀၀၇ ခုႏႇစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၂၅ ရက္
၂။ ၂၀၀၇ ခုႏႇစ္ ႏို၀င္ဘာလ ၉ ရက္
၃။ ၂၀၀၇ ခုႏႇစ္ ႏို၀င္ဘာလ ၁၉ ရက္
၄။ ၂၀၀၈ ခုႏႇစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၁၁ ရက္
၅။ ၂၀၀၈ ခုႏႇစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၃၀ ရက္
၆။ ၂၀၀၉ ခုႏႇစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၃ ရက္
၇။ ၂၀၀၉ ခုႏႇစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၇ ရက္
၈။ ၂၀၀၉ ခုႏႇစ္္ ဒီဇင္ဘာလ ၉ ရက္
၉။ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏႇစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၁၅ ရက္

အစိုးရသစ္ လက္ထက္ေတြ႔ဆံုမႈ
၁။ ၂၀၁၁ ခုုႏႇစ္္ ဇူလိုင္လ ၂၅ ရက္
၂။ ၂၀၁၁ ခုႏႇစ္ ၾသဂုတ္လ ၁၂ ရက္
၃။ ၂၀၁၁ ခုႏႇစ္ စက္တင္ဘာလ ၃၀ ရက္
၄။ ၂၀၁၁ ခုႏႇစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၃၀ရက္

Friday, October 28, 2011

Thursday, October 27, 2011

Ma Ha Nwe ..Win KO Khine (Rakhine song)


 ရခုိင္ျပည္နယ္ရႇိ ဓည၀တီေခတ္နန္းေတာ္ၿမိဳ႕႐ုိး ေရႇးေဟာင္းနယ္ေျမအား ထိန္းသိမ္းတူးေဖာ္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္သြားမည္
ဓည၀တီျမိဳ႕ေဟာင္းအား ေလ့လာေနသူတစ္ဦး
သမုိင္း၀င္ နယ္ေျမမ်ားအား ထိန္းသိမ္းျခင္း နည္းပါးခဲ့မႈေၾကာင့္ ပ်က္စီးေပ်ာက္ကြယ္ မသြားေစရန္အတြက္ ရခုိင္ျပည္နယ္အတြင္းရႇိ ဓည၀တီေခတ္နန္းေတာ္ၿမိဳ႕႐ုိးမ်ားအား ထင္ရႇားစြာေတြ႕ျမင္ႏုိင္ေသာ အေနအထားတြင္ ရႇိေနသည့္အတြက္ ထိန္းသိမ္းတူးေဖာ္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္သြား မည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။


လက္ရႇိအေနအထားတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံအႏႇံ႔အျပားရႇိ ေရႇးေဟာင္းယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏႇစ္မ်ားအား ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရႇာက္ျခင္း၊ တူးေဖာ္သုေတသနျပဳလုပ္ျခင္းမ်ားကုိ ႏုိင္ငံေတာ္အဆင့္ မူ၀ါဒခ်မႇတ္၍ စီမံခ်က္မ်ားေရးဆြဲကာ ေဆာင္ရြက္လွ်က္ရႇိေၾကာင္း၊ ယင္းသုိ႔ ထိန္းသိမ္းရာတြင္လည္း ဥပေဒ၊ နည္း ဥပေဒမ်ား၊ စည္းကမ္းသတ္မႇတ္ခ်က္မ်ားႏႇင့္ သတိေပးတားျမစ္ခ်က္မ်ားလည္း ရႇိေနေၾကာင္း၊ မူလပုံသဏၭာန္ လက္ရာမပ်က္ေစေရးကုိဂ႐ုျပဳကာ အေဆာက္အအုံပုိင္း ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းျခင္းႏႇင့္ အႏုလက္ရာမ်ားျဖစ္ေသာ နံရံေဆးေရးပန္းခ်ီ၊ အဂၤေတပန္းေတာ့၊ ေက်ာက္ပန္းတေမာ့၊ စဥ့္ခ်ပ္မ်ား၊ သစ္သားပန္းပုလက္ရာမ်ား အစရႇိသည္တုိ႔ကုိ ေရရႇည္တည္တံ့ခုိင္ျမဲေစရန္ စနစ္တက် ထိန္းသိမ္းလ်က္ရႇိေၾကာင္း သိရသည္။

ဘီစီ ၃၃၂၅ အခ်ိန္ကာလမာရ ယုမင္းလက္ထက္တြင္ ဓည၀တီေခတ္ကုိ လည္းေကာင္း၊ ဘီစီ ၁၅၀၇ တြင္ ကံရာဇာႀကီးမင္းသည္ ဒုတိယဓည၀တီ ေခတ္ကုိလည္းေကာင္း၊ဘီစီ ၅၈၀ တြင္ စႏၵသူရိယမင္းသည္ တတိယ ဓည၀တီေခတ္ကုိလည္းေကာင္း တည္ ေထာင္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ ထုိ႔အျပင္ ေတြ႕ရႇိခ်က္မ်ားအရ တတိယဓည၀တီ ၿမိဳ႕ေဟာင္းသည္ ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕၊ မဟာျမတ္မုနိဘုရားႀကီးအား ဗဟုိျပဳကာ က်ဳံးမ်ား၊ ၿမိဳ႕႐ုိးမ်ားအား ေတြ႕ရႇိထားၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း၊ ယင္းအတြက္ ဓည၀တီၿမိဳ႕ေဟာင္း တူးေဖာ္ သုေတသနျပဳလုပ္ျခင္းကုိ ၂၀၀၄ ေဖေဖာ္၀ါရီလကုန္အထိ ေနာက္ဆုံးျပဳလုပ္ခဲ့ေၾကာင္း ထုိသုိ႔ျပဳလုပ္ရာတြင္ နန္းၿမိဳ႕႐ုိး၀င္ေပါက္၊ နန္းေတာ္ရာ အပါအ၀င္ တူးေဖာ္မႈကုန္း(၄)ကုန္း၊ အျပင္ ၿမိဳ႕႐ုိးႏႇင့္ အတြင္းၿမိဳ႕႐ုိးေနရာမ်ား၊ ၿမိဳ႕ေထာင့္မ်ား၊အတြင္းနန္းေတာ္ မာရဘင္အုတ္႐ုိးတန္းေနရာမ်ား အပါအ၀င္ စမ္းသပ္တူးေဖာ္မႈ ၁၃ ခုကုိ တူးေဖာ္ခဲ့ရာ အုတ္ျဖင့္တည္ေဆာက္ ထားေသာ ၿမိဳ႕႐ုိးသုံးထပ္ကုိ ေတြ႕ရႇိခဲ့ရေၾကာင္းလည္း သိရႇိရပါသည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္စရာမ်ားအား ေဆာင္ရြက္ကာ ထိန္းသိန္းေစာင့္ေရႇာက္ထားခဲ့မႈမ်ားရႇိသည့္တုိင္ ယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏႇစ္ ေဒသ ၃၇ ေနရာအတြင္း ထည့္သြင္းထားျခင္း မရႇိေသးေသာ္လည္း မၾကာမီ သတ္မႇတ္ထိန္းသိမ္းသြားရန္ရႇိေၾကာင္းလည္း သိရသည္။ သုိ့ေသာ္လည္း ႏုိင္ငံေတာ္က ကာကြယ္ထိန္းသိမ္းသည့္အဆင့္ သုံးဆင့္တြင္ သင့္ေတာ္ေသာအဆင့္၌ထားကာ ကာကြယ္ထိန္းသိမ္းျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္သြားမည္ သာျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သိရႇိရပါသည္။

ထုိ ဓည၀တီၿမိဳ႕ေဟာင္းအျပင္ ေ၀သာလီၿမိဳ႕ေဟာင္းႏႇင့္ အျခားေသာ ကာကြယ္ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရႇာက္သင့္သည့္ ေရႇးေဟာင္းနယ္ေျမမ်ားကုိလည္း ယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏႇစ္ ေဒသမ်ားအျဖစ္ အဆင့္မ်ားသတ္မႇတ္ကာ ကာကြယ္ထိန္းသိမ္းသြားရန္ရႇိေၾကာင္းလည္း သိ ရႇိရပါသည္။ ရခုိင္ျပည္နယ္အတြင္းရႇိ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕သည္လည္း ကမၻာ့ေရႇးေဟာင္းအေမြအႏႇစ္ႏႇင့္ ယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏႇစ္စာရင္းတြင္ ထည့္သြင္းထားျခင္းခံရေသာ ေဒသ တစ္ခုျဖစ္ရာ ေရႇးေဟာင္းနယ္ေျမမ်ား၏ အေရးပါမႈကုိ ေလ့လာသူမ်ားလည္း ရႇိေၾကာင္းႏႇင့္ ထိန္းသိမ္းထားျခင္းသည္ အေရးပါေၾကာင္းလည္း သိရႇိရပါသည္။

ရခုိင္ျပည္နယ္အတြင္း ေခတ္ႀကီးေလးေခတ္ ထြန္းကားခဲ့သျဖင့္ ယင္းေခတ္ေလးေခတ္တုိ႔၏ အေမြအႏႇစ္မ်ားကုိ ေလ့လာရႇာေဖြလွ်က္ ရႇိေနေသးေၾကာင္း၊အခ်ဳိ႕မႇာ တိမ္ျမဳပ္ေပ်ာက္ကြယ္ေနေသးေသာ္လည္း အခ်ဳိ႕ကုိ ေတြ႕ရႇိခဲ့သည္မ်ားလည္း ရႇိခ့ဲေၾကာင္း သမုိင္းသုေတသီ အသုိင္းအ၀ုိင္းမႇ ေျပာဆုိၾကပါသည္။ လက္ရႇိအေနအထားတြင္ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕နယ္အတြင္း၌ ေရႇးေဟာင္း ဗုဒၶဆင္းတုေတာ္မ်ား ေပ်ာက္ဆုံးျခင္းမ်ားကုိ ေတြ႕ရႇိ လာရေၾကာင္း၊ ယခင္ကလည္း လူမသိသူမသိ ေပ်ာက္ဆုံးမႈမ်ားလည္း ရႇိခဲ့ႏုိင္ဖြယ္ရႇိေၾကာင္းႏႇင့္ ေရႇးေဟာင္း အေမြအႏႇစ္မ်ားအား ရႇိရင္းစဲြေဒသမႇ တရားမ၀င္သယ္ေဆာင္ျခင္းကုိ သတိျပဳရန္လုိအပ္ေၾကာင္း သိရသည္။
Ref:http://www.news-eleven.com/

Bangkokpost-Morning Focus: Flood Relief Operations Center situation

Ref:BANGKOKPOST

Wednesday, October 26, 2011

အထူးအဆန္း မိန္းကေလးသစ္ပင္

သူေယာင္မယ္သီးဆိုၿပီး ျမန္မာ့ေရွးေဟာင္းက်မ္းေတြမွာ ဆိုပါတယ္။ ပါးစပ္ရာဇ၀င္အရ
၀ိဇၨာ၊ေဇာ္ဂ်ီ၊တပသီစတဲ့ေလာကီထြက္ရပ္ေပါက္ ပုဂၢိဳလ္ မ်ားဟာ သူတို ့ရဲ ့ေလာကီဣဒၶိပၸါဒ္အစြမ္းျဖင့္ အသက္၀င္ေအာင္ ဖန္တီးၿပီး ေပ်ာ္ပါးေလ့ရွိေၾကာင္း အဆို အမိန္ ့မ်ားရွိၾကပါတယ္။ မိန္ခေလးသဏၭာန္နဲ ့ အံ့ၾသစရာေကာင္းေအာင္တူလွပါတယ္။ အဂၤလိပ္အေခၚ Nareepool ျဖစ္ပါတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ရဲ႕ အနီးက Petchaboon မွာ ေတြ႕ရတာျဖစ္ပါတယ္..။ ျမန္မာျပည္ ရွမ္းျပည္နယ္ဘက္မွာလဲ ရွိေၾကာင္း သိရပါေသးတယ္။ ဣႏၵိယ ႏိုင္ငံ ဟိမ၀ႏ ၱာေတာင္တန္း ၀န္းက်င္မွာလဲ ေပါက္ေရာက္ေၾကာင္းလဲထပ္မံသိရပါေသးတယ္။ Naree ဆိုတာကေတာ့ မေလးလို မိန္းကေလးျဖစ္ၿပီးေတာ့ pol ဆိုတာကေတာ့ သစ္ပင္ျဖစ္ပါတယ္။ မိန္းကေလးသစ္ပင္ေပ့ါဗ်ာ..။ အားလံုး ဗဟုသုတတိုးပါြးႏိုင္ၾကပါေစ။