မန္းၿငိမ္းေမာင္ ကို တရုတ္ က ျမန္မာ ကို လႊဲေပး

မန္းၿငိမ္းေမာင္ ကို တရုတ္ က ျမန္မာ ကို လႊဲေပး

ကရင္ အမ်ိဳးသား အစည္း အရံုး (KNU) ေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦး ျဖစ္သည့္ ဖဒို မန္းၿငိမ္းေမာင္ ကို တရုတ္ ႏိုင္ငံ ကူမင္း ေလဆိပ္ တြင္ ဇူလိုင္ လဆန္း က တရုတ္ ရဲ ႏွင့္ ေထာက္ လွမ္း ေရးမ်ား ကဖမ္းဆီး ၿပီး ျမန္မာ ႏိုင္ငံ ဘက္ သို ့ လႊဲေျပာင္း ေပး လိုက္ သည္ ဟု တရုတ္-ျမန္မာ နယ္စပ္ သတင္းရပ္ ကြက္ မ်ား မွ တစ္ဆင့္ FNG မွ စံုစမ္း သိရွိ ရသည္။

ဖဒို မန္းၿငိမ္းေမာင္ သည္ ၁၉၆၀ ျပည့္ လြန္ ႏွစ္ မ်ား တြင္ ကရင္ လူငယ္ လႈပ္ရွား မႈ မ်ား ကို ဦးေဆာင္ခဲ့၍ ဖမ္းဆီး ထိမ္းသိမ္း ခံရၿပီး နာမည္ ေက်ာ္ တစ္ကၽြန္းစံ အက်ဥ္းေထာင္ ျဖစ္သည့္ ကိုကိုးကၽြန္း သို ့ပို ့ေဆာင္ ျခင္း ခံ ခဲ့ ရသည္။

ျမန္မာ စစ္တပ္ ႏွင့္ ကခ်င္ လြတ္ေျမာက္ ေရး တပ္မေတာ္ (KIA) တုိက္ပြဲ မ်ား ျပင္းထန္ ေနခ်ိန္ဖဒို မန္းၿငိမ္းေမာင္ သည္ တရုတ္ ျပည္ မွ တစ္ဆင့္ ဆက္ လက္ ထြက္ ခြာ မည့္ ခရီး စဥ္ တစ္ခု ကိုေစာင့္ ဆိုင္း ေနခိုက္ ဖမ္းဆီး ခံ ရျခင္း ျဖစ္သည္။

စာေရးဆရာ ျမသန္းတင့္ က ရုပ္ရွင္ အျဖစ္ ျပန္လည္ ရိုက္ ကူး ခဲ့ သည့္ သူ၏ နာမည္ ေက်ာ္ ဓားေတာင္ကို ေက်ာ္၍ မီးပင္လယ္ ကို ျဖတ္ မည္ ဆို သည့္ ၀တၳဳ တြင္ ပါ၀င္ သည့္ အဓိက ဇာတ္ေကာင္အျဖစ္ မန္းၿငိမ္းေမာင္ မိုင္ ၁၈၀ ေက်ာ္ ပင္လယ္ကို ျဖတ္ ၍ ကိုကိုးကၽြန္းမွ ထြက္ ေျပး ပံု ကို ဇာတ္လမ္းယူ ထား ျခင္း ျဖစ္သည္ ဟု စာေရးဆရာ က စာေပ ေဟာေျပာ ပြဲ တစ္ခု တြင္ ေျပာၾကား ခဲ့သည္။

KNU ေခါင္းေဆာင္ မန္းၿငိမ္းေမာင္ အား ဖမ္းဆီး ထား သည္ ကို ျမန္မာ အစိုးရ ကလည္း သတင္း ထုတ္

ျပန္ ျခင္း မရွိ ခဲ့ ဟု သိရသည္။ဖဒို မန္းၿငိမ္းေမာင္ အား တရုတ္ က ျမန္မာ ကို လႊဲ ေပး ခဲ့ျခင္း ႏွင့္ ပတ္ သက္ ၿပီး ၎ ၏ အဖြဲ ့ အစည္း ျဖစ္သည့္ KNU က စံုစမ္း ဆဲ ျဖစ္သည္။

ဖဒို မန္းၿငိမ္းေမာင္ သည္ သူ၏ ႏိုင္ငံ ေရး သမား ဘ၀ ႏွင့္ ကိုကိုးကၽြန္း အေတြ ့အႀကံဳ တို ့ ကို ရဲေဘာ္ ေရွာင္းဆို သည့္ ကေလာင္ အမည္ ျဖင့္ စာ ေပ မ်ား ေရးသား ခဲ့ သည္။

Ref: http://freedomnewsgroup.com/

ျမစ္ေရစီးသံ နာခံေလာ့

ျမစ္ေရစီးသံ နာခံေလာ့

ဗမာျပည္ကေတာ့ ေထြလာဆန္းၾကယ္ေတြ တမ်ဳိးၿပီးတမ်ဳိး ေပၚေနေတာ့တာပဲ။ ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မ႐ွင္နာႀကီး ကင္တာနား ဗမာျပည္သြားလိုက္မွဘဲ ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္းေနမ်ဳိးဇင္တို႔ တပ္ကုန္းက NLD ေခါင္းေဆာင္ ကိုဖိုးေထာင္္တုိ႔ ျပည့္ျပည့္ဝဝ ေထာင္က်သြားေတာ့တယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဦးသိန္းစိန္တို႔ရဲ႕ ေတြ႕ဆုံပြဲကလည္း (သူတို႔အေျပာအရ) ေက်နပ္စရာေကာင္းေနတဲ့အခ်ိန္ သြားတာဆိုေတာ့ ေကာ္မ႐ွင္နာႀကီးရဲ႕ ခရီးကို ပရိတ္သတ္အေပါင္းက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ေနလိုက္တာ ကင္တားနားလည္း ဖင္ကားယားနဲ႔ အဆုံးသတ္သြားေတာ့မွ ဟာခနဲ ျဖစ္က်န္ခဲ့ရတယ္။

ရယ္လည္းရယ္စရာ၊ ေမာလည္းေမာစရာ မင္းကိုႏိုင္ရဲ႕စကားေလးကို သတိရမိတယ္။ အရင္ ကုလကိုယ္စား လွယ္ေတာ္ႀကီး ဂမၻာရီလက္ထက္ကေပါ့။ ေထာင္ထဲမွာ အက်ဥ္းသားေတြအၾကား ဂမၻာရီလာမယ္၊ ထူးမယ္၊ ဂမၻာရီျပန္ရင္ ထူးမယ္နဲ႔ ေမွ်ာ္လုိက္ရတာ ဂမၻာရီသာ လာလိုက္ျပန္လိုက္နဲ႔ သူ႔တာဝန္သာ ၿပီးဆုံးသြားတယ္ ဘာမွ ထူးမလာဘူး။ အခု ကင္တားနားလည္း ရယ္စရာေမာစရာနဲ႔ဘဲ ၿပီးသြားျပန္ၿပီ။ ဒီတခါကေတာ့ မတူတာေတြ ေဘးထားၿပီး တူတာေတြ အတူလုပ္ၾကမယ္ဆိုတဲ့ စကားသံေတြေၾကာင့္ အေကာင္းေမွ်ာ္လင့္ေန ခ်ိန္မွာဆိုေတာ့ ေမာစရာက ပိုႀကီးသြားေတာ့တယ္။ လူထုအေပါင္းခင္ဗ်ာ ရင္ေခါင္းေလာက္အထိ တက္လာတဲ့ ဝမ္းေျမာက္ခ်င္တဲ့ သဒၶါစိတ္ကေလးေတြ ဖုတ္ခနဲဖုတ္ခနဲ ျပဳတ္က်သြားရ႐ွာေတာ့တယ္။

ဒါလားဟဲ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားရဲ႕ စိတ္ေကာင္းေစတနာ၊ ဒါလားဟဲ့ စစ္ဗိုလ္္ခ်ဳပ္ေတြရဲ႕ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္။

ၾကက္တူေ႐ြးလႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ႀကီးဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး(အရပ္ဝတ္)ေ႐ႊမန္းတို႔၊ခင္ေအာင္ျမင့္တို႔က ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ေတြကိုလႊတ္ခ်င္ပါတယ္။ အခုေတာ့မလႊတ္ႏိုင္ေသးဘူး။ အေျခအေနေကာင္းမွ လႊတ္မယ္လို႔ ေကာ္မ႐ွင္နာႀကီး ကိုေျပာလိုက္သတဲ့။ (၂၃)ႏွစ္႐ွိေနတာေတာင္ အေျခအေနေတြကမေကာင္းေသးဘူးလား။ သူတို႔အုပ္ခ်ဳပ္မွ ဘယ္ေခတ္နဲ႔မွ မတူေအာင္ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေနၿပီလို႔ တစာစာေျပာခဲ့တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ ရဲ႕စကားေတြ ဘယ္ေပ်ာက္ကုန္ၿပီလဲ၊ ၾကက္တူေ႐ြးဥကၠ႒ႀကီးေတြရဲ႕ အေျခအေနေကာင္းမွ လႊတ္မယ္ဆိုေတာ့ အခုကအေျခအေန မေကာင္းေသးဘူးလို႔ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ေပါ့၊ ဒါဆို အဘက္ဘက္က ဘယ္ေခတ္နဲ႔မွမတူေအာင္ တိုးတက္ေနၿပီလို႔ေျပာခဲ့ၾကတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြလိမ္တာေပါ့။ မတူတာေတြ ေဘးထားၿပီး တူတာေတြ တြဲလုပ္ၾကမယ္ဆိုတာေကာ တကယ္ပဲလား၊ လိမ္တာလားလို႔ ေမးရင္ ဘယ္လိုေျဖ မလဲ။ ဒါလဲ ေနာက္ကြယ္က လူလိမ္ႀကီးေတြ ခိုင္းတဲ့အတိုင္း ေျပာရတာပါလို႔ ေျပာဦးမယ္ ထင္ပါရဲ႕။

ဒါတင္ပဲလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ ပခုံးနဲ႔ရင္ဘတ္မွာ သူရသတၱိဆိုင္ရာဘြဲ႕ တံဆိပ္ေတြ အျပည့္ခ်ိတ္ထားတဲ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြ သတၱိေကာင္းလိုက္ပုံက ဒီႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြက လႊတ္ေပးၿပီးရင္ လမ္းမေတြေပၚတက္ၿပီး ဆႏၵမျပၾကဘူးလို႔အာမခံမွ လႊတ္ေပးမယ္လို႔ေျပာလုိက္ျပန္ေသးတယ္။ ေျပာရဲေပ့ ေမာင္ကာဠဳရယ္။ ကံကုန္ခါနီးေတာ့ဉာဏ္ထုံဆိုသလို ဒီစကားေျပာရင္ အာရပ္ကမၻာကစခဲ့တဲ့ ကမၻာ့ ဒီမိုကေရစီလႈိင္းတံပိုးႀကီး ဗမာျပည္ကိုကူးစက္႐ိုက္ခတ္မွာ စိုးရိမ္ေၾကာက္လန္႔ေနတဲ့ သူတို႔အတြင္းသေဘာ ေပၚသြားလိမ့္မယ္ဆိုတာေတာင္မစဥ္းစားႏုိင္ၾက႐ွာေတာ့ဘူး။ ျဖစ္ရ႐ွာေပ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြရဲ႕ဘဝ။ ေျပာပဲ ေျပာရဲ ႏိုင္လြန္းလိုက္တာ။ ဆာလို႔ငိုတဲ့ကေလးကို႐ုိက္ၿပီး အ႐ိုက္မခံခ်င္ရင္မငိုနဲ႔လို႔ေျပာသလို ျဖစ္ေနၿပီ။ ကေလး ဆာတာကို ႐ွာႀကံေကြ်းမယ္လို႔ စိတ္မကူးဘူး။ ဒါလားဟဲ့ မိဘနဲ႔တူတဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္ အႀကီးအကဲမ်ားဆိုတာ။

ဒါကို အဟုတ္လုပ္ၿပီး ေကာ္မ႐ွင္နာႀကီးကလည္း အတုိက္အခံ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြကို ခင္ဗ်ားတုိ႔ ၾကားဝင္ အားမခံေပးမလားလို႔ ေမးရဲေျပာရဲသလို၊ သူေျပာရင္ လုိက္ေလ်ာမယ္ဆိုတဲ့ အက်င့္စြဲေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမား ဆိုသူမ်ားကလည္း က်ေနာ္တုိ႔ ႀကိဳးစားပါ့မယ္လို႔ ေျပာလိုက္ျပန္တယ္။ ၿပီးေတာ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြ အႀကိဳက္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားဆိုတဲ့စကားလုံးကို မသုံးဘဲ ယုံၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းခ်ခံသူမ်ားလို႔ နာမည္ေျပာင္း သုံးၿပီး အသနားခံၾကမယ္ဆိုပါလား။ တိုင္းျပည္ေကာင္းဖို႔ ကိုယ့္အျမင္ကိုယ္ေျပာ၊ ကိုယ္ယုံၾကည္ရာကို ဘယ္သူ႔ကိုမွ မထိခိုက္ေစဘဲလုပ္တာ ႏုိင္ငံေရးလုပ္တာမဟုတ္လား။ ဒီလိုေျပာ ဒီလိုလုပ္လို႔ အဖမ္းခံရ အက်ဥ္းခ်ထားခံရသူဟာ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား မဟုတ္ဘူးလား။ ပုဂံမင္း မိဖုရားျဖစ္လာတဲ့ အရပ္သူ မယ္ႏုက သူ႔နာမည္ကို ျပည္သူျပည္သားေတြ မေခၚရ မသုံးရလို႔ မေတာ္တေရာ္ ကေမာက္ကမ အမိန္႔ထုတ္လို႔ အရပ္သားေတြ မက်ည္း႐ြက္ႏု၊ ဟင္း႐ြက္ႏုကို မက်ည္း႐ြက္ထြတ္၊ ဟင္း႐ြက္သစ္လို႔ ေျပာခဲ့ၾက သုံးခဲ့ၾကရတာကို သတိရစရာပဲ။ သမုိင္းစဥ္ဆက္ ရယ္စရာကို ျဖစ္ေရာပဲ။

ႀကဳံလို႔ ပညာ႐ွိသူေတာ္ေကာင္းေတြရဲ႕စကား နားခါးတတ္တဲ့စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကို ကြ်ဲပါးေစာင္းတီး လုပ္ပါဦးမယ္။ ဆရာႀကီး ေဒါက္တာသန္းထြန္းက သမုိင္းဆိုတာ မအ ေအာင္လို႔သင္တာလို႔ဆိုတယ္။ သမုိင္းထဲမွာ သခၤန္းစာ ယူစရာေတြအျပည့္ရွိတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဆရာႀကီးကဒီစကား မွာထားခဲ့တာပဲ။ ပုဂံမင္းဆိုတာ ဒီေန႔ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မင္းေတြနဲ႔အေတာ္တူတဲ့ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ကမင္းဆိုးမင္းညံ့တေယာက္ပဲ။ ျပည္သူေတြဆီက အခြန္ အေကာက္ရထားတဲ့ ေကာက္ပဲသီးႏွံေတြကို သူ႔မိဖုရားေတြက ငတ္ေနတဲ့ျပည္သူကို ျပန္ေရာင္စားတဲ့သူပဲ။ တိုင္းသူျပည္သားေတြအေရး တစက္ကေလးမွထည့္မစဥ္းစားဘဲ ၾကက္တိုက္ငွက္တိုက္နဲ႔ ေသာက္စားမူးယစ္ အခ်ိန္ျဖဳန္းတယ္။ သူ႔ဝါသနာဆိုးကို ေကာင္းေကာင္းျဖည့္ဆီးေပးႏုိင္လို႔ ၾကက္သမား၊ ႏြားတုိက္သမား ကုလား ဘုိင္ဆတ္ကို ၿမိဳ႕ဝန္ခန္႔တယ္။ လူေပါ့လူသြမ္း ကုလားဘုိင္ဆတ္က ၿမိဳ႕ဝန္အာဏာနဲ႔ တိုင္းျပည္သူသားေတြကို ႏွိပ္စက္ညွင္းပန္းလြန္းလို႔ ေနာက္ဆုံးသူကိုယ္တိုင္အမိန္႔ထုတ္ သတ္ပစ္ရတယ္။ အခု စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားက အရပ္ပ်က္ ကေလကဝေတြကို ႀကံ႕ဖြတ္တို႔ စြမ္းအားရွင္တို႔ဆိုၿပီး လက္သပ္ေမြး အာဏာေပးထားတာနဲ႔ တပုံစံတည္းပဲ။ အခုေတာ့ ဗမာျပည္က ေထာင္ထဲထားရမဲ့သူေတြကို အာဏာေပး၊ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ရမဲ့သူေတြကို ေထာင္ထဲထဲ့နဲ႔ တကဲ့ကို ကေမာက္ကမတိုင္းျပည္။ အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္သူေတြ တရားမဲ့ရင္ ျပည္ပ်က္တာပဲ။ သူ႔လက္ထက္မွာ ေအာက္ဗမာျပည္ကို အဂၤလိပ္ေတြ အလြယ္ေလးသိမ္းသြားတာ ခံလိုက္ရတယ္။ ျပည္သူျပည္သားေတြ မခံမရပ္ႏိုင္လို႔ ညီေတာ္ မင္းတုန္းမင္းသားက ထီးနန္းသိမ္းလိုက္ရတယ္။ ပုဂံမင္းလည္း အ႐ူးဘဝနဲ႔ ဇာတ္သိမ္းသြားရတယ္။

အခု စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားေခတ္မွာလည္း ဗမာျပည္ ေခါင္းျပတ္ေတာ့မလို ျဖစ္ေနၿပီ။ ဗမာျပည္ရဲ႕ မိခင္ျမစ္ႀကီး ဧရာဝတီလည္း ဖုတ္လိုက္ဖုတ္လိုက္္ အသက္ငင္ေနၿပီ။ ဒီေတာ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြမွာ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ကေလး နည္းနည္းက်န္ေသးရင္ ပုဂံမင္းအျဖစ္ကို သၤခန္းစာယူၿပီး လက္တြဲသင့္တဲ့သူနဲ႔ လက္တြဲ၊ ျပင္စရာရွိတာေတြကို ျပင္ၿပီး အမိဗမာျပည္ကို ကယ္တင္ရမဲ့ အခ်ိန္ပဲျဖစ္တယ္။

ဒီေန႔စစ္ဗိုလ္ခ်ုပ္ေတြအနားမွာရွိတဲ့ ျပည္တြင္းျပည္ပကအသင္းအပင္းေတြၾကားမွာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကို ၾကည္သာ ႏွစ္လိုလို႔ေပါင္းေနတဲ့မိတ္ေဆြတေယာက္မွမပါဘူူး။ သူတို႔ လိုဘ တခုတည္းအတြက္ မခ်စ္ေသာ္လည္း ေအာင့္ကာနမ္းေနၾကတယ္ဆိုတာ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြအသိဆုံးပါ။ ဒီေန႔ေခတ္ ကမၻာ့အခင္းအက်င္းႀကီးမွာ ဒီတခါ တုိင္းျပည္ႏြံနစ္ရင္ေတာ့ကမၻာ့သုဥ္းတဲ့အထိကြ်န္ျဖစ္ၾကဘုိ႔ဘဲရွိေတာ့တယ္။ ႏုိင္ငံေရး အၾကပ္ဆိုက္လာမွ ဟိုလူနဲ႔ ေတြ႕ျပလိုက္၊ ဒီလူကို ကတိကဝတ္ျပဳလိုက္၊ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေလး မဆိုစေလာက္ လႊတ္ျပလိုက္။ ၿပီးေတာ့ အသက္႐ွဴေခ်ာင္လာရင္ ႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္နဲ႔ တသက္လုံးဘိန္းစြဲသလိုစြဲလာတဲ့ ႏိုင္ငံေရးကလိန္ ကက်စ္ မ်က္လွည့္ပြဲေတြရပ္သင့္ပါၿပီ။ မင္းမွာသစၥာ လူမွာကတိ ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားျပင္ဆင္ဖို႔ လိုပါၿပီ။

ဒီေန႔ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြ လုပ္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးစတန္႔ေတြကို ဘာေၾကာင့္လုပ္တယ္။ ဘာလို္ခ်င္လို႔ လုပ္တယ္ဆိုတာ နည္းနည္း အကင္းပါးတဲ့သူတုိင္းျမင္ပါတယ္။ သူတို႔ေျခလွမ္းက (၈၈) အေရးအခင္းၿပီးစမွာ လူမ်ဳိးစု လက္နက္ ကုိင္အဖြဲ႕ေတြကို မရ ရတဲ့ေစ်းနဲ႔ ေစ့စပ္ထားၿပီး ျပည္တြင္းကဒီမိုကေရစီအင္စားစုေတြကို အာ႐ုံစိုက္ဖိႏွိပ္ ကြပ္ညပ္ခဲ့သလို အခုတခါ ေျပာင္းျပန္တဆစ္ခ်ဳိးၿပီး ျပည္တြင္းကအင္အားစုေတြနဲ႔ ဟန္ျပနားလည္မႈယူၿပီး လူမ်ဳိး စုလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕ေတြကို အာ႐ုံစိုက္ေခ်မႈန္းဘုိ႔ဟန္ျပင္တာပါပဲ။ ဒီေဖာ္နည္းကားကဒီတခါ အသုံးမဝင္ႏုိင္ ေတာ့ဘူး။ ေခတ္ကေျပာင္းသြားၿပီ။ လူထုဆက္သြယ္ေရးနည္းပညာေတြတုိးတက္လာလို႔ အင္အားစုေတြ တခုနဲ႔ တခုအၾကား သတင္းဆက္သြယ္ အျမင္ဖလွယ္ႏိုင္တာေတြက သိပ္ကိုအားေကာင္းေနၿပီ။ တေနရာတည္းမွာ ႏွစ္ခါေခ်ာင္းတဲ့မုဆိုးဟာ သားေကာင္ျဖစ္တတ္တယ္။ ဒီတခါျဖစ္မယ့္သားေကာင္က စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြတင္မကပဲ တုိင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးပါ ေရာပါသြားမွာပဲ။

ေနာက္အာရပ္ကမၻာကစလိုက္တဲ့ ကမၻာ့ဒီမိုကေရစီလႈိင္းႀကီး ဗမာျပည္ကို႐ိုက္ခတ္ၿပီး လူထုအုံႂကြမွာကိုေၾကာက္ တယ္။ စစ္တပ္ေအာက္ေျခ အမ်ားစုကလည္း အရင္လို ခိုင္းမရေတာ့မွာကိုသိေနတယ္။ ဒါဟာ ျမစ္တစင္းထက္ အင္အားျပင္းတဲ့ လူထုရဲ႕ဆႏၵျဖစ္တယ္။ ဧရာဝတီကိုပိတ္ဆို႔လို႔ ရေကာင္းရမယ္။ (၂၃) ႏွစ္တိုင္တိုင္ ဖိႏွိပ္ေဖ်ာက္ဖ်က္လို႔ မရတဲ့အျပင္ ျပင္းသထက္ျပင္းလာတဲ့ လူထုဆႏၵကိုေတာ့ ဖိႏွိပ္ပိတ္ဆို႔လို မရႏုိင္ဘူး။ ရေနတယ္ဆိုတာက အခိုက္အတန္႔သာျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမစ္ေရစီးသံကို နာခံဘို႔ လိုပါတယ္။

ဒီႏိုင္ငံေရးစတန္႔ေတြလုပ္ရတဲ့ေနာက္တခ်က္က စစ္အုပ္စုဟာတဖက္မွာလည္း အတုအေယာင္ေ႐ြးေကာက္ပြဲက ထင္သေလာက္ခရီးမေပါက္ပဲ ႏုိင္ငံတကာဝင္ဆံ့ဖို႔အႀကံမေျမာက္ျဖစ္ေနတယ္။ အာဆီယံဥကၠ႒ေနရာရဖို႔ဆိုတာ ဒီအႀကံအစည္းရဲ႕ပထမေျခလွမ္းပဲ။ ဒီက တဆင့္တိုးၿပီး ႏိုင္ငံတကာကို ဝင္ဆံ့လာရာကေန ေနာက္ဆုံး အေရးယူ ပိတ္ဆို႔မႈ ဆန္႐ွင္ေတြ႐ုတ္သြားဖို႔ပဲျဖစ္တယ္။ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ အ႐ူးအမူးဆန္႐ွင္ျပဳတ္ေစခ်င္တာကလည္း တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ဳိးအက်ဳိးထက္ သူတို႔ အတၱအက်ဳိးကပိုပါတယ္။ ဆန္႐ွင္ျပဳတ္မွလည္း သူတို႔ရဲ႕နည္းေပးလမ္းျပ ေခါင္းကိုင္အဖ ဝဲစားႀကီးဗိုလ္ေနဝင္းနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာကအာဏာရွင္မ်ားလို ျပည္သူေတြဆီက ခိုးဆိုးလုယက္ စုေဆာင္းထားတာေတြကို ဆြစ္ဇာလန္ဘဏ္လို ႏုိင္ငံျခားဘဏ္ေတြမွာ ေဆြစဥ္မ်ဳိးဆက္ သုံးစားႏုိင္ဖို႔ ေျပာင္းေ႐ႊ႕သိုဝွက္ႏုိင္မွာ ျဖစ္တယ္။

အခ်ဳပ္ေျပာရရင္ေတာ့ ဗမာတျပည္လုံး ဘက္ေပါင္းစုံမွာ အၾကပ္အတည္းေပါင္းစုံ ဆုိက္ေနတယ္။ တုိင္းျပည္ အနာဂါတ္ကို ၿခိမ္းေျခာက္ခံရၿပီ။ လူမ်ဳိးစုံ ျပည္သူေတြအၾကား အမ်ဳိးသားရင္ၾကားေစ့ေရးကတဆင့္ အမ်ဳိးသား ညီညြတ္ေရးနဲ႔ အမိဗမာျပည္ကို ဝုိင္းဝန္းကယ္တင္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကဖို႔ အေရးတႀကီး လုိအပ္ေနၿပီ ျဖစ္တယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ အမ်ဳိးသားရင္ၾကားေစ့ေရးတို႔ အမ်ဳိးသားစည္းလုံးညီညြတ္ေရးတုိ႔ဆိုတာ (၂၀၀၈) စစ္ကြ်န္ ဖြဲ႕စည္းပုံေဘာင္ထဲမွာ လုံးဝမျဖစ္ႏုိင္ဘူးဆိုတဲ့အခ်က္ပဲ။ (၂၀၀၈) အဖြဲ႕စည္းပုံဟာ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ အခ်င္းခ်င္းၾကားတင္မက စစ္တပ္နဲ႔ လူမ်ဳိးစုံျပည္သူေတြအၾကား ထာဝရစိတ္ဝမ္းကြဲေစၿပီး ပဋိပကၡေတြ တၿခိမ္းၿခိမ္း ထုတ္လုပ္ေပးေနမယ့္ ယႏၱရားျဖစ္တယ္။

လူမ်ဳိးစုံ ျပည္သူေတြအၾကား အမ်ဳိးသားရင္ၾကားေစ့ႏုိင္ဖို႔ဆိုတာက သမမွ်တတဲ့ အေပးအယူ ညွိႏႈိင္း သေဘာတူညီမႈေတြနဲ႔မွသာျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ငါက အသာစီးရလို႔ မေတာ္မတရား သဘာဝမက်တဲ့ ေတာင္းဆိုမႈ ေတြကိုေတာင္းဆို၊ ေျပလည္ခ်င္ေဇာနဲ႔ သဘာဝမက်တဲ့လိုက္ေလ်ာတဲ့သေဘာတူညီမႈေတြဆိုတာ သမမွ်တမႈ မရွိတဲ့ အေပးအယူညိႏႈိင္းသေဘာတူမႈတခုပဲျဖစ္တယ္။ ဒီလို မေတာ္မတရားသဘာဝမက်တဲ့ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးပြဲ က ရလာတဲ့ အေျဖဆိုတာကလည္း တုိင္းျပည္အနာဂါတ္အတြက္ ဘယ္လိုမွ မေကာင္းႏုိင္ပါဘူး။

စစ္ဗိုလ္ခ်ုပ္ေတြတိုင္းျပည္ကို တကယ္ေကာင္းေစခ်င္၊ ေျပာင္းလဲခ်င္႐ိုးမွန္ရင္ေတာ့ ပညာရွိ သတိမမူ ဂူမျမင္ ျဖစ္မွာစိုးရိမ္လို႔ မဟတၱမဂႏၵီႀကီးရဲ႕ စကားတခုကို မွ်ေဝလိုက္ပါတယ္။ ဂႏၵီႀကီးက ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေရးနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး ေအာက္ကအတိုင္း ေျပာခဲ့ပါတယ္။

“ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးမႈ မွန္သမွ်ဟာ အေပးအယူကို အေျခခံေပမယ့္၊ အေျခခံမူ ေက်ာ႐ိုးကိုေတာ့ အေပးအယူလုပ္လို႔ မရဘူး။ အေျခခံမူ ေက်ာ႐ိုးကို အေပးအယူလုပ္တဲ့ ေစ့စပ္ညိႏႈိင္းမႈဆိုတာ လက္နက္ခ်ျခင္းတမ်ဳိးျဖစ္တယ္။ အရာအားလုံးကို အခ်ည္းအႏွီးေပးလိုက္ျခင္းျဖစ္တယ္။” (All compromise is based on give and take, but there can be no give and take on fundamentals. Any compromise on mere fundamentals is a surrender. For it is all give and no take.)

ရဲေဘာ္ေက်ာ္သန္း
၂၉၊ ၈၊ ၂၀၁၁။

ျပည္ႀကီးတ႐ုတ္ႏွင့္ နာက်င္ေနေသာ ခံစားမႈမ်ား

ျပည္ႀကီးတ႐ုတ္ႏွင့္ နာက်င္ေနေသာ ခံစားမႈမ်ား

ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္း မေနာေျမ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ စစ္အစိုးရတပ္မ်ားက ေကအိုင္အို-ေကအိုင္ေအ ကခ်င္လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ေတြကို စစ္တိုက္ေနတာေတြ ၾကားသိေနရပါတယ္။ ဒီေဒသေတြမွာ စစ္မျဖစ္တာ ၾကာပါၿပီ။ အခုေတာ့ ကခ်င္တပ္ဖြဲ႔ေတြက စစ္အစိုးရရဲ႕ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုကို လက္မခံလို႔လား။ နယ္ျခားေစာင့္ တပ္ ဖြဲ႔မလုပ္လို႔လား။ စစ္တိုက္ရတဲ့ ျဖစ္ႏုိင္တဲ့ အေၾကာင္းအရင္းေတြ စဥ္းစားစရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိေပမဲ့ တ႐ုတ္အစိုးရနဲ႔ ျမန္မာႀကံ့ဖြတ္သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရရဲ႕ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္မိတ္ေဆြဖြဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရး ဆိုတာေတြနဲ႔လဲ သက္ဆိုင္လိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။

သူတို႔ရဲ႕မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ မိတ္ေဆြျပဳမႈဟာ ျပည္သူလူထု အက်ဳိးစီးပြားနဲ႔ေတာ့ မသက္ဆိုင္ဘူးဆိုတာ လူတိုင္းသိရွိၾကမွာပါ။ အခုစစ္ပြဲေတြဟာ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ တ႐ုတ္အစိုးရရဲ႕ ျမစ္ဆံုေရအားလွ်ပ္စစ္ စီမံကိန္းေတြ၊ တာပိန္ျမစ္ေပၚက ေရအားလွ်ပ္စစ္ စီမံကိန္းကိစၥေတြ လမ္းေခ်ာေမြ႔ေအာင္ ကခ်င္တပ္ေတြကို ဖယ္ရွားလိုတဲ့သေဘာနဲ႔ တိုက္ေနတာလဲ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ျမန္မာစစ္အစိုးရဟာ အရင္တံုးက ေခတ္အဆက္ဆက္ ျပည္ၾကီးတ႐ုတ္နဲ႔ သာမန္ အိမ္နီးခ်င္းဆက္ဆံေရးထက္ မပိုခဲ့ေပမဲ့ ျမန္မာျပည္မွာ ၁၉၈၈ အရးေတာ္ပံု လူထုအံုၾကြမႈျဖစ္ၿပီး၊ တ႐ုတ္ျပည္မွာ ၁၉၈၉ တီယင္နာယင္ျပင္ လူထုအုံၾကြမႈျဖစ္ခဲ့တဲ့ေနာက္ လူထုကုိဖိႏွိပ္တာျခင္းတူတဲ့ အစိုးရႏွစ္ခုဟာ သူေတာ္အခ်င္းခ်င္း သတင္းေလြ႔ေလြ႔ ေပါင္းဖက္ေတြ႔ဘို႔ အေၾကာင္းေတြ ရွာလာခဲ့ၾကပါတယ္။

လူထုဖိႏွိပ္တဲ့ေနရာမွာ အာဏာရွင္ မူ၀ါဒျခင္းတူညီၾကလို႔ ျမန္မာျပည္သူေတြ ေျပာေနၾကတာက တ႐ုတ္နဲ႔ ျမန္မာမွာ တ႐ုတ္က ဆရာလား။ ျမန္မာက ဆရာလား။ ဘယ္သူက ဆရာ၊ ဘယ္သူကတပည့္လို႔ မသိေပမဲ့ မိတ္ေဆြဆက္ဆံေရးလို႔ မထင္ၾကပါဘူး။ ဆရာ-တပည့္ဆက္ဆံေရးလို႔ဘဲ ထင္ၾကတယ္။ ျမန္မာစစ္အစိုးရက ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ လူထုအံုၾကြမႈကို လူေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ သတ္ၿပီးႏွိမ္နင္းခဲ့တဲ့အတိုင္း တ႐ုတ္အစိုးရက ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ ေက်ာင္းသားမ်ားအံုၾကြခဲ့တဲ့ တီရင္နမ္ ရင္ျပင္ဆႏၵျပပြဲကို ရက္ရက္စက္စက္ ေခ်မႈန္းခဲ့တယ္ မဟုတ္ပါလား။ ဒီေတာ့ လူထုကို ဖိႏွိပ္တဲ့ေနရာမွာေတာ့ ျမန္မာစစ္အစိုးရက ျပည္ႀကီးတ႐ုတ္ရဲ႕ ဆရာလို႔ေတာင္ ေျပာႏုိင္မယ္ထင္ပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ၁၉၈၈-၈၉ ခုႏွစ္ေတြမွာ လူထုအံုၾကြမႈကို ရင္ဆိုင္ခဲ့ရတာျခင္းတူေပမဲ့ ပါးနပ္ၿပီးဥာဏ္ရွိတဲ့ တ႐ုတ္ေခါင္းေဆာင္ေတြက စီးပြားေရးအရ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈကိုေတာ့ တ႐ုတ္ျပည္သူေတြ ေက်နပ္မႈ တစံုတရာရေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ခဲ့တယ္။ ကမာၻမွာပါ စီးပြားေရးအင္အားႀကီးႏုိင္ငံတခုအျဖစ္လဲ တက္လွမ္းႏုိင္ခဲ့တယ္။

ျမန္မာစစ္အာဏာရွင္ေတြကေတာ့ တ႐ုတ္ေခါင္းေဆာင္ေတြလို မပါးနပ္ဘူး။ ဥာဏ္မရွိဘူး။ ငါတို႔စစ္တပ္မွ စစ္တပ္။ ငါတို႔ဘဲ လုပ္တတ္ကိုင္တတ္တယ္ဆိုတဲ့ တယူသန္ တေဇာက္ကန္း တဇြတ္ထိုး ဆက္လုပ္ေနလို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ လူမြဲတိုင္းျပည္ -လူရာမ၀င္တဲ့ တိုင္းျပည္ဘ၀က နလံမထူႏုိင္ေသးဘူး။

အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕အေနအထားနဲ႔ ျမန္မာ့အေနအထားဟာ မိုးနဲ႔ေျမေလာက္ကြာေနပါၿပီ။

စစ္အစိုးရရဲ႕ ေနာက္ကြယ္ေရာက္သြားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္သန္းေရႊက အင္အားႀကီးတ႐ုတ္ႏိုင္ငံကို ႏုိင္ငံေရး ကစားကြက္ဆင္ေနတယ္လို႔ ဆိုသူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒါကို ႏုိင္ငံေရး ကစားတယ္လို႔ မဆိုႏုိင္ပါဘူး။ ေရွ႕ေရး၊ ေနာင္ေရး မေတြးတတ္ မဆင္ျခင္တတ္လို႔ က်ားပါးစပ္ထဲ လက္ထိုးတာ။ အႏၱရာယ္နဲ႔ ကစားတာလို႔ဘဲ ေျပာခ်င္တယ္။ တကယ္လို႔ ဗိုလ္သန္းေရႊ ဒီလိုကစားခဲ့တယ္ဆိုရင္လည္း ဆိုကၠားနင္းလာတဲ့သူက အရွိန္နဲ႔ေမာင္းလာတဲ့ ဆယ္ဘီးကားကို သြားကစားသလို ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။ ၁၆ ႏွစ္ မိန္းမပ်ဳိေလးက အိမ္ေထာင္ ဆယ္ခါက်ဘူးတဲ့ ဦးေလးႀကီးကို သြားကစားသလို ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။ ကိုယ္ကဘာမွ မဟုတ္ဘဲ သြားကစားရင္ ကိုယ္ဘဲ ဘ၀ပ်က္မယ္။ တိဘက္ဟာ ျမန္မာအတြက္ စံထားရမဲ့ ဥပမာဘဲ။ လြတ္လပ္တဲ့တိဘက္ကို တ႐ုတ္က အတင္း၀င္သိမ္းခဲ့တာ ဓားျပသိမ္း။ ျမန္မာႏုိင္ငံကိုေတာ့ အႏုၾကမ္းစီးသလို လုပ္မွာ။ ပံုစံျခင္း တူခ်င္မွ တူမယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္အထိနာႏုိင္တာကို ထည့္စဥ္းစားရမယ္။

အမွန္စင္စစ္ေတာ့ ဗိုလ္သန္းေရႊဦးေဆာင္ခဲ့တဲ့ စစ္အစိုးရအဖို႔ ျပည္သူလူထုေတာင္းဆိုေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီအေရးေတြ၊ လူ႔အခြင့္အေရးကိစၥေတြအတြက္ ျပည္တြင္းအတိုက္အခံမ်ားနဲ႔ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္တာ မလုပ္ဘဲ၊ တ႐ုတ္နဲ႔ေပါင္းတာ ေျမာက္ကိုရီးယားနဲ႔ဆက္သြယ္တာေတြ လုပ္ေနတာဟာ လမ္းလြဲေတြေနာက္ လိုက္ေနတာ။ ထြက္ေပါက္ရွာ မွားေနတာပါဘဲ။ ကိုယ့္ျပည္သူအခ်င္းခ်င္း ညိႇႏိႈင္းေဆာင္ရြက္ရမွာကိုေတာ့ ၀န္ေလးၿပီး အက်ဳိးမရွိတဲ့ အေပါင္းအသင္း အေထာက္အခံရွာေနတာပါဘဲ။

ဒီလိုလမ္းလြဲႀကီးကို လိုက္ေနေသးသ၍လည္း ကိုယ္အက်ဳိး သူအက်ဳိးမွ်တၾကည့္႐ႈမဲ့ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းႏုိင္ငံေတြနဲ႔ မဟာမိတ္ျဖစ္ဘို႔ ထပ္လြဲေနဦးမယ္။ ကင္းေ၀းေနဦးမယ္ဆိုတာ ေျပာရဲပါတယ္။ ကမာၻ႔ရဲ႕ တျခား-တျခားဂုဏ္သိကၡာရွိတဲ့ ႏုိင္ငံမ်ားနဲ႔ ကင္းကြာလာတာနဲ႔အမွ် ပုလင္းတူ ဗူးဆို႔ အာဏာရွင္တ႐ုတ္ႀကီးကိုဘဲ အားကိုးအားထား ျပဳရေတာ့မွာပါ။ တ႐ုတ္ႀကီးက ေျမာက္ကိုရီးယားလို ႏုိင္ငံဆီက လက္နက္ေမွာင္ခို၀ယ္ႏုိင္ေအာင္လဲ ပြဲစားလုပ္ေပးေဖၚရမယ္။

သူ႔ရဲ႕အေပါစားကုန္ေတြနဲ႔ တန္ဖုိးရွိတဲ့ ျမန္မာ့သယံဇာတေတြနဲ႔လဲ ယူမယ္။ ဒါကလြဲရင္ တ႐ုတ္က ျမန္မာျပည္မွာ တကယ္လိုအပ္တဲ့ နည္းပညာအကူအညီမ်ဳိး မေမွ်ာ္လင့္ပါနဲ႔။ မေပးပါဘူး။ တ႐ုတ္ႀကီးအဖို႔ ႏုိင္ငံႀကီးသားေတြ ဂုဏ္သိကၡာေတြလိုမွ မလိုတာ။ ဂုဏ္သိကၡာထက္ အေရးၾကီးတာက သူ႔တိုင္းျပည္က မ်ားျပားလွတဲ့ မေရမတြက္ႏုိင္တဲ့ ပါးစပ္ေပါက္ေတြေခ်ာင္လည္ေရးနဲ႔ သူ႔တိုင္းျပည္မွာ စီးပြားေရးေကာင္းေနေရးဘဲ။ ဒါမွသူ႔တိုင္းျပည္မွာ ေနာက္ထပ္ ေတာ္လွန္အံုၾကြမႈေတြ မျဖစ္မွာ။ ျမန္မာလို နာမည္ပ်က္ ႏုိင္ငံမ်ဳိးဆီက သူ႔တိုင္းျပည္ သူ႔လူမ်ဳိးေကာင္းစားေရးအတြက္ သူလိုခ်င္တာကို သူခိုးေစ်းနဲ႔ ဝယ္ယူဖို႔ဘဲ သူလုပ္သြားမွာ။

ဒီလို အေခ်ာင္ရဘို႔ သူလုပ္နိုင္တာက ျမန္မာစစ္အစိုးရ ျပည္သူလူထုအေပၚ ဘယ္လိုဖိႏွိပ္ ဖိႏွိပ္။ ပါးစပ္ပိတ္ေနမယ္။ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီမွာ ျမန္မာစစ္အစိုးရကို တနည္းနည္းနဲ႔ အေရးယူမယ္ဆို ကန္႔ကြက္မဲ လုပ္ေပးမယ္။ လက္နက္အညံ့စား (Date out) ေတြ ထုတ္ေရာင္းမယ္။ ဒီေလာက္ဘဲ။

ျမန္မာစစ္အစိုးရအဖို႔ေတာ့ ေက်းဇူးရွင္ တ႐ုတ္ႀကီးကို အေၾကာင္းရွိတိုင္း ဗိုလ္သန္းေရႊ ေျပးသြားလိုက္။ ဗိုလ္ေမာင္ေအး ေျပးသြားလိုက္။ ဗိုလ္ေရႊမန္း ေျပးသြားလိုက္။ တခါ လူထုဖိႏွိပ္မႈ လုပ္လိုက္။ ေထာက္ခံဘို႔ တ႐ုတ္ကို ေျပးလိုက္။ စစ္ေခါင္းေဆာင္ထည္လဲနဲ႔ ေျပးၿပီး ေျခသလံုးဖက္ေနၾကတာ။ တခါေျပးတိုင္း တ႐ုတ္ေတာင္းသမွ် အခြင့္အေရးေတြ လိုက္ေလ်ာလိုက္ရ။ အရင္က မသိမသာ။ အခုေတာ့ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း။ ၾကာေနၿပီ။ ၾကာေနၿပီ။ တ႐ုတ္မၿငိဳျငင္ဘို႔ ၾကည္ျဖဴဘုိ႔။ အခြင့္အေရးေတြ ေပးေနရတာ။ ျပည္သူကို ေျပာင္သာ အသိမေပးတာ။ အတြင္းက်ိတ္မွာ တ႐ုတ္အလိုက် ခ်ဳိမိုင္မိုင္ ကျပေနရတာ။

နယ္စပ္ေတြက ယူနမ္တ႐ုတ္ေတြ ျမန္မာျပည္ထဲ အေျခခ်ေနတာကို လ၀က က ျမန္မာႏုိင္ငံသားမွတ္ပံုတင္ ထုတ္ေပးရတယ္။ စစ္တပ္က မသိဘဲ လ.၀.က မလုပ္ရဲပါဘူး။ ယခုဆိုု မႏၱေလးၿမိဳ႕ႀကီးဟာ မူလၿမိဳ႕ခံေတြက အစြန္အဖ်ားေရာက္ကုန္ၾကၿပီ ယူနမ္တ႐ုတ္ၾကီးေတြက ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္မွာ ဒုတိယရွန္ဟိုင္းလို ေနေနၾကတာ စစ္တပ္နဲ႔ လ.၀.က ေပါင္းၿပီး တ႐ုတ္ေတြ အေျခခ်ေနထိုင္ခြင့္ျပဳေပးေနရတဲ့ သေဘာဘဲ။

ဖားကန္႔လို ေက်ာက္စိမ္းထြက္တဲ့ ေဒသမွာ တ႐ုတ္ျပည္ၾကီးႀကိဳက္ ေက်ာက္စိမ္းတူးခြင့္ေတြ၊ သတၱဳရွာေဖြခြင့္ေတြ ေပးရတယ္။ လူသံုးကုန္ပစၥည္းမ်ဳိးစံု ကုန္သြယ္မႈအတြက္ လမ္းဖြင့္ေပးရတယ္။ လမ္းဖြင့္ေပးတယ္ဆိုေပမဲ့ ျမန္မာအစိုးရက ပါးစပ္ကဘဲ ဖြင့္ေပးႏုိင္တာ။ လက္ေတြ႔မွာ လက္နက္၀ယ္ဘို႔ဘဲ တိုင္းျပည္ေငြကို သံုးၿပီးနယ္စပ္ေဒသ ေမာ္ေတာ္ကားလမ္းခင္းတာမ်ဳိးအတြက္ ေငြေၾကးစိုက္ထုတ္ သံုးေလ့သံုး႐ိုး မရွိပါဘူး။ တ႐ုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္လမ္းခင္းဘို႔ ကုန္က်တဲ့စရိတ္ကို တ႐ုတ္က စိုက္ထုတ္ရတယ္။ ထုတ္မွာေပါ့။ သူအက်ဳိးမ်ားတာကိုး။ အလုပ္လုပ္မဲ့ အလုပ္သမားေတြကိုလဲ တ႐ုတ္က သူလူမ်ဳိးသူေခၚလာျပီး ျမန္မာျပည္ထဲ ၀င္လုပ္ေစတာ။ အခုစစ္ျဖစ္ေနတဲ့ ေဒသေတြက လမ္းေတြကိုတ႐ုတ္က ၁၉၉၈ ခုႏွစ္ေလာက္ကတည္းက သူ႔လမ္းသူခင္းၿပီး ကုန္သြယ္ေနခဲ့တာ ၾကာပါၿပီ။

ဗန္းေမာ္ၿမိဳ႕က အေရွ႕ဘက္ကို ငါးမိုင္ေလာက္ထြက္တာနဲ႔ (သို႔မဟုတ္) ၀ိုင္းေမာ္ၿမိဳ႕က အေရွ႕ဘက္ကို ငါးမိုင္ေလာက္ထြက္တာနဲ႔ လမ္းေတြေပၚမွာ ျမန္မာကား မရွိသေလာက္ပါဘဲ။ ျမန္မာအလုပ္သမား မေတြ႔ရ သေလာက္ပါဘဲ။ ကားနံပတ္ေတြက တ႐ုတ္နံပတ္ျပားတပ္ထားသလို လမ္းေတြေပၚမွာ တဲေတြထိုးၿပီး အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ တ႐ုတ္အလုပ္သမားေတြဟာ သူ႔တိုင္းသူ႔ျပည္ထဲေနသလို မိသားစုအစံုအလင္နဲ႔ ေနထိုင္လုပ္ကိုင္ေနၾကတာပါ။ ေတာင္နံရံေတြကို မိုင္းခြဲေနတဲ့ တ႐ုတ္မိုင္းပညာရွင္ေတြကို ေတြ႔ရတတ္သလို အလုပ္သမားေတြကို ေဆးကုေပးနဲ႔တဲ့ တ႐ုတ္ေဆးဆရာေတြကိုေတာင္ ေတြ႔ရတတ္ပါေသးတယ္။

အဂၤလိပ္ေတြ မဟာမိတ္ေတြေဖါက္ခဲ့တဲ့ လီဒိုလမ္းမႀကီးေပၚ ၀ိုင္းေမာ္-ဆဒံုးပါ- ကန္ပိုင္တီ လမ္းတေလ်ာက္မွာဆိုရင္ တ႐ုတ္လူမ်ဳိးေတြရဲ႕ ၁၀ ဘီးထရပ္ကား ရွည္ႀကီးေပၚ ေျမတူးဘူဒိုဇာ စက္ေတြ ၃-၄ စီးေလာက္တင္ျပီး ျမန္မာျပည္ဘက္ခ်ီတက္လာေနတဲ့ ကားတန္းရွည္ႀကီးေတြကို ေတြးျမင္ႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေျမတူးစက္ေတြက ဖားကန္႔အနီးတ၀ိုက္က ေက်ာက္စိမ္းၾကြယ္၀လွတဲ့ ေတာင္ႀကီးေတြကို ၿဖိဳခ်ဘို႔။ ၁၀ ဘီးကားႀကီးေတြအျပန္မွာေတာ့ ကခ်င္ျပည္နယ္က ေက်ာက္စိမ္းနဲ႔ သတၱဳ႐ိုင္းေတြ ပါ၀င္တဲ့ေတာင္ၿဖိဳထားတဲ့ ေျမၾကီးေတြကို သယ္ယူသြားၾကတာ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ်ပါ။ ဒီလို ေတာင္ၿဖိဳ – ေျမသယ္လုပ္ေနတာေတြဟာ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္းေတြ႔ေပမဲ့ ျမန္မာစစ္တပ္က အရာရွိတေယာက္တေလကမွ အတားအဆီးမရွိ ခြင့္ျပဳေနခဲ့တာ ၾကာပါၿပီ။ ဒီလိုနဲ႔ ကခ်င္ျပည္နယ္၊ ဖားကန္႔ေဒသက ေပ ၄- ၅ ေထာင္ အျမင့္ရွိတဲ့ ေတာင္ႀကီးေတြလဲ ကုန္သေလာက္ရွိေနပါၿပီ။ ေတာင္တလံုးကို ဒီတေခါက္ ျမင္ရေပမဲ့ ေနာက္တလေလာက္အၾကာ ေနာက္တခါက္မွာ ဒီေနရာဟာ ကြင္းျပင္ႀကီး ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ မၾကာမီ ေတာင္ေတြ ျပဳန္းေတာ့မယ္။ ဧရာ၀တီျမစ္အေရွ႕ဘက္ျခမ္းမွာ တ႐ုတ္လူမ်ဳိးေတြ လြမ္းမိုးေနတာက ျမန္မာလို ျမန္မာစကားေျပာရင္ နားလည္သူမရွိသေလာက္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ကခ်င္စကား၊ ရွမ္းစကားလဲ ပြဲမတိုးသေလာက္ပါဘဲ။

ျပီးေတာ့ ကခ်င္ျပည္နယ္အပါအ၀င္ စစ္ကိုင္းတိုင္းတြင္းက ကၽြန္းနဲ႔သစ္မာမ်ဳိးစံုကို စစ္အစိုးရအာဏာပိုင္ေတြရဲ႕ မိသားစုပိုင္ သစ္ကုမၸဏီေတြက ဆယ္ဘီးကားၾကီးေတြနဲ႔ ၇ မိနစ္ကို တစီးႏႈန္းနဲ႔ တရုတ္ျပည္ဘက္ကို ပို႔ေနတာလဲ လူေျပာမ်ားလွတဲ့ကိစၥပါ။ ဗန္းေမာ္-မန္စိ-ကိုက္ထိပ္-မန္႔၀န္းႀကီး လမ္းတေလ်ာက္မွာဆိုရင္ သစ္တင္တဲ့ ကားႀကီးေတြကို တ႐ုတ္ျပည္ဘက္တန္းစီထြက္ေနတာ ေတြ႔ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ေဒသခံျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြကိုေတာ့ တေပအရွည္ရွိတဲ့ သစ္တုိကေလးတေခ်ာင္းေတာင္ တေနရာက တေနရာကို သယ္ယူခြင့္ပိတ္ပင္ထားပါတယ္။ ဟိုရြာက ဒီရြာကို -ဒီရြာက ဟိုရြာကို သယ္ယူခြင့္မေပးလို႔ ေဒသခံေတြမွာ နာေရးရွိလို႔ အသုဘ ေခါင္းလုပ္ဘို႔ေတာင္ သစ္ရွာရခက္တယ္ေျပာၾကပါတယ္။

ျမန္မာဘက္က အဘိုးတန္ ေက်ာက္စိမ္းေတြ -သတၱဳေတြ-ကၽြန္းသစ္နဲ႔ သစ္မာေတြ ထြက္ေနေပမဲ့ တ႐ုတ္ဘက္က ျပန္လာတာေတြက ေပါေခ်ာင္ညံ့ တ႐ုတ္လုပ္ ကုန္ပစၥည္းေတြပါ။

တ႐ုတ္ကုန္ပစၥည္းေတြ တျပည္လံုးအႏွံ႔ေရာက္ရွိေနေပမဲ့ အားလံုးအရည္အေသြး မျပည့္မီတဲ့ ပစၥည္းအညံ့စားေတြဆိုတာ ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြအားလံုး ကေလးကအစ ေခြးအထိ သိရွိၾကပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ကို စီမံခန္႔ခြဲေနတဲ့ စစ္တပ္အစိုးရက နားဖာကေလာ္ေတာင္ ေၾကးေရာင္ေျပာင္ေျပာင္ ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ မလုပ္ႏုိင္လို႔ တ႐ုတ္က ၀င္လာတဲ့ စက္ပစၥည္းေတြကို သံုးေနရေပမဲ့ (တ႐ုတ္စက္ တရက္စုတ္) လို႔ လူတိုင္းပါးစပ္ဖ်ားက ေျပာေနၾကပါတယ္။ တကယ္လဲ တ႐ုတ္ျပည္က သြင္းလာတဲ့ စက္ပစၥည္းမွန္သမွ်ဟာ တခဏဘဲ အသံုးခံပါတယ္။ အခုတေလာ ၀င္လာတဲ့ မီးဖိုေခ်ာင္သံုးပစၥည္းေတြျဖစ္တဲ့ လွ်ပ္စစ္ထမင္းေပါင္းအိုးေတြ၊ ေရေႏြးအိုးေတြဆိုရင္ ေန႔၀ယ္ ညပ်က္ေတာင္ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ တရက္နဲ႔ စုတ္တဲ့ တ႐ုတ္စက္ေလ။ ျမန္မာျပည္က လွ်ပ္စစ္ပညာရွင္ေတြကေတာ့ လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းဆိုရင္ တ႐ုတ္ပစၥည္းမသံုးပါနဲ႔။ ၀ါယာေရွာ့ျဖစ္ႏုိင္တယ္။ မီးေလာင္ႏုိင္တယ္။ အသက္အႏၱရာယ္ရွိတယ္လို႔ ဆိုေနၾကပါတယ္။

အဲဒီလိုဘဲ။ တ႐ုတ္နယ္စပ္က ၀င္ေနတဲ့ ေဆး၀ါးပစၥည္းေတြဟာ အရည္အေသြးမျပည့္မီဘူး။ သတ္မွတ္ထာတဲ့ မီလီဂရမ္မျပည့္မီွတာေတြကို တင္သြင္းေနတာပါ။ တ႐ုတ္စီးပြားေရးသမားေတြ လုပ္ကိုင္ေနပံုထဲမွာ ေဆး၀ါးေတြက အဆိုးဆံုးထင္ပါတယ္။ ေဆးတမ်ဳိးကို (ဥပမာ ၀မ္းခ်ဴဘူး) တမ်ဳိးကို တံဆိပ္တခုနဲ႔ ထုတ္လုပ္မယ္။ အရည္အေသြးေကာင္းမယ္။ ဒါကို တႏွစ္ေလာက္ထုတ္လို႔ ျမန္မာတျပည္လံုး လူႀကိဳက္မ်ားၿပီး ေစ်းကြက္က်ယ္လာျပီဆိုတာနဲ႔ ဒီတံဆိပ္နဲ႔ဘဲ လံုး၀အာနိသင္ မရွိတဲ့ ပစၥည္းကိုထုတ္ျပီး ေနာက္ထပ္ တႏွစ္ေလာက္ အသားလြတ္ အျမတ္ယူသြားတာပါ။ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕ အိတ္ထဲက လူတိုင္းနီးပါးဆီက ေငြကို လိမ္ယူသြားတဲ့ သေဘာပါဘဲ။

ပိုသတ္ေဆး (Antibiotic) ေတြကို ဒီလိုထုတ္လုပ္တင္သြင္းေနလို႔ ျမန္မာျပည္မွာ ေဆးယဥ္ပါးမႈ ျပႆနာကလည္း ႀကီးမားတဲ့ ျပႆနာတရပ္ပါဘဲ။ တ႐ုတ္ေဆးက ေစ်းခ်ဳိေတာ့ တခြက္စာ ကြမ္းယာဆိုင္မွာ ၀ယ္ေသာက္သူေတြအဖို႔ ေဆးယဥ္ပါးမႈ ျပႆနာကို ထည့္မတြက္ႏုိင္ၾကပါဘူး။ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အမ်ဳိးသားအက်ဳိးစီးပြားဟာ လူထုက်န္းမာေရးနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတာမို႔ တ႐ုတ္ေဆးသံုးစြဲရမႈေၾကာင့္ ေရရွည္အမ်ဳိးသား အက်ဳိးစီးပြားထိခိုက္နစ္နာမႈကိုသာ သုေတသနလုပ္ထားရင္ ျမန္မာနဲ႔ တ႐ုတ္ကုန္သြယ္မႈမွာ ျမန္မာအက်ဳိးစီးပြား ဘယ္ေလာက္နစ္နာေနၿပီလဲဆိုတာ မသိႏုိင္ပါဘူး။

တ႐ုတ္-ျမန္မာဆက္ဆံေရးက စစ္အစိုးရအတြက္ အက်ဳိးေက်းဇူးရွိေနေပမဲ့ ျပည္သူေတြဘက္မွာေတာ့ နစ္နာမႈေတြခ်ည္းဘဲ။ ျမန္မာလယ္သမားေတြရဲ႕ လယ္ယာေျမေတြကို စစ္အစိုးရက သိမ္းယူၿပီး တ႐ုတ္ အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းေတြ၊ ဘိနပ္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းေတြ၊ ငါးစည္သြတ္ဘူးလုပ္ငန္းေတြ လုပ္ကိုင္ေနတာလဲ ၾကာခဲ့ပါၿပီ။ လယ္ယာေျမဆံုး႐ႈံးရလို႔ ဘ၀ပ်က္ရတဲ့ လယ္သမားသားသမီးေတြက တ႐ုတ္စက္႐ံုေတြမွာ အလုပ္သမားအျဖစ္ ဝင္လုပ္ေနၾကရၿပီး တ႐ုတ္အလုပ္ရွင္ရဲ႕ၿငိဳျငင္မႈကို ခံေနၾကရတဲ့အျဖစ္မ်ဳိးေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ယခု လိႈင္သာယာ၊ ေရြျပည္သာ စက္မႈဇံုနယ္ေျမေတြဟာ လယ္ယာေျမကို သိမ္းယူျပီး စက္မႈဇံုလုပ္ထားတာပါ။ အခုေတာ့ လယ္ယာေျမသိမ္းခံေတာင္သူေတြရဲ႕သားသမီးေတြက လယ္မဲ့ယာမဲ့ ဘ၀နဲ႔ မ၀ေရစာ စက္႐ံုအလုပ္သမားေတြေပါ့။

အလုပ္သမားအခြင့္အေရးကာကြယ္ေပးမဲ့ အသင္းအဖြဲ႔ေတြကလည္း မရွိေတာ့ ျမန္မာေတြအဖို႔ တ႐ုတ္လုပ္ငန္းရွင္ေတြက ဂုတ္ေသြးစုတ္ေနသမွ် ငံု႔ခံေနၾကရပါတယ္။ စစ္အစိုးရကေတာ့ ဒါေတြလဲ မစဥ္းစားပါဘူး။ သူအာဏာတည္ၿမဲေရး ပံ့ပိုးမဲ့တ႐ုတ္အစိုးရၾကည္ျဖဴေရးဘဲ လုပ္မယ္။ ျပည္သူေတြ ဘယ္ေလာက္နစ္နာ နစ္နာ။ တိုင္းျပည္ကို ဘယ္လို ဘယ္ေလာက္ ထိခိုက္ ထိခိုက္။ တ႐ုတ္ႀကီး ၾကည္ျဖဴေရး….. ဒို႔အေရး လုပ္ေနၾကတယ္။

အခုအခ်ိန္ကာလမွာေတာ့ ပိုဆိုးျပီေပါ့။ ၂၀၀၃ ခု ဒီပဲယင္းအၿပီး ႏုိင္ငံေရးအရ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ မရွိတဲ့ အစိုးရ။ ျပည္သူေတြအေပၚ ဖိႏွိပ္တာ မရပ္တဲ့ အစိုးရ။ ဒီပဲယင္းမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ NLD အဖြဲ႔၀င္ေတြကို အၾကမ္းဖက္တာမ်ဳိး လုပ္တတ္တဲ့ အစိုးရ။ ဒီလို မယဥ္ေက်းတဲ့ဟာေတြ ဆက္လုပ္ေနတဲ့ ျမန္မာစစ္အစိုးရလို အစိုးရမ်ဳိးနဲ႔ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံဖို႔ တကမာၻလံုးက တြန္႔ဆုတ္ခ်ိန္မွာ စစ္အစိုးရအဖို႔ အားကိုး အားထားရာဟာ တ႐ုတ္အစိုးရဘဲ ရွိေတာ့တယ္။

မွတ္မိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒီပဲယင္းျပီးကတည္းက တ႐ုတ္ကို မ်က္ႏွာခ်ဳိေသြးၿပီး စြမ္းအင္လုပ္ငန္းေတြ၊ သတၱဳတြင္းလုပ္ငန္းေတြ၊ ဆည္ေျမာင္းလုပ္ငန္းေတြ၊ ရခိုင္ကမ္းလြန္က ဓါတ္ေငြ႔လုပ္ကိုင္ခြင့္ေတြနဲ႔ ဆက္သခဲ့ရတာ။ ကိုးကန္႔ကိစၥျပီးေတာ့ ေက်ာက္ျဖဴေရနံပိုက္လိုင္း စီမံကိန္း၊ ဧရာ၀တီျမစ္ဆံု ေရအားလွ်ပ္စစ္ စီမံကိန္း စတာေတြကို လက္မွတ္ထိုးေပးလိုက္ရတယ္။

အခုအစိုးရသစ္ဆိုၿပီး ေပၚလာေတာ့လဲ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္တေယာက္ မစၥတာ၀မ္ၾကာေပါင္က ႀကိမ္စႀကၤာနဲ႔ ႐ိုက္ၿပီးေခၚလိုက္ေလသလား မသိဘူး။ သမတက်မ္းက်ိမ္ပြဲ ျပီးတာနဲ႔ က်မ္းထုတ္ခ်ၿပီး တ႐ုတ္ျပည္ကို သုတ္ေျခတင္ေတာ့တာဘဲ။

စစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္ေတြ တ႐ုတ္ျပည္တခါသြားတိုင္း ျမန္မာဘက္က ဆက္သလိုက္ရတာ ခ်ည္းပါဘဲ။ ဒီတခါေတာ့ လုပ္ငန္းလုပ္ခြင့္ အမ်ဳိးမ်ဳိးအျပင္ ေက်ာက္ျဖဴက က်ယ္ေခါင္အထိ ရထားလမ္းေဖါက္ေရး စီမံကိန္းပါ၀င္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

ျမန္မာျပည္သူေတြကေတာ့ ယူနမ္က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ထိ ရာထားလမ္းေဖါက္မယ္လို႔ သတင္းေတြၾကားၿပီး စိုးရိမ္ေနၾကပါတယ္။ ဒီသတင္းကေတာ့ အေတာ္ေလး ထိတ္လန္႔စရာ ေကာင္းပါတယ္။ ျမန္မာႏွစ္ႏုိင္ငံနယ္စပ္ဟာ ကီလိုမီတာ ႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္၊ မုိင္နဲ႔ ေျပာရင္ မိုင္ေပါင္း တေထာင့္ သံုးရာေက်ာ္ရွည္လ်ားတာမို႔ လူဦးေရ သန္းတေထာင့္သံုးရာေက်ာ္ရွိတဲ့ တ႐ုတ္ေတြ ျမန္မာျပည္ထဲ ႀကိဳက္သလို ၀င္ေနတာကို ဟန္႔တားႏုိင္ဘို႔ ခက္သြားပါၿပီ။ လူဦးေရမ်ားလြန္းလို႔ လူေခ်ာင္တဲ့ေနရာ ဘယ္ကို သြားရ-သြားရ။ ပင္လယ္ျပင္ လက္ျပစ္ကူရမလား။ သမုဒၵရာကို ေလွေပါက္စေလးနဲ႔ေလွာ္ၿပီး ကူးရမလား။ ေလယာဥ္ဘီးဖက္လိုက္ရမလား။ စြန္႔စြန္႔စားစား ထြက္ခြာေနက် တ႐ုတ္ေတြအဖို႔ေတာ့ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္က ဖုတ္သြင္းရထားလက္ဆာင္ေပးျပီလို႔ ေအာင္းေမ့ၾကမွာ အမွန္ဘဲ။ (၁၉၉၅ ခုႏွစ္ေလာက္က တ႐ုတ္လူမ်ဳိးတေယာက္ ဂ်ပန္ကို ေလယာဥ္ဘီးဖက္ျပီး လိုက္လာဘူးပါတယ္။ ဂ်ပန္နာရီတာ ေလယာဥ္ကြင္းေရာက္ေတာ့ ႏွင္းေတြထဲ လူပါခဲေနလို႔ အေတာ္ခြာယူရဘူးပါတယ္။)

၁၉၉၈ ခုေလာက္တုန္းက ယူနမ္နယ္က ျပည္ႀကီးတ႐ုတ္သူေဌးေတြ ရန္ကုန္မဂၤလာဒံုေလဆိပ္ကေန ျမန္မာႏုိင္ငံသားအျဖစ္နဲ႔ ႏုိင္ငံရပ္ျခား ထြက္သြားဖူးတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က ယူနမ္တ႐ုတ္တေယာက္ကို (မဂၤလာဒံုေလဆိပ္ ျဖတ္ခ ၀က္တေကာင္ ၂ သိန္း) လို႔ လူ၀င္မႈၾကီးၾကပ္ေရးဌာနမွာ နာမည္ေက်ာ္ ကိစၥျဖစ္သြားဘူးတယ္။ သိသူေတြ သိၾကပါတယ္။ အဲဒါက ယူနမ္သူေဌးေတြပါ။ ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ ရထားေပၚမွာကေတာ့ သူေဌးေတြေကာ ဆင္းရဲသားေတြေကာ။ လက္မွတ္၀ယ္ႏုိင္သူမွန္သမွ် မူဆယ္ဘူတာ၊ မႏၱေလး ဘူတာ၊ ေတာင္ငူ ဘူတာ၊ ျပည္ ဘူတာ၊ စစ္ေတြ ဘူတာ၊ ေက်ာက္ျဖဴ ဘူတာ၊ လမ္းက ရြာကေလးေပါက္စ ဘူတာေပါက္စ ေတြမွာပါ တ႐ုတ္ေတြ ဆင္းျပီး အိမ္ေထာင္ရက္သားက်-ျမန္မာႏုိင္ငံသားဘ၀နဲ႔ အေျခခ် ကုန္မယ္။ (လ.၀.က ကလည္းစစ္တပ္နဲ႔ ေပါင္းၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံသား လုပ္ေပးမွာပါ)။ ရထားလမ္းက တ႐ုတ္ျပည္က ျမန္မာျပည္ေတာင္ဖ်ားအထိေပါက္ျပီဆိုရင္ေတာ့ ေျပာစရာ မက်န္ေတာ့ပါဘူး။ တ႐ုတ္သန္းတရာေလာက္ ႏွစ္၂၀-၃၀ အတြင္း ေရာက္လာဖို႔ ေသခ်ာသြားၿပီ။ တ႐ုတ္ျပည္အတြက္ တ႐ုတ္သန္းတရာေလွ်ာ့သြားလို႔လဲ ဘာမွ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ ျမန္မာ သန္း ၆၀+ တ႐ုတ္ သန္းတရာ = တ႐ုတ္ျပည္ ျဖစ္ၾကေလသတည္း။ ဒီလိုနဲ႔ ႏုိင္ငံေကာ လူမ်ဳိးပါ ေပ်ာက္သြားမယ္။

အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာလို႔ တဖြဖြေျပာတတ္တဲ့ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြ သတိထားသင့္တာက ျမန္မာစစ္အစိုးရ လုပ္ပံုကိုင္ပံုေတြဟာ အႏၱရာယ္အဆင့္ကို ေရာက္ေနျပီ။ ပထ၀ီႏုိင္ငံေရးအရ အေရးပါတဲ့ ျမန္မာျပည္ကို ျပည္ၾကီးတ႐ုတ္ေတြဟာ ကုန္းတြင္းပိတ္ ယူနမ္ျပည္နယ္ကိုေက်ာ္ျပီး ေတာင္ဘက္ ဘဂၤလားပင္လယ္ကို ေမွ်ာ္ၾကည့္ေနၿပီ။ ရထားလမ္းက နယ္ခ်ဲ႕မႈ အစ။ က်ဴးေက်ာ္မႈ အစဘဲ ဆိုတာလဲ သေေဘာေပါက္သင့္တယ္။

သမိုင္းအစဥ္အဆက္မွာ ျမန္မာျပည္ဟာ တ႐ုတ္ျပည္က တန္းတူဆက္ဆံေရးနဲ႔ အသိအမွတ္ျပဳခ့ဲရတဲ့ ႏုိင္ငံတခု ျဖစ္ပါတယ္။ တ႐ုတ္တပ္ေတြကေတာ့ ျမန္မာမင္းေတြ အသံုးမက်လို႔ အင္အားေပ်ာ့ညံ့တိုင္း ေသြးတိုးစမ္းျပီး ၀င္လာေလ့ရွိပါတယ္။ အခု ကခ်င္ျပည္နယ္၊ ၀ိုင္းေမာ္-ဆဒံုပါ ရြာေနရာဟာ အေနာ္ရထာကအစ-ကုန္းေဘာင္မင္းေတြအထိ တ႐ုတ္တပ္ေတြ မက်ဴးေက်ာ္ႏုိင္ေအာင္ ဆင္တပ္-ျမင္းတပ္ေတြ စစ္သည္အင္အားအေျမာက္အမ်ားနဲ႔ ခံတပ္လုပ္ထားတဲ့ ေနရာပါ။ အခုစစ္အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အသံုးမက်လို႔ တ႐ုတ္ၾသဇာခံလို႔ ျဖစ္ေနရတဲ့ အေျခအေနကို ဟန္႔တားႏုိင္ဖို႔ကေတာ့ ဒီမိုကေရစီအစိုးရတခု အခိုင္အမာေပၚလာေအာင္ ႀကိဳးစားဖို႔ တနည္းဘဲ ရွိပါတယ္။

ဒီကိစၥဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံသားအားလံုးရဲ႕အေရးျဖစ္လို႔ လက္ရွိတပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားပါ အေျခအေနမွန္ကို စဥ္းစားဆင္ခ်င္ဥာဏ္နဲ႔ လုပ္ကိုင္သင့္ပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္းကိုယ့္ျပည္အေရးကို ကိုယ့္တိုင္းသူျပည္သား အခ်င္းခ်င္းကို ေက်ာ္ျပီး လြဲမွားတဲ့ အားကိုးလြဲေခ်ာ္တဲ့ နည္းလမ္းနဲ႔ မေျဖရွင္းသင့္ဘူးဆိုတာ အသိေပးလိုက္ပါတယ္။ စစ္တပ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို တ႐ုတ္အားကိုး ပုဆိန္႐ိုးလို႔ မေျပာလိုပါ။ တ႐ုတ္အားကိုး ပုဆိန္႐ိုး ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္ေနတာကို နာက်င္လြန္းလို႔ပါ။

အားလံုးကို ေလးစားေသာ

မမခင္

Ref: http://www.yoma3.org/

Ref: Cartoon http://www.news-eleven.com/

ရာဇဝင္မ်ားရဲ႕သတို႔သမီး... ဧရာဝတီကို ခ်စ္ခဲ့သူ

----------------------------------------------------------------------------------------

ရာဇဝင္မ်ားရဲ႕သတို႔သမီး... ဧရာဝတီကို ခ်စ္ခဲ့သူ

ရာဇ၀င္ေဟာင္းရဲ့ သခ်ႋဳင္းရာ

ရာဇ၀င္သစ္တို႔ ေမြးဖြားရာ
ေရႊေရာင္ ေန႔သစ္မ်ား အတြက္
ရင္ခုန္သူတို႔ရဲ့ သီခ်င္းေတြ
ပ်ိဳျမစ္ စိမ္းလန္းေရး အတြက္
ယံုၾကည္သူေတြ အသက္နဲ႔
ထုဆစ္ခဲ့တဲ့ အိပ္မက္မ်ား
ဧရာ၀တီ . . . .
ရာဇ၀င္မ်ားရဲ့ သတို႔သမီး ငါတို႔ရဲ့မိခင္
ဧရာ၀တီ . . . .
ရာဇင္၀င္မ်ားရဲ့ သတို႔သမီး ငါတို႔ရဲ့ ၀ိညာဥ္
ဧရာ၀တီ . . . .

ဧရာ၀တီႏႇင့္ ပတ္သက္၍ စာမ်ားစြာ ရႇိခဲ့ဖူးသည္။ ထိုစာမ်ားထဲ၌ ဆရာတိုက္စိုး၏ 'ဧရာ၀တီ'ကို ပထမဆံုး ဖတ္႐ႈခဲ့ရဖူးသည္။ 'ယဥ္ဧရာ ျဖဴျဖဴေဖြးရယ္က၊ ေတာင္ေဘးမႇာ ေခြကာလည္ေတာ့၊ ခရီးသည္ ဟိုအေကြ႕ကိုျဖင့္၊ ေက်ာ္၍သာ မျမင္ေသာ္လဲ့ ေမွ်ာ္၍သာ အထင္ျဖင့္လႇခဲ့ေပါ့။' ဆရာေဇာ္ဂ်ီ၏ ကဗ်ာျဖင့္ ဧရာ၀တီ စာမ်က္ႏႇာမ်ားကို ဆရာတိုက္စိုးက စတင္ ေရးသားခဲ့ပါသည္။ ေနာက္ထပ္ ဖတ္ခဲ့ရသည္က ဆရာဗန္းေမာ္တင္ေအာင္၏ 'ျမစ္ဧရာေပၚ၀ယ္' ျဖစ္ပါသည္။

ဧရာ၀တီအေၾကာင္း ဖြဲ႕သီေသာ သီခ်င္းမ်ား၌ ခင္၀မ္း၏ ဧရာ၀တီက ကာလအတန္ၾကာ ျဖတ္သန္း စီးဆင္းခဲ့ဖူးသည္။ ယေန႔ထိတိုင္ စီးဆင္းေနဆဲ။ 'ေအးျမတဲ့ ေျမာက္ေလေၾကာင္းကိုဆန္ျပီး ပ်ံသန္းခဲ့တဲ့၊ ငႇက္ကေလးေတြ၊ အလင္းေရာင္ မရႇိမဲ့ ရႇိမဲ့၊ ခရီး ေ၀းကို ပ်ံသန္းခဲ့ရလို႔ ပင္ပန္းခဲ့ျပီလား၊ ခရီးေဖာ္ အေပါင္းအသင္းေတြနဲ႔ မိုးမခ်ဳပ္မီ အိမ္ကိုျပန္ခဲ့ျပီ၊ ဧရာ၀တီ၊ ဧရာ၀တီ၊ ဧရာ၀တီ'။

၁၉၉၁ ခုႏႇစ္ အခ်ိန္။ ထူးအိမ္သင္၏ 'အတၲပံုေဆာင္ခဲမ်ား' အယ္လ္ဘမ္ ထြက္ရႇိလာခဲ့သည္။ 'အတၲပံုေဆာင္ခဲမ်ား' မႇာ ထူးအိမ္သင္ ကိုယ္တိုင္ အၾကိဳက္ဆံုးဟု ေျပာဆိုခဲ့သည့္ အယ္လ္ဘမ္ ျဖစ္သည္။ ထိုအယ္လ္ဘမ္၌ 'ရာဇ၀င္မ်ား၏ သတို႔သမီး' ပါလာခဲ့ျပီ။ ခင္၀မ္း၏ ဧရာ၀တီကဲ့သို႔ ခ်ဳိျမမႈႏႇင့္ အေဆြးဓာတ္ခံ ႏိုးထေအာင္ သယ္ေဆာင္မသြားခဲ့ေပ။

ထူးအိမ္သင္ ေနာက္ပိုင္း၌ ေဇာ္၀င္းထြဋ္ကလည္း ဧရာ၀တီ အေၾကာင္း သီခ်င္းသီဆိုခဲ့သည္။ 'ဧရာ၀တီရယ္ စီးဆင္းပါ... ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကမ္းေျခထဲ ငါေလ အေရာက္သြားမလို႔၊ လမ္းျပလႇည့္ပါ'။ 'သက္ရႇိျမစ္' အမည္ျဖင့္

ေလးျဖဴကလည္း ဧရာ၀တီကို ဖြဲ႕ဆိုခဲ့ျပန္သည္။

မည္သည့္ အေျခအေနသို႔ ေရာက္ရႇိေနသည္ျဖစ္ေစ ႏိုင္ငံႏႇင့္ လူမ်ိဳး၊ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းအေပၚ တန္ဖိုးထားသည့္ စိတ္။ ထိုစိတ္ဓာတ္မ်ား ထုထည္ႀကီးမားေနဆဲ ျဖစ္သည့္ မ်ိဳးဆက္၌ ထူးအိမ္သင္ ျဖတ္သန္းခဲ့ပါသည္...

လူတစ္ဦး၏ ယံုၾကည္ခ်က္ႏႇင့္ ခံယူခ်က္က ထိုသူ လုပ္ေဆာင္သမွ် အရာအားလံုး၌ ထင္ဟပ္မႈ ျဖစ္ေစပါသည္။ 'ရာဇ၀င္မ်ားရဲ႕ သတို႔သမီး' ကို ေရးသားခ်ိန္၌ ထူးအိမ္သင္၏ အသက္မႇာ ၂၇ ႏႇစ္ အရြယ္ခန္႔သာ ရႇိေသးသည္။

ဧရာ၀တီ၏ သာမန္ဇာစ္ျမစ္ကို ေဖာ္က်ဴးခဲ့ျခင္း မဟုတ္။ အမ်ဳိးသားေရး စိတ္ဓာတ္ႏႇင့္ ႏိုင္ငံအတြက္ ဂုဏ္ယူလိုစိတ္ ျပည့္ႏႇက္ေနေသာ လူငယ္တစ္ဦး၏ ႏႇလံုးသား စည္းခ်က္မ်ားကို ေတြ႕ရႇိခဲ့ပါရသည္။ ပုဂံသို႔ ေရာက္ရႇိခဲ့စဥ္ အခ်ိန္၊ ကန္ေတာ့ပလႅင္ ဘုရားထက္မႇ ဧရာ၀တီျမစ္ကို ၾကည့္ရင္း ထိုသီခ်င္းကို ထူးအိမ္သင္က ေရးသားခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

''ျမန္မာေတြ အဲဒီအခ်ိန္က တိုးတက္ခဲ့တယ္ ဆိုတာ လက္႐ံုးရည္ေရာ၊ ႏႇလံုးရည္ေရာ ေရႇးျမန္မာၾကီးေတြ ဘယ္လိုဘယ္လို ခက္ထန္ၾကံ့ခိုင္တဲ့၊ အားေကာင္းတဲ့ ႏႇလံုးသားေတြနဲ႔ ဘယ္လိုေပ်ာ့ေပ်ာင္းတဲ့ ႏႇလံုးသား၊ ဘယ္လိုသိမ္ေမြ႕တဲ့ ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ ဧရာ၀တီျမစ္၀ႇမ္းနယ္မႇာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ခုေခၚေနတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံၾကီးကို ဘယ္လို တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကတယ္ ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ရင္ထဲမႇာ အရမ္းကို အံ့ၾသျပီး ေလးလည္းေလးစားမိတယ္။ ေရႇးျမန္မာၾကီးေတြအေပၚ အရမ္းကို ၾကည္ညိဳတဲ့စိတ္၊ ကြၽန္ေတာ့္ ရင္ထဲမႇာ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေပၚလာခဲ့တယ္။ ေနာက္ ေရႇ႕ဆက္သြားမယ့္ ဧရာ၀တီရဲ႕သမိုင္းမႇာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အိပ္မက္ေတြ ေရႇ႕ဘယ္လို ျဖစ္လာမလဲ ဆိုတာကို စိတ္ထဲမႇာ ခင္းက်င္းၾကည့္တာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အိပ္မက္ေလးေတြကို ျပပြဲခင္းၾကည့္တဲ့သေဘာ၊ အေၾကာင္းအရာ ကေတာ့ အဲဒါပါပဲ'' ႐ုပ္ရႇင္ေတးကဗ်ာ မဂၢဇင္း၏ အင္တာဗ်ဴးေမးခြန္းကို ထိုကဲ့သို႔ပင္ ထူးအိမ္သင္က ေျဖၾကားခဲ့ဖူးသည္။

ပုဂံမႇ ျပန္ေရာက္ခဲ့ျပီးခ်ိန္မႇာပဲ 'ရာဇ၀င္မ်ားရဲ႕ သတို႕သမီး' ကို ထူးအိမ္သင္က ေရးသားခဲ့သည္။ သံစဥ္ ျပီးသြားခ်ိန္၌ သီခ်င္းစာသားက တစ္ေၾကာင္းတည္းသာ ရရႇိေသးသည္။

'ကြယ္လြန္ျပီးေသာ အိပ္မက္မ်ား'။

ထိုတစ္ေၾကာင္းတည္းကိုပင္ ညလံုး ေပါက္ ထိုင္ေရးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ အိုေအစစ္ စတူဒီယို၌ မျပီးမခ်င္း ေရးသားခဲ့သည္။ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္လံုး ၿပီးသြားခ်ိန္တြင္ အခ်ိန္က တစ္လ ၾကာျမင့္ခဲ့ျပီ ျဖစ္သည္။

ကြယ္လြန္ျပီးေသာ အိပ္မက္မ်ား

ထာ၀စဥ္ လဲေလ်ာင္း အိပ္စက္ရာ

ဣေျႏၵၾကီးမားလြန္းတဲ့

ဒီေျမမႇာ တို႔ရဲ့ ေသြးေတြ

ျဖတ္သန္းရင္းနဲ႔ စီးဆင္း

သူဟာ

ရာဇ၀င္မ်ားရဲ့ လွ်ိဳ႕၀ႇက္ခ်က္တို႔

သိမ္းဆည္းထား

ဧရာ၀တီ . . . .

ေရႊအတိျပီးေသာ ျမိဳ့ျပမ်ား

အစဥ္အလာ ၾကီးမားခဲ့ၾကရာ

ရာဇ၀င္ေဟာင္းရဲ့ အမႇတ္တရ

ဒီေျမဟာ တို႔ရဲ့အမိေျမ

ယဥ္ေက်းမႈရဲ့ ႏႇလံုးသား

ရႇင္သန္ေစသူ တန္ခိုးရႇင္

အခမ္းနားဆံုးေသာ သက္ရႇိကဗ်ာ

ဧရာ၀တီ . . .

ထူးအိမ္သင္ အေၾကာင္း ေျပာမည္ ဆိုပါက ထူးအိမ္သင္ ျဖတ္သန္းခဲ့ေသာ ေခတ္ကို ေျပာရပါမည္။

မည္သည့္ အေျခအေနသို႔ ေရာက္ရႇိေနသည္ျဖစ္ေစ ႏိုင္ငံႏႇင့္ လူမ်ိဳး၊ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းအေပၚ တန္ဖိုးထားသည့္ စိတ္။ ထိုစိတ္ဓာတ္မ်ား ထုထည္ႀကီးမားေနဆဲ ျဖစ္သည့္ မ်ိဳးဆက္၌ ထူးအိမ္သင္ ျဖတ္သန္းခဲ့ပါသည္။ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားကို ေရႇ႕တန္း မတင္ေသာ မ်ိဳးဆက္။ လုပ္သင့္တာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ မ်ိဳးဆက္။ လုပ္ရပ္တိုင္း၌ အက်ဳိးအျမတ္ မည္မွ်ရမည္ကို မစဥ္းစားခဲ့ဘဲ လုပ္စရာ ရႇိသည္မ်ားကို ယံုၾကည္ရာ အတိုင္း လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကသည့္ မ်ဳိးဆက္။

ထိုလုပ္ေဆာင္မႈမ်ားက ေနာင္တစ္ခ်ိန္တြင္ တန္ဖိုးရႇိေသာ လုပ္ရပ္မ်ား ျဖစ္လာေစခဲ့ပါသည္။

ကိုယ္က်ဳိးစီးပြား ျဖစ္ထြန္းမႈကို မစဥ္းစား၊ ယံုၾကည္ရာႏႇင့္ ယံုၾကည္ခ်က္ကို အခိုင္အမာထားျပီး ဘ၀ကို ေလွ်ာက္လႇမ္းခဲ့ၾကသူမ်ားတြင္ ထူးအိမ္သင္လည္း တစ္ဦး အပါအ၀င္ ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။

ထူးအိမ္သင္၏ ဘ၀ ျဖတ္သန္းမႈႏႇင့္ သီခ်င္းမ်ားအေၾကာင္း ေျပာမည္ဆိုပါက မ်ားစြာ ရႇိေနမည္ ျဖစ္ပါသည္။ 'နာရီေပၚက မ်က္ရည္စက္မ်ား'၊ 'ေ၀းသြားတဲ့အခါ'၊ 'ညီေလးေရ'၊ 'နာရီရဲ႕သီခ်င္း'၊'သူငယ္ခ်င္းအတြက္'၊'သက္ၿငိမ္'၊

'ဂ်ပ္ဆင္ထိပ္ကလရိပ္ျပာ'၊ 'ရင္ခုန္အခ်စ္'၊ 'ရာဇ၀င္မ်ားရဲ႕သတို႔သမီး'၊ 'အေမ့ရဲ႕ ဒုကၡအိုးေလး'၊ 'အေမ့အိမ္'၊ 'ဗင္းဆင့္ဗင္ဂိုးတမ္းခ်င္း'၊ 'ၿမိဳ႕ျပညမ်ားႏႇင့္ မဟာ၀ီရအိုဗုဒၶ'။ ထိုသီခ်င္းမ်ား အျပင္ အျခားေသာ သီခ်င္းမ်ားစြာက မႇတ္တိုင္မ်ား အျဖစ္ ရႇိေနခဲ့ပါသည္။

၁၉၈၇ ခုႏႇစ္တြင္ ထြက္ရႇိခဲ့ေသာ ထူးအိမ္သင္၏ ပထမဆံုး အယ္လ္ဘမ္။ 'နာရီေပၚမႇမ်က္ရည္စက္မ်ား'။ ထို အယ္လ္ဘမ္၌ အသက္ ၁၇ ေက်ာ္၊ ၁၈ ႏႇစ္အရြယ္ အခ်ိန္မ်ားက ေရးသားခဲ့ေသာ သီခ်င္းမ်ား ပါ၀င္ခဲ့သည္။ အယ္လ္ဘမ္ မထြက္မီက ပရိသတ္မ်ား အၾကား ပ်ံ႕ႏႇံ႔ေရာက္ရႇိေနသည့္ ထိုသီခ်င္းမ်ားက ထူးအိမ္သင္၏ သမိုင္း အစကို လႇေစခဲ့သည္။ သီခ်င္းစာသားမ်ား၏ အဓိပၸာယ္ ေလးနက္မႈႏႇင့္ ကိုယ္က်ဳိးမဖက္ေသာ လူငယ္တစ္ဦး၏ ယံုၾကည္ခ်က္ႏႇင့္ စိတ္ဓာတ္ကို ေတြ႕ရႇိလိုက္ရျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။

''နာရီေပၚမႇ မ်က္ရည္စက္မ်ား'' သီခ်င္းေခြသည္ စတီရီယို ဂီတသမိုင္းတြင္ အေရးႀကီးေသာ မႇတ္တိုင္တစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ အေရးႀကီးေသာ ပထမ မႇတ္တိုင္တစ္ခုမႇ ၁၉၇၅ ခုႏႇစ္က ေပၚေပါက္ခဲ့ေသာ စိုင္းခမ္းလိတ္ ေရးသားၿပီး စိုင္းထီးဆိုင္ သီဆိုခဲ့သည့္ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ သီခ်င္းမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ The Wild Ones ေတးဂီတ အဖြဲ႕၏ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ ေခတ္တစ္ေခတ္လို သက္၀င္ လႈပ္ရႇားေစခဲ့ေသာ အားထုတ္မႈႀကီး အၿပီး ဒုတိယေျမာက္ ေျပာင္းလဲမႈႀကီး တစ္ခုကုိ ထူးအိမ္သင္က စတင္လိုက္ျပန္သည္။ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ ေတးသီခ်င္းတို႔၏ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးကို ေနာက္တစ္ဆင့္ ျမင့္တက္ေစခဲ့သည္။ ပံုသဏၭာန္ အပိုင္း၊ တင္ဆက္မႈအပိုင္း၊ ဒႆန အပိုင္း၊ ခံစားမႈရသေပးႏိုင္ပံု အထိ အစစ အရာရာ သိသိသာသာ ေျပာင္းလဲသြားသည္။ နာရီေပၚမႇ မ်က္ရည္စက္မ်ား ေနာက္ပိုင္း ဆက္ထြက္လာေသာ ေမႇာ္ဆရာအိပ္မက္၊ သက္ၿငိမ္၊ အတၲပံုေဆာင္ခဲမ်ား၊ အၾကင္နာအိပ္မက္ စသည့္ သီခ်င္းေခြမ်ားျဖင့္ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ လူငယ္ထု အေပၚ ၾသဇာ သက္ေရာက္ခဲ့သည္မႇာ အထင္အရႇားပင္ ျဖစ္သည္''ဟု ေတးေရး ေမာင္သစ္မင္းက ထိုသို႔ မႇတ္ခ်က္ခ်ခဲ့ဖူးသည္။

မြန္စစ္သူၾကီး လဂြန္းအိမ္၏ အမည္မႇ 'အိမ္' ကိုယူျပီး ထူးအိမ္သင္ ျဖစ္လာသူ၊ ကြၽန္ေတာ္က ပ၀တၲိသား၊ ဇာတိက ပုသိမ္လို႔ ေျပာတတ္သူ၊ ျမိဳ႕မျငိမ္းလို ျဖစ္ခ်င္သူ၊ ေရႊဥေဒါင္းကို စြဲလန္းသူ၊ ကဗ်ာမ်ားကို ခ်စ္တတ္သူ၊ 'ထင္း႐ႈးပင္ရိပ္'ကို စြဲလန္းသူ၊ ထိုးျမဲလက္မႇတ္တိုင္း၌ 'ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္'ဟု ေရးသားတတ္သူ၊ ဧရာ၀တီကို ခ်စ္တတ္သူ။

၂၀၀၄ ခုႏႇစ္ ၾသဂုတ္လ ၁၄ ရက္ေန႔ အသက္ ၄၂ႏႇစ္ အရြယ္မႇာ ထူးအိမ္သင္ ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။ ယခုႏႇစ္ ၾသဂုတ္လ ၁၄ ရက္။ ထူးအိမ္သင္ ကြယ္လြန္ခဲ့သည္မႇာ ခုႏႇစ္ႏႇစ္ရႇိခဲ့ျပီ ျဖစ္ပါသည္။ ထူးအိမ္သင္၏ စိတ္ဓာတ္၊ ခံယူခ်က္၊ ယံုၾကည္ရာႏႇင့္ သီခ်င္းမ်ားက ရႇင္သန္ေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္။

မႇီျငမ္း။ ထူးအိမ္သင္အမႇတ္တရ အစိမ္းရင့္ေရာင္ရက္စြဲမ်ား စာအုပ္၊ ထူးအိမ္သင္ ေတးေပါင္းခ်ဳပ္။

Ref: http://sports.news-eleven.com/

က်ေနာ္တို ့ျမိဳ ့က ေမ့မရတဲ့ေန ့တေန ့

က်ေနာ္တို ့ျမိဳ ့က ေမ့မရတဲ့ေန ့တေန ့

အဲဒီေန ့ကစလို ့

ကတၱရာလမ္းမေတြက အေရာင္ေျပာင္းခဲ့တယ္

ကတၱရာလမ္းမေတြက ပိုင္ရွင္မဲ့ဖိနပ္ေလးေတြကိုေထြးေပြ ့တယ္

ကတၱရာလမ္းမေတြက ျမစ္ေတြပင္လယ္ေတြျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။

အဲဒီေန ့ကစလို ့

ျဖဴစင္ျခင္းေတြနဲ ့သီခ်င္းဆိုတယ္

ရဲရင့္ျခင္းေတြနဲ ့ကခုန္တယ္

ျငိမ္းခ်မ္းေရးေတြနဲ ့ကဗ်ာစပ္ခဲ့ၾကတယ္။

အဲဒီေန ့ကစလို ့

သူ ့ကြ်န္ထဲနစ္ခဲ့ရတာကိုေဖာ္ထုတ္တယ္

ငါ့ကြ်န္ထဲနစ္ေနရတာကိုေကာ္ထုတ္တယ္

ႏြံနစ္ေနတဲ့ဘီးကိုထမ္းတင္ခဲ့ၾကတယ္။

အဲဒီေန ့ကစလို ့

အထင္ကရအာဇာနည္ေတြေမြးထုတ္ခဲ့ဲတယ္

အညတရအာဇာနည္ေတြက်ဆံုးခဲ့တယ္

ေရာင္နီဦးကိုထြန္းညွိခ့ဲၾကတယ္။

အဲဒီေန ့ကစလို ့

တူညီမွ ုေတြနဲ ့ရန္ျဖစ္ခဲ့တယ္

မတူညီမွ ုေတြနဲ ့မိတ္ေဆြဖြဲ ့ခဲ့တယ္

သမိုင္းစာမ်က္ႏွာေတြထဲခုန္ခ်ခဲ့ၾကတယ္။

အဲဒီေန ့ကစခဲ့တာကို မနက္ျဖန္မွာအဆံုးသတ္လိုက္ၾကစို ့။

ျမတ္သစ္(dawn)